Phoenix

Δεύτερος σερί δίσκος για τα Γαλλάκια, που περνάει και δεν αγγίζει στην Ευρώπη. Έλα μου όμως που κάνει εκτός λογικής πωλήσεις στις Η.Π.Α. και τους φέρνει για δεύτερη φορά headliners στο Coachella festival, ένα από τα πολύ μεγάλα φεστιβάλ της «ροκομάνας» Καλιφόρνιας. Παρά την τρίτη θέση που έπιασαν στα charts της πατρίδας τους, ο μέσος τους όρος στα υπόλοιπα ευρωπαϊκά κράτη είναι κοντά στην 25η θέση. Πώς τα πήγε το "Bankrupt!" στις Η.Π.Α.; Τέταρτη θέση στο US Billboard φυσικά και πρώτοι στις κατηγορίες alternative, independent και rock άλμπουμ! Η ιστορία τους σιγά σιγά συγκλίνει σε σενάριο ταινίας του Woody Allen, με κωμικά μεγάλη διαφορά στο γούστο Αμερικάνων και ...Γάλλων (hint: η ταινία που αναφέρομαι δεν ανήκει στις ταινίες του που ξεδιάλυναν για σας οι ειδικοί μας). Είμαι βέβαιος πως μέχρι κι ο ίδιος ο Allen θα θεωρούσε κωμικό το σενάριο του που ξετυλίγεται τώρα με τους Phoenix.

Ο προηγούμενος δίσκος τους, το "Wolfgang Amadeus Phoenix", είχε δύο πολύ κομψά χιτάκια που ακούγονται φρέσκα μέχρι και σήμερα. Αυτά τα δύο ήταν αρκετά για να πείσουν πάνω από 700.000 Αμερικάνους να τα αγοράσουν μαζί με τα filler που συμπλήρωναν το άλμπουμ. Το "Bankrupt!" δεν έχει κανένα τόσο καλό κομμάτι, αλλά έχει πολλά κομμάτια στο ρηχό επίπεδο των προηγούμενων filler. Το synthesizer κυριαρχεί αυτή τη φορά, έχουν προστεθεί πολλά αχρείαστα χορωδιακά και κινέζικα tunes, ενώ ο ήχος τους είναι πιο 80s από ποτέ. Φυσικά, το τελευταίο δεν είναι πρόβλημα απαραιτήτως. Ήδη φέτος παρόμοιο δρόμο ακολούθησαν τόσο τα (όντως) φιλαράκια τους Daft Punk όσο και τόσα άλλα indie σχήματα (από τους πολύ παρόμοιους φέτος The Strokes μέχρι τους indie βασιλιάδες Arcade Fire). Το πρόβλημα είναι πως οι Phoenix αναπαράγουν τα 80s δίχως έμπνευση.

Το "Bankrupt!" είναι ένας γαλλικός indie «rockoco» δίσκος. Όμοια με το ροκοκό στην αρχιτεκτονική, είναι παλιομοδίτικος, υπερ-φορτωμένος με διακοσμητικά μπιχλιμπίδια και αρέσει κυρίως σε Αμερικανούς τουρίστες. Μουσικά δεν προσφέρει κατί αξιομνημόνευτο και εκμεταλλεύονται την εμπορική επιτυχία του "Wolfgang Amadeus Phoenix" καθώς και τον τυφλό θαυμασμό ορισμένων Αμερικάνων για κάθετι με γαλλική αισθητική. Λόγο για να αγοράσει κάποιος από εμάς ολόκληρο το "Bankrupt!" δεν βλέπω.