Pharaoh

Πόσο καιρό αλήθεια είχα να ακούσω κάτι τόσο αβασάνιστα καλό! Οι Αμερικανοί Pharaoh ήρθαν για να μείνουν η γνώμη μου είναι και αν ακόμη αναρωτιέστε «ποιοι είναι αυτοί», σπεύσατε να αποκτήσετε το "Be Gone" -την τρίτη κατά σειρά δουλειά τους- και ετοιμαστείτε να μπείτε στην πιο φτηνή χρονομηχανή για να γυρίσετε πίσω στο 1983, τη χρυσή, κατ' εμέ, εποχή των Iron Maiden και των υπολοίπων συνήθεις υπόπτων.

Υπερβολές; Κάθε άλλο: εννέα πραγματικοί heavy δυναμίτες σας περιμένουν και ανυπομονούν να σας απογειώσουν, με κορυφαίες στιγμές τα "Cover Your Eyes And Pray" και "Telepath" (αγαπημένο μου και ίσως το κορυφαιότερο riff που άκουσα μέχρι τώρα μέσα στο 2008). Το ομώνυμο έρχεται τελευταίο και καθόλου καταϊδρωμένο για να κλείσει το άλμπουμ με μια ελαφριά progressive νότα σε ύφος και το «repeat» φαντάζει ανάγκη, έτσι ώστε να προλάβουμε να συνειδητοποιήσουμε το χαστούκι που φάγαμε. Μόλις σαράντα επτά λεπτά και κάτι ψιλά αρκούν να συναγωνιστούν μεγάλα ονόματα της δεκαετίας του '80 και όσοι τη νοσταλγείτε κι αναρωτιόσασταν πότε επιτέλους θα βγει ένας καλός δίσκος παρόμοιου βεληνεκούς, οι προσευχές φαίνεται πως εισακούστηκαν. Δε θα κινδυνολογήσω μιλώντας για νέους Maiden, Saxon, Iced Earth ή κάτι ανάλογο - απλά θα επισημάνω πως το «buy or die» είναι μονόδρομος προς τέρψιν και αγαλλίαση της «μεταλλικής» ψυχής σας.

Φωνητικά πραγματικά από ακατέργαστο μέταλλο, αμερικανικές powerίζουσες εκτελέσεις, λιτές και απέριττες, χωρίς φανφάρες και πολυλογίες, δυνατά κομμάτια με συναίσθημα και ρυθμό, πολύ καλή παραγωγή και θαρρεί κανείς πως ακούει το heavy metal όπως θα έπρεπε να γράφεται και να παίζεται σήμερα. Αν, παρ' όλα αυτά, ακούσατε κι εσείς το "Be Gone" και προτιμάτε να λιώνετε ακόμη τα "Piece Of Mind" και "Powerslave", μάλλον είστε άξιοι της μοίρας σας. Ο Tim Aymar (x-Control Denied) ανακηρύσσεται ικανότατος frontman και οι Matt Johnsen και Chris Kerns δείχνουν πως «το κατέχουν το άθλημα» στον καλπασμό στις κιθάρες.

Τελείωσαν τα ψέματα: δεμένος μέσα στις αραχνοΰφαντες γάζες του, ξεχασμένος από ήλιο και πατρίδα, ανασηκώθηκε από τον νεκρικό θρόνο του και αποφάσισε με όση δύναμη του είχε απομείνει πως η ώρα είχε φτάσει. Ο Pharaoh ζει και βασιλεύει πέρα από τον Ατλαντικό και «την κάνει» όσο είναι καιρός... suckers!