Parzivals Eye

Οι Parzivals Eye αποτελούν το προσωπικό σχήμα του μπασίστα των Γερμανών RPWL, οι οποίοι ξεκίνησαν ως tribute band στους Pink Floyd πριν τραβήξουν την προσοχή των ανθρώπων της Inside Out. Μετά το περσινό "Wanted" των RPWL, o Chris Postl επέστρεψε στο solo project του, έξι χρόνια μετά το ντεμπούτο "Fragments".

Στο "Defragments" ο Postl περιγράφει την πολυπλοκότητα της ανθρώπινης ψυχής, αν και το όνομα του σχήματος από μόνο του έχει την δική του ιστορία, τον μύθο του Parzival και την αναζήτηση του Αγίου Δισκοπότηρου, ιστορία που επηρέασε πολλούς μεταγενέστερους Γερμανούς και Κεντροευρωπαίους καλλιτέχνες.

Ο πολυοργανίστας και τελειομανής mastermind των Parzivals Eye ασχολήθηκε μέχρι την τελευταία νότα με την μουσική του δίσκου, χωρίς αυτό όμως να σημαίνει ότι οι συνεργάτες του είναι ανάξιοι αναφοράς. Πέρα από μια πλειάδα άσημων αλλά πολύ αξιόλογων Γερμανών μουσικών, στο "Defragments" βρίσκουμε τον Ian Bairnson (Alan Parsons, Kate Bush) στα κιθαριστικά solo, την Christina Booth των Magenta στα γυναικεία φωνητικά αλλά και τον drummer των RPWL, Phil Paul Rissettio, σε ορισμένες όμως μόνο συνθέσεις. Μέσα στην ιστορία και τις συνθέσεις του Postl βρίσκουμε και μια νέα προσέγγιση δύο κλασικών συνθέσεων, του "Two Of Us" των Supertramp και του "Long Distance" των Yes. Η λίστα των επιρροών όμως δεν σταματά εδώ αφού στον δίσκο βρίσκουμε διάχυτο τον λυρικό ηρωισμό των παλιών Genesis αλλά και την απλή προοδευτικότητα των πρωτοπόρων Beatles.

Ο δίσκος, αν και σε χαλαρούς ρυθμούς, δείχνει εξαρχής τις prog διαθέσεις του με το δωδεκάλεπτο "Reach The Sky". Στον υπόλοιπο δίσκο όμως μην περιμένετε δαιδαλώδεις συνθέσεις και πολύπλοκο παίξιμο. Ο Postl δίνει μεγαλύτερη βαρύτητα στην μελωδία και στο συναίσθημα και το καταφέρνει στο απόλυτο. Αποκορύφωμα τα προαναφερθέντα "Long Distance" και "Two Of Us", όπου τα πανέμορφα φωνητικά της Christina δίνουν μια νέα πνοή και μια ταξιδιάρικη διάθεση. Το "Defragments" δεν διεκδικεί δάφνες πρωτοτυπίας ούτε αριστεία υψηλής τεχνικής, χωρίς όμως αυτό να μειώνει τι μουσικές γνώσεις του Postl και των συνεργατών του. Σκοπός του δίσκου είναι κυρίως η παρουσίαση μιας ομάδας όμορφων συνθέσεων και η διήγηση αντίστοιχων ιστοριών.

Οι Parzivals Eye δεν θα γίνουν ποτέ οι νέοι Genesis, δεν θα φτάσουν ποτέ τους Marillion και δεν θα αποκτήσουν ποτέ την δημοσιότητα των Pink Floyd. Από την άλλη πλευρά, όμως, δίσκοι σαν το "Defragments" δεν κυκλοφορούν πλέον κάθε μέρα και ίσως ούτε τα προαναφερθέντα μεγαθήρια να μπορούν πλέον να κυκλοφορήσουν κάτι αντίστοιχο. Οι οπαδοί του κλασικού μελωδικού prog rock αλλά και νεώτερων συγκροτημάτων όπως των Opeth (στις λιγότερο metal μέρες του) και των Porcupine Tree (εποχής "Lightbulb Sun") μπορούν να ασχοληθούν άφοβα με τον συγκεκριμένο δίσκο.