Pa Vesh En

Το στίγμα είχε δοθεί νωρίτερα μες τη χρονιά με το "Cryptic Rites Of Necromancy". Τα τρία τραγούδια του συγκεκριμένου EP, καθιστούσαν σαφές πως ο σχετικός ντόρος γύρω από το περσινό "Church Of Bones" δεν ήταν τυχαίος. Οι Pa Vesh En, έχουν καταφέρει να τραβήξουν αυτιά και βλέμματα στο άλλοτε υπερδραστήριο παρακλάδι του ωμού black metal. Ο δεύτερος δίσκος τους, "Pyrefication", καταφέρνει μάλιστα να βελτιώσει όλες τις πτυχές του ήχου τους, διαγράφοντας μια διαρκή ανοδική πορεία.

Φυσικά, θα έπρεπε να θεωρείται προφανές πως δεν θα βρει ο ακροατής δραματικές αποκλίσεις στα, ομολογουμένως στενά, όρια του συγκεκριμένου ιδιώματος. Η παραγωγή, παραμένει μέγιστο εμπόδιο, τα φωνητικά και οι ενορχηστρώσεις σε πρώτο πλάνο δεν γίνονται εύκολα αντιληπτά, και η όλη αίσθηση περί ηχογράφησης εντός ενός σπηλαίου, είναι παρούσα. Δεδομένων και των συνθετικών περιορισμών του παραδοσιακού lack metal, είναι εύλογο να αναρωτηθεί κανείς τι το διαφορετικό κάνουν οι Pa Vesh En και αξίζει να ακουστούν, ειδικά εν μέσω του ατελείωτου λαβυρίνθου που ονομάζεται black metal.

Μια ακρόαση στον δίσκο, δεν θα δώσει αυτήν την απάντηση. Συνεπώς, απαιτείται χρόνος και μια διάθεση εξερεύνησης εκ μέρους του ακροατή για να ανταμειφθεί από τα 40 λεπτά του "Pyrefication". Η εξερεύνηση αυτή, απαιτεί πέρα από υπομονή και καλά εκπαιδευμένα αυτιά, μια επιλεκτική ικανότητα του ακροατή να εμβαθύνει πίσω από το «ξύσιμο» του ήχου και να εντοπίζει και να συνενώνει όλες τις ενοχλητικές συχνότητες που ηχούν στο background. Υπό αυτές τις προϋποθέσεις, όλα αρχίζουν να ηχούν σε μια κολασμένη αρμονία που μετά από μερικές ακροάσεις καταλήγει εθιστική.

Η κακοτράχαλη και φασαριόζικη εισαγωγή με το "...In Ghosty Haze" αφού προσκαλέσει (ή απομακρύνει, ανάλογα τον βαθμό ετοιμότητας) τον ακροατή, θα τον οδηγήσει στο "Wastelands Of Plague". Εδώ, το πρωτόγονο drumming και τα τρομακτικά φωνητικά όσο και να προσπαθούν δεν μπορούν να κρύψουν τα μεγαλειώδη riff που κρύβονται κάτω από το τρομακτικό ηχητικό πέπλο. Μελωδίες που πηγαινοέρχονται σαν ένας βραδινός αέρας, επαναλαμβανόμενα κιθαριστικά μοτίβα που δημιουργούν μια τελετουργική ατμόσφαιρα, όλα ξεδιπλώνονται σε μια επτάλεπτη σύνθεση που όσοι τη βιώσουν, θα τους αναγκάσει να την υποδεχθούν, σαν κάποιο μυθικό βαμπίρ.

Η συνέχεια δε, σε εξίσου μελαγχολικούς και δυσοίωνους τόνους, θα φανερώσει κάποιες μικρές αδυναμίες του δίσκου. Το "Call Of The Dead" παίζει επικίνδυνα κοντά (σε σημείο παρεξηγήσεως) στο μυθικό "Freezing Moon". Το "A Cacophony Of Spiritual Transition", ξεκινάει ακριβώς όπως λέει ο τίτλος του, με φωνητικά που θα μπορούσαν να θυμίζουν κάποιον κατειλημμένο σαμάνο, και ο υπνωτικός ρυθμός της σύνθεσης, λειτουργεί κυρίως ως κάποιου είδους ιντερλούδιο. Η μετάβαση στο "Grotesque Abomination" θα επαναφέρει αταβιστικά στο μυαλό μνήμες από την πρώτη πλευρά του "Transilvanian Hunger".

Κάπου εκεί ο δίσκος ανεβαίνει ξανά ποιοτικά. Το "Fog Of Death" είναι ομολογουμένως μια εντυπωσιακή σύνθεση που από την καταιγιστική της εκκίνηση, θα οδηγηθεί σε ένα ονειρικό σημείο περί του 1:20, όπου η όλη ατμόσφαιρα θα θυμίσει κάποιο ξεχασμένο δάσος το οποίο ελέγχουν λυκάνθρωποι. Τα riff έχουν μια καταραμένη μεγαλοπρέπεια ενώ τα φωνητικά, αν και προσπαθούν να αρθρώσουν λέξεις, πιο πολύ λειτουργούν ως συμπληρωματικές ηχητικές συχνότητες. To ατμοσφαιρικό και αργόσυρτο φινάλε δε, με το "Pyre Of The Forgotten", ηχεί τρομακτικό, όπως αυτές οι απειλητικές φιγούρες που θα έβλεπε φοβισμένα κάποιος στις σκιές ενός ομιχλώδους τοπίου.

Στο πολύ βαθύ underground, ξεπετάγονται διαρκώς συγκροτήματα που κυκλοφορούν προσεγμένες δουλειές, απευθυνόμενα κυρίως σε φανατικούς τυμβωρύχους οπαδούς. Οι Pa Vesh En, σε δυο χρόνια, δημιουργούν ένα αξιοπρόσεκτο σερί, το οποίο εδώ ισορροπεί μεταξύ ωμής βίας και καλά κρυμμένων ατμοσφαιρών και είναι πιθανώς μαζί με τους Black Cilice ότι καλύτερο έχει αυτό το ιδίωμα. Το "Pyrefication" απευθύνεται σε πολύ λίγους, και ακόμη λιγότεροι θα του δώσουν τον χρόνο που του αναλογεί. Αν όμως το κλείσιμο του "Fog Of Death" δεν σε κάνει να σκιαχτείς, απλά προσπέρασε τον δίσκο άφοβα.

Bandcamp