Newsted

Heavy Metal Music

Sony (2013)
Από τον Χρήστο Καραδημήτρη, 28/08/2013
Η επιστροφή του Jason Newsted δεν είναι τόσο σημαντική όσο ακούγεται
Πώς βαθμολογείτε το δίσκο;
Ο Jason είναι μεγάλος. Είναι τεράστιος. Ό,τι κι αν γίνει, ως τέτοια φυσιογνωμία θα είναι πάντα χαραγμένη στην καρδιά κάθε οπαδού των Metallica και του metal εν γένει. Η αποχώρησή του από τους Mets είχε πονέσει και η αλήθεια είναι πως πολύς κόσμος, ο οποίος δεν έχει χωνέψει την εικόνα του Trujillo επί σκηνής θα τον ήθελε πίσω με κλειστά μάτια, εκεί που τον έμαθε και θαύμασε την μοναδική ενέργεια που έβγαζε. Διότι, μπορεί νωρίτερα, στο δείγμα που έδωσε με τους Flotsam And Jetsam, να έδειξε πολλά, όμως από τότε που έφυγε από τους Metallica δεν έχει επιδείξει τίποτα το πραγματικά άξιο αναφοράς.

Δεν το συζητάω καν για εκείνους τους Echobrain, που υπήρξαν η αφορμή της αποχώρησης, ούτε για τον Ozzy που δε στέριωσε ποτέ. Μόνο στους Voivod υπήρξε πιο χρήσιμος, χωρίς όμως να κάνει κι εκεί τόσο αισθητή την παρουσία του, πέραν του ότι ο Blacky ταιριάζει καλύτερα, εδώ που τα λέμε. Ήρθε, λοιπόν, η ώρα να επανασυσταθεί στο metal κοινό - ειδικά στο νεώτερο που ενδεχομένως δεν τον έμαθε και ποτέ – με τους Newsted, για τους οποίους φοβάμαι πως θα βαρεθούμε να ακούμε ότι είναι κανονική μπάντα και όχι προσωπικό του project.

Είχε προηγηθεί μια πρόγευση 4 τραγουδιών στο “Metal” EP και σα να μην ήταν αυτό αρκετό, το πρώτο ολοκληρωμένο άλμπουμ έχει τον τίτλο “Heavy Metal Music”. Ειλικρινά, δε θέλω καν να σκέφτομαι ότι ο Jason επιχειρεί να πουλήσει «μεταλλοσύνη», μέσω αυτών των τίτλων και προτιμώ να πιστέψω ότι οφείλεται απλά σε έλλειψη έμπνευσης, αν και πάλι κάτι μου λέει ότι η επιλογή αυτών αποτελεί κάποιου είδους «δήλωση». Κάποιου είδους δήλωση ότι επιστρέφει στα βασικά, δομικά στοιχεία της heavy metal μουσικής υποθέτω. Ανούσια πράγματα, που δε βοηθούν σε κάτι...

Καλές οι εντυπώσεις, καλή κι η νοσταλγία, αλλά επί της ουσίας η επιστροφή του Jason μουσικά είναι μέτρια, κάτι που προκύπτει από τα τραγούδια αυτά καθαυτά. Το άλμπουμ χωρίς να παρουσιάζει καμία ιδιαίτερη πρωτοτυπία, περιλαμβάνει πολλά (και επί τω πλείστον καλά) riff, ευθύτητα, δυνατό, σχετικά απλό rhythm section και την αγαπημένη γρετζαριστή γαϊδουροφωνάρα του Jason. Ηχητικά, σίγουρα θα υπάρξουν λίγες στιγμές που θα φέρουν στο νου Metallica, ενώ σε περισσότερα σημεία μπορούν να γίνουν παραλληλισμοί με σύγχρονους Motorhead. Όμως, τα riff ως καλά κι αν είναι, μαζί με κάποια ωραία κιθαριστικά lead δεν φτιάχνουν από μόνα τους καλά τραγούδια. Και η αλήθεια είναι ότι δεν υπάρχει κάτι πραγματικά κακό στο άλμπουμ, αλλά πολλά μέτρια.

Πρώτο και βασικότερο μέτριο στοιχείο είναι η φωνή του Jason που μπορεί να προσδίδει τραχύτητα, αλλά είναι αρκετά μονοδιάστατη κι από ένα σημείο και μετά κατά τη διάρκεια του άλμπουμ κουράζει. Δεύτερον είναι η έλλειψη εύκολα αποτυπώσιμων μελωδιών και δη των ρεφραίν, τα οποία θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν σχετικά αδύναμα. Ξεχωρίζουν το - ήδη εδώ κι αρκετό καιρό γνωστό – “Soldierhead”, που μαζί με το “Heroic Dose” βοηθούν στο να έχει ένα δυναμικό ξεκίνημα το άλμπουμ, το σχετικά πιο πιασάρικο “Above All” και το αργόσυρτο, πιο μακροσκελές και κάπως διαφορετικό “Nocturnus”. Από εκεί και πέρα, τίποτα το πραγματικά ιδιαίτερο.

Σε κάθε νέα ακρόαση ξεκινάω με τις καλύτερες των προθέσεων και χωρίς ιδιαίτερο λόγο δυσκολεύομαι πολύ να ακούσω το “Heavy Metal Music” μέχρι το τέλος του, έχοντας πολύ πιο ενδιαφέρουσες κυκλοφορίες να προτιμήσω. Δεν αλλάζει τίποτα στην άποψη που έχω για τον Jason, του οποίου η σκηνική παρουσία στο “Live Shit” θα είναι για πάντα «ό,τι πιο metal» έχω δει, αλλά αυτό δεν έχει να κάνε με τη συνολική αξία του πρώτου άλμπουμ των Newsted, του οποίου δύσκολα θα μνημονεύουμε κάποιο τραγούδι στο μέλλον.
  • SHARE
  • TWEET