Nekrovault

Οι Γερμανοί Nekrovault, δραστηριοποιούνται μουσικά τα τελευταία χρόνια. Έχοντας κυκλοφορήσει δυο EP όπου προσπαθούσαν να βρουν την ηχητική τους ταυτότητα, κυκλοφόρησαν πριν λίγες μέρες τον πρώτο τους ολοκληρωμένο δίσκο. Το "Totenzung: Festering Peregrination", διορθώνει σε μεγάλο βαθμό τις ατασθαλίες της παραγωγής που τους διέκριναν έως τώρα, ενώ, ταξινομώντας ιδανικά τις επιρροές του, καταφέρνει να προσφέρει 43 λεπτά σκοτεινού death metal, που αντλεί ισάξια έμπνευση από την σπηλαϊκή, την doom/death και την αποκρυφιστική παράδοση του ιδιώματος.

Την δεκαετία που μας πέρασε, το underground αποτέλεσε γόνιμο έδαφος για πολλά ακραία μουσικά παρακλάδια, με το death metal πιθανώς να ήταν από αυτά που ξεχώρισαν. Οι σημερινές δυνατότητες της παραγωγής, όπου οι μπάντες μπορούν να επικαλούνται την '90s αισθητική χωρίς να χάνουν σε όγκο, ο θησαυρός που ονομάζεται Morbid Angel/ Incantation riffing και κυρίως η επιμονή σε εωσφορικές αισθητικές, αποτέλεσαν ίσως τα κύρια όπλα στην χαρτογράφηση των δεκάδων σπουδαίων μπαντών και κυκλοφοριών που ξεπήδησαν από την σκηνή.

Οι Nekrovault, με το ντεμπούτο τους, έρχονται με την σειρά τους να αποτελέσουν μέρος αυτής της «παράδοσης». Λόγω και της καταγωγής τους, η έμφαση τους σε χαμηλές ταχύτητες, πιθανώς θα ανασύρει από την μνήμη, τους εξαιρετικούς Necros Christos. Ακόμη και το ιντερλούδιο στην μέση του δίσκου φαίνεται πως έχει ξεπηδήσει μέσα από το "Doom Of The Occult"! Βεβαίως, αυτό το αργόσυρτο riffing που του προσέδωσαν ξανά μια εμβληματική κατάμαυρη αισθητική οι Dead Congregation, είναι πανταχού παρόν, ενώ σε στιγμές όπως το "Basilisk Fumes", η αγχωτική έξαρση που καθιέρωσαν οι συμπατριώτες μας, φαίνεται πως λειτουργεί ιδανικά.

Φυσικά, όπως κάθε doom/death δίσκος που σέβεται τον εαυτό του, οι Nekrovault δεν ξεχνούν να ενσωματώσουν στις βάναυσες επιθέσεις τους τις διδαχές των Celtic Frost. Η έναρξη με το "Totenzug - Funereal Hillscapes", με την εθιστική της ατμόσφαιρα, είναι απολύτως κατατοπιστική. Η αισθητική των Vainaja, ενσωματώνει τις προαναφερθείσες Incantation επιρροές και δίνει μια εξαιρετική εικόνα ως προς το ποιόν του δίσκου. Οι Nekrovault όμως, δεν εμμένουν απλά σε μια συρραφή επιρροών. Οι υψηλές και τεχνικές ταχύτητες του "Pallid Eyes" αποδεικνύουν έμπρακτα την προσήλωση της μπάντας σε νεκρικό death metal. Το εν λόγω κομμάτι, ίσως η καλύτερη στιγμή του δίσκου, δείχνει μια μπάντα που δεν φοβάται να φανερώσει διαφορετικές πτυχές της προσωπικότητας της χωρίς να επιδιώκεται σε ξένους με τον πυρήνα της αυτοσχεδιασμούς.

Σε συνέχεια και επικύρωση αυτής της διάθεσης, κινείται και το εξαιρετικό κλείσιμο του δίσκου με το "Eremitorium". Η εννιάλεπτη αυτή σύνθεση, μεταφέρει την καθιερωμένη έως τώρα ηχητική ταυτότητα της μπάντας σε καθαρά black metal πεδία. O black/death αυτός συγκερασμός, θα θυμίσει τα μακροσκελή επικά τραγούδια των Watain, (ναι έχουν και τέτοια), με πιο black ‘n’ roll ρυθμούς και solos, αποτελώντας μια ενδιαφέρουσα έκπληξη στο φινάλε του δίσκου. Εν τέλει, οι Nekrovault, χωρίς να συγκλονίζουν, καταφέρνουν να προσδώσουν στους λάτρεις αυτού του ήχου, μια ακόμη άρτια κυκλοφορία, και να πραγματοποιήσουν μια δυναμική έναρξη και κατάθεση στην δισκογραφία τους. Ο τρόπος που συνδυάζουν τις επιρροές τους, δεν επισκιάζει την ικανότητα τους να γράφουν ουσιώδη τραγούδια, αφήνοντας ταυτόχρονα σημαντικά περιθώρια ανάπτυξης μιας ακόμη ισχυρότερης προσωπικής οπτικής. Όποιος εκτιμά το σπηλαϊκό σκοτεινό death metal, αξίζει να ασχοληθεί με του λόγου τους.

Youtube