Negative Plane

Stained Glass Revelations

AJNA Offensive (2011)
Από τον Αντώνη Κονδύλη, 26/12/2011
Πώς βαθμολογείτε το δίσκο;
Είναι δεδομένη η προσπάθεια που γίνεται από κάποια συγκροτήματα στο χώρο του black metal να προσεγγίσουν τον ήχο με διαφορετική λογική, επαναπροσδιορίζοντας τον. Οι προσπάθειες δεν είναι πολλές, αλλά σίγουρα είναι ενδιαφέρουσες και ορισμένες ιδιαίτερα αξιόλογες. Είναι επίσης δεδομένο ότι για να υπάρξει κάτι καινούριο και ανανεωτικό, η προσπάθεια αυτή δεν μπορεί να γίνει μέσα από τις γνωστές, δοκιμασμένες και χιλιοπαιγμένες φόρμες του παραδοσιακού ήχου, όπως κάποιοι αδαείς πιστεύουν ότι πρέπει να γίνει. Ο σκοπός είναι να ξεφύγεις από αυτά τα στερεότυπα, να μην ασχοληθείς καν με άκυρους ψευτοπειραματισμούς και δήθεν νεωτερισμούς, ενσωματώνοντας αβίαστα κάποιο prog ή ψυχεδελικό ή οποιαδήποτε άλλο στοιχείο στη μουσική σου.

Οι Negative Plane είναι ένα συγκρότημα που αναδύεται κυριολεκτικά μέσα από το χάος του underground. Ομολογώ ότι δεν έχω ακούσει το ντεμπούτο τους και όταν κάποια στιγμή μέσα στη χρονιά έριξα μια βιαστική «αφτιά» στο φετινό τους άλμπουμ, που κυκλοφόρησε νωρίς στο 2011, είπα να μην μπω στον κόπο να ασχοληθώ παραπάνω. Ξανακούγοντάς το αργότερα διαπίστωσα την επιπολαιότητά μου.

Για να μην πέσετε στην ίδια παγίδα, όσοι δεν το έχετε ακούσει ή δεν το έχετε εκτιμήσει, λέω ότι το "Stained Glass Revelations" θέλει προσήλωση, καθαρό μυαλό και λίγη υπομονή. Ξεκαθαρίζω από την αρχή ότι δεν πρόκειται να βρείτε έντονες στιγμές πώρωσης και καφρίλας, καθώς αποτελεί περισσότερο ένα εγκεφαλικό άλμπουμ που σε μαγεύει, σε υπνωτίζει, σε ταξιδεύει.

Δυσκολεύομαι να εντοπίσω τις επιρροές της μπάντας. Μάλλον θα πρέπει να γυρίσουμε στην πρώιμη black metal περίοδο, πριν την οριστική διαμόρφωση του ήχου στις αρχές της δεκαετίας του '90. Αλλά και σε κάποια πράγματα του πρώτου μισού των '90s. Αποστασιοποιούνται από τον παραδοσιακό ήχο του χώρου και τα πολλά thrash και heavy riffs το αποδεικνύουν περίτρανα. Το να προσπαθήσεις να εντοπίσεις με μεγαλύτερη ακρίβεια τις πηγές έμπνευσης των Negative Plane είναι μάλλον χάσιμο χρόνου. Εστιάστε την προσοχή σας σε αυτό που η μπάντα προσφέρει και θα διαπιστώσετε ότι κάτι τέτοιο δύσκολα θα το συναντήσετε.

Το πρώτο σημείο στο οποίο στέκεσαι μετά από ελάχιστα λεπτά ακρόασης είναι η «περίεργη» παραγωγή. Σίγουρα δεν τη λες κρυστάλλινη, αλλά καταφέρνει να μη θάβει κανένα όργανο, ενώ παράλληλα ο ήχος είναι σαν να έρχεται από απόσταση. Είναι εξαιρετική η δουλειά που έχει γίνει στις κιθάρες, τα τύμπανα και το μπάσο. Εξαιρετικό riffing που σου κολλάει στο μυαλό, απρόβλεπτο και πολύπλοκο drumming, ενώ το μπάσο έχει αναλάβει το βασάνισμα του ακροατή.

Πρέπει να τονιστεί ότι η ασυνήθιστη για το ιδίωμα τεχνοτροπία στις κιθάρες, που εμπεριέχει πολλά έντονα ψυχεδελικά περάσματα, δημιουργεί μια ιδιαίτερη ευφορία, καθώς σε πολλά σημεία λυτρωτικά riff έρχονται σαν κάθαρση μετά από κάποιο διαβολικό πέρασμα. Η χρήση του πιάνου στα κομμάτια, μεταξύ των οποίων και πολλά ιντερλούδια, καθώς και η τρομακτική παρουσία ήχων καμπάνας προσδίδουν μυστήριο και ενίοτε μια μακάβρια αίσθηση. Γενικότερα, η ποικιλία ρυθμών και ιδεών επιδεινώνει ακόμα περισσότερο αυτήν την αρνητική ατμόσφαιρα. Κορυφαία στιγμή το ομώνυμο κομμάτι, με το οποίο κλείνει θριαμβευτικά ένα άλμπουμ σκοτεινό, γεμάτο μυστήριο και με μια μάσκα τρόμου.

Θα ήταν αδικία να εγκλωβίσουμε το "Stained Glass Revelations" στα στενά όρια του black metal, έτσι όπως το ξέρουμε μέχρι σήμερα. Πιθανότατα αυτή η σκέψη να οφείλεται στο ότι το εν λόγω άλμπουμ είναι ένα από αυτά που έχουν τη δυνατότητα να προσφέρουν στο ιδίωμα την ευκαιρία για ανανέωση. Σίγουρα ένα από τα καλύτερα άλμπουμ της χρονιάς για το χώρο.

Αυτό που εσείς έχετε να κάνετε είναι να αφεθείτε και να απολαύστε το μυστηριακό ταξίδι που σας προσφέρουν οι Negative Plane. Τίποτα περισσότερο.
  • SHARE
  • TWEET