Metalucifer

... η επιτομή του γραφικά κλασικού σχήματος, το συγκρότημα που φαντάζει η πεμπτουσία του ανόθευτου, του γιδοπρόβειου heavy metal, επιτέλους επιστρέφει δισκογραφικά με νέο EP και ακόμη περισσότερο heavy metal σε τίτλους, στίχους, αισθητική και μουσική.

Οι Metalucifer δεν είναι ακόμη ένα συγκρότημα, είναι μια ιδέα που από τα μέσα των '90s ορίζει συνειδήσεις και χαράσσει έναν αισθητικό δρόμο που όμοιο του δεν μπορούν να υποστηρίξουν πολλά σχήματα χωρίς να ρεζιλευτούν. Κάθε τους δουλειά φωνάζει «τζαπανίλα» από χιλιόμετρα, της ίδια στιγμή που τα - «έργα τέχνης» - εξώφυλλα τους αποτελούν από μόνα τους ένα απολαυστικό θέμα συζήτησης.

Έτσι και φέτος, το "Heavy Metal Ninja" EP έρχεται με τέσσερις + τέσσερις heavy metal - όνομα και πράγμα - συνθέσεις (πρακτικά, μια τετράδα συνθέσεων τραγουδημένες σε ιαπωνικά και αγγλικά) και με το εξώφυλλο που θα ήθελε να έχει το "Senjutsu" για να μιλάει πραγματικά στη heavy metal καρδιά μας. Τέσσερα τραγούδια που βρωμάνε ιδρωτίλα και φθηνή μπύρα από μακριά, παιγμένα με τον τρόπο που θα παίζονταν σε ένα παρακμιακό, υπόγειο παραμάγαζο κάποιας κακόφημης γειτονιάς της Kuwana, από ένα τσούρμο πιωμένων Γιαπωνέζων μπαχαλάκηδων.

Με λίγα λόγια, μιλάμε για μια απόλαυση που δύσκολα περιγράφεται, παρά μόνο βιώνεται «τσιμπώντας» το άλμπουμ σε κασέτα και βάζοντας την να παίζει σε σκονισμένο κασετόφωνο με πειραγμένες στροφές, την ώρα που προβάλλεται κάποια ταινία του Shinya Tsukamoto. Υπό αυτές τις συνθήκες, το "Heavy Metal Ninja" φαντάζει εύκολα ως το heavy metal EP της χρονιάς, τουλάχιστον για όσους νιώθουν από την αγνή καλτίλα του πραγματικού heavy metal και ενστερνίζονται την έτσι κι αλλιώς περιθωριακή φύση του. Screaming, shouting out. Loud till they die, denim & leather, Heavy Metal.