Medico Peste

ב: The Black Bile

Season Of Mist (2020)
Από τον Αποστόλη Ζαμπάρα, 23/04/2020
Black metal ταιριαστό για χαλεπούς καιρούς, χωρίς ίχνος αισιοδοξίας, γεμάτο όμως από εθιστικές στιγμές
Πώς βαθμολογείτε το δίσκο;

Οι Πολωνοί Medico Peste επιδίδονται σε ένα εντελώς προσωπικό στυλ black metal. Αντλώντας έμπνευση από ψυχολογικές ασθένειες, συνδυάζοντας επιρροές από διάφορα είδη εκτός της metal μουσικής, μεταδίδουν μια αποπνικτική αίσθηση απόγνωσης, οδυρμού και κατήφειας, η οποία όμως, ηχεί σχετικά ευπρόσιτη για τα δεδομένα της. Γέννημα θρέμμα της black metal σκηνής της χώρας τους, κυκλοφορούν αυτές τις μέρες τον νέο τους δίσκο, ο οποίος, εμβαθύνει ακόμη περισσότερο στο προαναφερθέν ηχητικό τους στυλ.

Οι ακροάσεις του "ב: The Black Bile" ενέτειναν συσσωρευτικά μια διάχυτη μαυρίλα, η οποία ξέφευγε τακτικά από την απλή απαισιοδοξία του ιδιώματος. Με σύμμαχο μια εξαιρετική παραγωγή αλλά και εντυπωσιακά φωνητικά, οι συνθέσεις του δίσκου εφορμούν μανιωδώς προς τον ψυχισμό του ακροατή. Πώς να μην συμβεί αυτό, όταν οι δυο πιο μακροσκελείς αλλά και δύστροπες συνθέσεις του δίσκου είναι οι δυο εναρκτήριες. Πράγματι, τα "God Knows Why" και "All Too Human", έχοντας ως βάση το αργό black metal, κυρίως τις suicidal προεκτάσεις του, περνάνε μέσα από πολλά αποκρουστικά doom προσωπεία, μια σχεδόν επιβλαβή gothic αισθητική, για να επιστρέψουν στη μονολιθική τελετουργία του κεντρικού τους riff. Αν και σχετικά δύστροπα, φροντίζουν να θάψουν τον ορίζοντα κάτω από μια έντονη καταχνιά.

Η παράνοια όμως για την οποία χαρακτηρίζεται η μπάντα, αναδεικνύεται στην πιο ιδιαίτερη στιγμή του δίσκου, το "Numinous Catastrophy". Οι έντονες post punk αναφορές, οι εξωτικοί ρυθμοί και μια cabaret essence που οφείλει τη χάρη της στο μπάσο, διαμορφώνουν ένα σκηνικό αλλοφροσύνης. Αν μπορούσα, να το παρομοιάσω με κάτι, θα ήταν αυτός ο κρύος ιδρώτας που σε έπιανε μικρό όταν χανόσουν από τους δικούς σου. Αν δεν σας έχει τύχει, όλα καλά, μάλλον ήμουν απλά απρόσεκτος μικρός. Σε αυτό το σημείο, οφείλω να αναφέρω πως το εν λόγω τραγούδι μου ξύπνησε μνήμες από τον άρτι αφιχθέντα νέο δίσκο των Jordablod, και δεν πιστεύω πως η λέξη "Numinous" έπαιξε τον ρόλο της. Ίσως ξύπνησαν μέσα σε αυτές τις κοντινές προσεγγίσεις τα περίφημα αρχέτυπα του Jung, τα οποία συχνά επικαλείται στιχουργικά ο νέος δίσκος των Medico Peste.

Οι Medico Peste επιχειρούν με το "ב: The Black Bile" να ρίξουν το βάρος της ηχητικής τους πρότασης στο συναίσθημα. Η ανάπτυξη των συνθέσεων, σχετικά απλοϊκή, χωρίς ιδιαίτερες εκπλήξεις, σπάνια οδηγεί σε κάποια κορύφωση. Φυσικά, αυτές οι λεπτομέρειες υφίστανται σκόπιμα, μιας και ο ήχος περικλείει τον ακροατή σαν συμπληγάδες πέτρες, οι οποίες συχνά παίρνουν τη μορφή μεσαιωνικών βασανιστηρίων. Τέτοια όπλα διαφοροποίησης, είναι οι ρυθμοί του "Skin" και η φωνητική ερμηνεία του "Holy Opium". Οι μικρές αυτές, αλλά καίριες ενέσεις διαφοροποίησης που προσδίδουν οι Medico Peste στον ήχο τους, λειτουργούν ουσιαστικά τόσο ως προς όφελος των κομματιών καθαυτών, όσο και προς τη συνολική αισθητική του δίσκου. Η οποιαδήποτε μικρή απόκλιση από τον κύριο όγκο μαύρης λάβας που είναι ο δίσκος, συνθλίβει τον ακροατή, αφού η προαναφερθείσα μονολιθικότητα τον συνταράσσει όταν επανέρχεται.

Το τελευταίο καρφί στο φέρετρο, είναι το κλείσιμο του δίσκου με το τρόπον τινά ομότιτλο. Η πιο επιθετική στιγμή του δίσκου, είναι ίσως και η πιο επική, με την επικότητα εδώ να λογίζεται ως μια πράξη ηρωικής ματαιότητας. Σε μια πιο ευρεία οπτική των πραγμάτων, η κορύφωση του φινάλε, ηχεί ως μια προειδοποίηση πως η λύτρωση δεν ήρθε ποτέ. Το εξαιρετικό και ατμοσφαιρικό black metal των Medico Peste, είναι απαισιόδοξο, συχνά ρισκάρει με το να ενδίδει στην ατμόσφαιρα έναντι της ουσίας, ειδικά λαμβάνοντας υπ’ όψη τη σχετικά μεγάλη του διάρκεια, αλλά σίγουρα επιτυγχάνει τον σκοπό του. Μια ακρόαση, που δεν συνίσταται για όσους θέλουν να αναζητήσουν μια απόδραση στο συγκεκριμένο ιδίωμα, θα σας πείσει πως η πίσσα και η δυσωδία της μοναξιάς πάντα θα προσελκύει υποχθόνιους και απόκοσμους φίλους.

Youtube

  • SHARE
  • TWEET