Maiden United

Remembrance

Independent Release (2015)
Από τον Χρήστο Καραδημήτρη, 17/06/2015
Όλα τα καλά έχουν κι ένα όριο
Πώς βαθμολογείτε το δίσκο;
Παρουσιάζοντας την προηγούμενη δουλειά των Maiden United είχα υπερθεματίσει τους λόγους για τους οποίους δεν είναι μια ακόμα tribute band, αλλά κάτι διαφορετικό, στημένο από αξιόλογους μουσικούς, εγνωσμένης αξίας και προσφέροντας κάτι διαφορετικό.

Ο Ruud Jolie (κιθάρα, Within Temptation) κι ο ακούραστος Damian Wilson (φωνητικά, Threshold, Headspace) παρέα με μερικούς ακόμα καλούς μουσικούς και αρκετούς επιπλέον guests συνεχίζουν να ενορχηστρώνουν εκ νέου τραγούδια των Iron Maiden και να τα παρουσιάζουν σε ακουστικές εκτελέσεις. Αν στο πρώτο άλμπουμ μας εξέπληξαν και στο δεύτερο απέδωσαν ακόμα καλύτερα, στο τρίτο η όλη φάση αρχίζει και χάνει το ενδιαφέρον της.

Δεν είναι πως το "Remembrance" έχει κάτι το μεμπτό ή ότι έχει δουλευτεί λιγότερο από τους προκατόχους του, αλλά πόσες ακουστικές εκτελέσεις τραγουδιών των Maiden να θέλει κάποιος να ακούσει πλέον;

Για να αντισταθμίσουν το χαμένο ενδιαφέρον κάνουν κάποιες έξυπνες κινήσεις, όπως το να επιστρατεύσουν τον Paul Di' Anno για να τραγουδήσει το "Prowler" και τον Blaze Bayley να πει το «δικό του» "Futureal". Όντως, μαζί με την ιδιαίτερα επιτυχημένη, νέα ενορχήστρωση του "Still Life 15", καθώς και τα "Strange World" και "Remember Tomorrow" που από τη φύση τους είναι πιο εύκολο να προσαρμοστούν σε ακουστικό μοτίβο, αποτελούν τις στιγμές που αξίζουν περισσότερο.

Από την άλλη, το "Aces High" δεν παλεύεται στο ντουέτο του Wudstik με την Marcela Bovio και το "Burning Ambition" είναι εξίσου αδιάφορο, παρά την συμμετοχή του Thunderstick, drummer των Samson και μέλος των πρώιμων Iron Maiden.

Ανεξάρτητα αν πρόκειται για ένα εύκολο κι ευχάριστο άκουσμα -περιλαμβάνοντας χαλαρές εκτελέσεις πολυακουσμένων κι αγαπημένων τραγουδιών- το τρίτο άλμπουμ των Maiden United μου αφήνει εν τέλει μια αίσθηση ότι δεν προσφέρει κάτι το ιδιαίτερο, ούτε προσθέτει κάτι καινούργιο.

Αντιθέτως, η διαρκής αύξηση του αριθμού των tribute συγκροτημάτων δεν κρύβω πως έχει αρχίσει να με προβληματίζει. Διότι, καλό είναι να τιμάμε την σπουδαία ιστορία αυτής της μουσικής, αλλά μένοντας κολλημένοι στο παρελθόν και στα ίδια, ενδεχομένως να καταστήσουμε μόνοι μας τη μουσική αυτή «χθεσινά νέα».
  • SHARE
  • TWEET