Magic Circle

Στο Rocking forum υπάρχει εδώ και χρόνια ένα topic περί του καλύτερου doom-ίζοντα δίσκου, με ουκ ολίγες εξαιρετικές προτάσεις και με συμμετοχή μέχρι και την σήμερον ημέρα. Λόγω του ότι οι περισσότεροι επικεντρώνονται σε παλαιότερες κυκλοφορίες, θαρρώ πως ήρθε η ώρα να ανανεωθεί η λίστα με φρέσκο υλικό.

Ο δεύτερος των Magic Circle του πολυπράγμων τραγουδιστή τους Brendan Radigan, ο οποίος χαίρει και της εκτίμησης των πάνκηδων, είναι υπαίτιος για την εν λόγω ανανέωση. Το πρώτο καμπανάκι το χτύπησαν το 2013 με τον ομότιτλο δίσκο τους, ακούστηκε από μερικούς που δυστυχώς δεν κατάφεραν να τον μεταδώσουν σε περισσότερους (συμπεριλαμβανομένων και εμάς). Τώρα όμως;

Δεν τίθεται θέμα αγνόησης πλέον. Το "Journey Blind" δεν σε αφήνει να κρατήσεις το στόμα σου κλειστό, καθώς η δυναμική του έχει κάμποσες επιπτώσεις με κύρια τον μουσικό επαναπατρισμό χαμένων ψυχών. Εκείνων που μεγαλώσαμε με το επικό heavy, το αγαπήσαμε και τώρα έχουμε απορροφηθεί από τα blues και το vintage rock.

To metal θα είναι η πρώτη αγάπη και παντοτινή, απλά χρειαζόμαστε μια ώθηση που και που. Μια ώθηση που πρωτίστως ακούει στο όνομα "A Ballad For The Vultures", την ίσως πιο επική στιγμή του δίσκου κι εν συνεχεία πηγάζει από τα κιθαριστικά riff. Υπάρχει έμπνευση εδώ, περισσευούμενη μάλιστα και που προφανώς έχει τις ρίζες της στους...

Η διαφοροποίηση των Magic Circle από μπάντες που έχουν επηρεαστεί από τους Sabbath έγκειται στην καθολική κι όχι στην μεμονωμένη αγάπη προς τους δίσκους τους. Δεν λατρεύουν δηλαδή μονάχα το "Heaven And Hell", όπως αντίστοιχα πράττουν οι Orchid με το "Vol.4", καθότι το Sabbathοκάζανο είναι τεράστιο και χωράει συστατικά που χαρακτηρίζουν τα μεταγενέστερα doom-ίζοντα συγκροτήματα. Φαύλος κύκλος;

Σε καμία των περιπτώσεων. Το "Journey Blind" έχει προσωπικότητα που δεν αρνείται τα ακούσματά του και δεν καπελώνουν το συνολικό εγχείρημα. Έχει το προτέρημα να ξεκινάει μ' αυτό εδώ, έχει έναν χαρισματικό ερμηνευτή και τον τρόπο να προκαλεί διάφορα συναισθήματα στον ακροατή. Περηφάνεια και συγκίνηση, όπως πριν από λίγες ημέρες κατά την διάρκεια θέασης του μέτριου "Dark Places" που απογειώθηκε στην σκηνή όπου, εν έτει 1985, ο Ινδιανοασιάτης έμπορος ναρκωτικών χτυπιέται στο σαλόνι υπό τους ήχους του "Harder Than Steel".