Macabre Omen

Anamneses (EP)

Ván (2020)
Από τον Πάνο Ζαρκαδούλα, 09/09/2020
​Deep inside I know that the departed, from the dead will never rise. And I thank the Gods that the departed, from the dead can never rise
Πώς βαθμολογείτε το δίσκο;

Το 2005 - "The Ancient Returns", το 2015 "Gods Of War - At War", το 2025; Αν συνεχιστεί το χρονικό ορόσημο των δέκα ετών, έχουμε άλλα πέντε χρόνια για να ακούσουμε την τρίτη ολοκληρωμένη δουλειά των Macabre Omen. Στα μισά λοιπόν αυτής της αναμονής η μπάντα εμφανίζεται με ένα EP, μία ολοκαίνουργια σύνθεση και άλλες έξι από το παρελθόν της. Και κάπου εδώ, ο τίτλος του EP παίρνει σάρκα και οστά. Οι έξι, διάσπαρτες καθώς ήταν ανά τα χρόνια, βρίσκουν κοινή νέα στέγη και «μορφή», καθώς ο Αλέξανδρος τις επεξεργάστηκε ηχητικά.

Οι οπαδοί της μπάντας, θα αναγνωρίσουν αμέσως στοιχεία στα παλαιότερα τραγούδια, τα οποία οδήγησαν αργά και σταθερά στη δημιουργία των δύο ολοκληρωμένων επών της, έως τώρα. Ειδικά στα "The Waltz Of The Nereids, Of The Dryads, Of The Nymphs" και "We Won With War" περισσότερο από τα υπόλοιπα, κατ’ εμέ. Και ενώ από τη μία, αυτή η εξάδα συνθέσεων σηματοδοτεί το παρελθόν, από την άλλη το "Anamneses From The Past" (Sirens Calling) δείχνει το παρόν, και γιατί όχι, και το μέλλον των Macabre Omen. Μια μουσική γέφυρα, να ενώνει τα τρία αυτά κυρίαρχα στοιχεία του Χρόνου, με το τελευταίο κομμάτι της να δεσπόζει ξεκάθαρα.

Η μεγαλύτερη σε διάρκεια σύνθεση του Ροδίτη δημιουργού, πορεύεται σε ευθεία γραμμή με το αριστούργημα του 2015, επρόκειτο να είναι μέρος της τρίτης του δουλειάς, κατέληξε εδώ όμως. Σχεδόν χωρισμένο στα δυο, προ και μετά Σειρήνας, βαστάει γερά τα χαρακτηριστικά της μπάντας όπως αυτά αποτυπώθηκαν τότε. Με μία μεγάλη διαφορά: για πρώτη φορά κάνουν την εμφάνισή τους γυναικεία φωνητικά, υπεύθυνη για αυτό η Lindy-Fay Hella (Wardruna). Τη βλέπουμε και την ακούμε, ως άλλη Σειρήνα, στο video του ομώνυμου τραγουδιού, όντες μαζί με τον Σάκη Τόλη (φωνητικά, κραυγές) οι εκπλήξεις σε αυτό. Όπως και στο "From Son To Father", έτσι κι εδώ υπάρχει αναφορά στον πατέρα του Αλέξανδρου, με την ηχογραφημένη αφήγησή του σε ποίημα. Επική σύνθεση, ξεχειλίζει από συναίσθημα, με τον δημιουργό του να βγάζει τα σώψυχά του σε άλλη μία κατάθεση από καρδιάς. Με τους ύστατους στίχους που τραγουδάει, να προκαλούν απανωτά ρίγη και ενδεχομένως μέσω αυτών, να επιτυγχάνεται η συμφιλίωση και η απαγκίστρωσή του από το παρελθόν. Πόσο αργούν να κυλήσουν πέντε χρόνια άραγε;

  • SHARE
  • TWEET