Landmarq

Entertaining Angels

Synergy (2012)
Από τον Κώστα Σακκαλή, 31/10/2013
Βρετανικό neo prog με γυναικεία φωνητικά μόνο για όσους το αγαπάνε
Πώς βαθμολογείτε το δίσκο;
Έχω μάλλον αρνητική εντύπωση για τα βρετανικά neo-prog συγκροτήματα, ειδικά δε αυτά που ξεκίνησαν της δεκαετίας του '90 και έχουν και γυναικεία φωνητικά. Ε, οι Landmarq όχι μόνο κολλάνε γάντι στην κατηγορία αυτή, αλλά και, παρότι κάνουν ό,τι μπορούν, φοβάμαι ότι τελικά δεν θα μου αλλάξουν τη γνώμη.

H πρώτη τους κυκλοφορία μετά από δεκατέσσερα χρόνια σιωπής σε στούντιο, το "Entetrtaining Angels" είναι σίγουρα φιλόδοξο, αξιοπρεπές και θα έλεγε κανείς ότι είναι φανερό ότι έχει πέσει πολύ μεράκι αλλά και σκέψη πάνω στις συνθέσεις του. Μετρημένα prog ώστε να μη γίνουν οργανικές επιδείξεις για μουσικούς, αρκούντως περίπλοκα από την άλλη ώστε να μην υπάρχει αμφιβολία σε ποιο είδος ανήκουν, τα 73 λεπτά (+ περίπου 30 στην ειδική έκδοση) που επενδύουν οι Landmarq είναι τελικά πάρα πολλά για να μην κουράσουν τον ακροατή. Τα τραγούδια (συνήθως οκτάλεπτα και πάνω) διαδέχονται το ένα το άλλο χωρίς κάτι το φοβερό να τα ξεχωρίζει και παρότι οι καλές στιγμές δε λείπουν (μία εισαγωγή είτε ένα πέρασμα πλήκτρων ή ένα solo κιθάρας ή μία προσθήκη πνευστών) λείπει η προσωπικότητα. Σε μεγάλο βαθμό, και υποκειμενικά, ίσως αυτό να οφείλεται και στη γλυκερή soprano φωνή της Tracy Hitchings που δεν έχω αποφασίσει ακόμα αν μου αρέσει ή με εκνευρίζει.

Μακάρι να μην δικαιωθώ, αλλά αυτός ο δίσκος έχει γραμμένο παντού γύρω του τον χαρακτήρα «ή αυτή τη φορά πετυχαίνουμε ή πλέον μένουμε ένα σύνολο για συγγενείς και φίλους». Πιστεύω ότι οι Landmarq με το "Entertaining Angels" έκαναν ό,τι καλύτερο μπορούσαν. Για το λόγο αυτό όμως η δουλειά αυτή δείχνει και να προδίδει τα όρια του συγκροτήματος. Από την άλλη βέβαια, μη με ακούτε εμένα. Είπαμε, βρετανικό neo prog με γυναικεία φωνητικά; Δεν είναι το δικό μου φλιτζάνι τσαγιού.
  • SHARE
  • TWEET