Kilter

Η εικοσιενός ετών Κουβανή Maria Elena Milagros πεθαίνει από φυματίωση στο Key West της Florida. Κι ενώ οι δυνάμεις του θανάτου καλούν τις ψυχές να διαβούν τις πύλες του, η Maria Elena αποφασίζει να παραμείνει ανεσταλμένη (la suspendida) σε έναν χώρο ανάμεσα στην ζωή και τον θάνατο, αρνούμενη να επιλέξει. Για την απόφαση της αυτή, παίρνει δύναμη από τον δρ. Tanzler, τον γιατρό της ενώ ήταν εν ζωή. Ερωτευμένος και εμμονικός με την Maria Elena, ο Tanzler συνεχίζει να έχει σεξουαλικές επαφές μαζί με την ασθενή του και μετά τον θάνατο της, αυτή η πράξη νεκροφιλίας όμως δεν βιώνεται σαν αμαρτία: αντιθέτως, η ψυχή της Maria Elena συναινεί, παίρνοντας με αυτόν τον τρόπο την εξουσία να διαμείνει στο ενδιάμεσο της βασίλειο.

Αυτή είναι η υπόθεση της "La Suspendida", της πρώτης δηλαδή επίσημης jazz metal όπερας, βασισμένης στο εξαιρετικό λιμπρέτο του William Berger. Στο μουσικό μέρος αυτού του έργου βρίσκουμε μια πολύ ενδιαφέρουσα συνεργασία συντελεστών. Το jazz metal trio των Kilter από την Νέα Υόρκη είναι οι κύριοι δημιουργοί του έργου, δηλαδή ο Kenny Grohowski - ναι, των Imperial Triumphant - στα τύμπανα, ο Ed Rosenberg III στο βαρύτονο σαξόφωνο και ο μπασίστας Laurent David, ο βασικός συνθέτης δηλαδή του άλμπουμ. Μαζί τους, η θαυμάσια σοπράνο Andromeda Anarchia, το κουαρτέτο εγχόρδων Seven)Suns και η χορωδία Growlers Choir, ένα σύνολο δηλαδή από extreme metal τραγουδιστές!

Για να ξετυλίξουμε λοιπόν το κουβάρι της "La Suspendida", ας γίνει σαφές πως μιλάμε για μια πραγματική όπερα: το έργο έχει συνολική διάρκεια 81 λεπτών και δεν έχει κανένα απολύτως νόημα να το ακούσει κανείς χωρίς να διαβάσει το λιμπρέτο και χωρίς να καταλαβαίνει την πλοκή στα 17 συνολικά tracks. Το άλμπουμ αφορά αποκλειστικά ανθρώπους που θα το βιώσουν στην ολότητα του, μουσικά και στιχουργικά. Αυτοί που θα επιλέξουν να ασχοληθούν ενεργά όμως, θα απολαύσουν και τα υπόλοιπα συστατικά, την jazz και την metal μουσική πλευρά δηλαδή μιας πραγματικά εντυπωσιακής υπόθεσης. Κι όταν μιλάμε για jazz metal εδώ, αναφερόμαστε στο ύφος εκείνο που μπορεί να συναντήσει κανείς και σε σύγχρονα σχήματα όπως οι Titan To Tachyons, στην ευρύτερη δηλαδή κληρονομιά του John Zorn και ειδικά των Naked Truth: μεσαία tempo, σύνθετοι και παιχνιδιάρικοι ρυθμοί, βαριά πνευστά, avant ξεσπάσματα.

Παρά όμως την εξαιρετική συνθετική κι εκτελεστική δουλειά των Kilter, το μεγάλο αστέρι στο "La Suspendida" είναι η Andromeda Anarchia. Αναλαμβάνοντας τον ρόλο της Maria Elena, παραδίδει μια σειρά από θαυμάσιες ερμηνείες με ένα εκφραστικό εύρος που εκτείνεται από την κλασική μουσική ως το black metal. Η Maria Elena κρατιέται σφιχτά πάνω στις δυνάμεις της ζωής και της αγάπης, καταριέται, θυμώνει και φοβάται, παίρνει σάρκα και οστά μέσα από την θαυμάσια της ερμηνεύτρια. Από κοντά σε ανατριχίλες και οι Growlers’ Choir: η ερμηνεία τους ως δυνάμεις του θανάτου στο "Laudes Mortuorum Roll & Call Of The Newly Dead" και στο "Double Call - Laudes Mortuorum Reprise And Finale" πρέπει να προσμετρηθούν στις πιο δυνατές στιγμές του άλμπουμ.

Εκτός από μια σειρά από instrumental και ιντερλούδια που εξερευνούν contemporary classical ή ακόμα και ambient ηχοτόπια, στο "La Suspendida" ο ακροατής θα ανακαλύψει πολλές στροφές ή και ανατροπές στην ροή της μουσικής. Στο "Limbo - A Place With No Weather" για παράδειγμα, ένα μακροσκελές και απειλητικό drone δίνει πραγματικά την αίσθηση ενός άγνωστου, καταραμένου μέρους, ενώ τα διάσπαρτα extreme metal μέρη και οι πανταχού παρούσες δυσαρμονίες χρωματίζουν τις στιχουργικές εξελίξεις. Κι ενώ η ιστορία του άλμπουμ σε απορροφάει, θα συνειδητοποιήσεις σταδιακά ότι η μουσική κινείται ελεύθερη από genres, ακόμα ευρύτερα από όσο υπονοεί ο όρος jazz metal.

Το "La Suspendida" είναι ένα πραγματικά όμορφο και υπέρ-φιλόδοξο project. Η φύση του έργου είναι τέτοια που αποσκοπεί σε ένα πολύ συγκεκριμένο κοινό και σε πολύ στοχευμένες ακροάσεις, αν βιωθεί όμως όπως πρέπει, θα γευτείς ένα άλμπουμ που σε στιγμές κόβει την ανάσα. Σχεδόν σαν να παρακολουθείς μια αρχαία τραγωδία, το άλμπουμ θα ανοίξει μια σειρά από φιλοσοφικά ερωτήματα - και μια σειρά από καλλιτεχνικούς ορίζοντες. Παρόλο που πιθανολογώ πως δεν θα καταφέρει να αγγίξει ένα λίγο πιο μεγάλο κοινό, πρόκειται για ένα θαυμάσιο άλμπουμ που κερδίζει τα περισσότερα από τα στοιχήματα που βάζει και αξίζουν θερμά συγχαρητήρια σε όλους τους συντελεστές του. Στο τέλος του, ένα ερώτημα μόνο θα αιωρείται: ποιος είναι ο δυνατότερος θεός, εκείνος της αγάπης ή εκείνος του χρόνου;

Bandcamp