Karmakanic

DOT

InsideOut (2016)
Από τον Πάνο Παπάζογλου, 21/11/2016
Καλοπαιγμένο Prog μεν, στερεότυπο δε
Πώς βαθμολογείτε το δίσκο;

Πέμπτο άλμπουμ των Karmakanic, πέντε χρόνια μετά το "In A Perfect World" και το συγκρότημα του οποίου ιθύνοντας νους είναι ο Jonas Reingold και απ’ ό,τι φαίνεται εξακολουθούν να επιμένουν στις ήδη υπάρχουσες προοδευτικές τους συστάσεις και παραδίδουν ένα ακόμα άλμπουμ σουηδικής Prog πατέντας. Με τη νέα τους δουλειά οι Karmakanic εκμεταλλεύονται αφενός το διάλειμμα των Flower Kings, αλλά και από την άλλη δείχνουν να έχουν κατανοήσει την εκ νέου ανάπτυξη του ιδιώματος.

Το "DOT" περιέρχει πέντε συνθέσεις και εξαρχής φαίνεται η διάθεση του γκρουπ για εντυπωσιασμούς, με το εναρκτήριο "God The Universe And Everything Else No One Really Cares About, Pt. I" να αγγίζει τα 24 λεπτά και μέσα στη mid-tempo εξέλιξη του να δίνεται η ευκαιρία να ξεδιπλώσουν το ταλέντο τους. Πλήκτρα, κιθάρες, jazz περάσματα και πνευστά που κρυφοκοιτούν προς τους Genesis είναι στοιχεία που αναδεικνύονται και πρωταγωνιστούν καθόλη τη διάρκεια του κομματιού, με γυναικεία πολυφωνικά σημεία και όλα αυτά που χαρακτηρίζουν πλέον τα στερεότυπα του κλασικότροπου προοδευτικού rock. Μελωδίες, περίεργα μέτρα και ενδιαφέρουσες ερμηνείες επανασυστήνουν τους Karmakanic, οι οποίοι παρ' όλα αυτά ακούγονται πια σαν ακόμα ένα συγκρότημα που παραμένει σταθερό στις επιρροές του και τον ήχο του, με τεχνική αρτιότητα, αλλά έναν ήχο εν γένει που θυμίζει, αν όχι τις παλιότερες δουλειές τους, τότε ακόμα περισσότερο τους Flower Kings. Μια σύνθεση, λοιπόν, η οποία παρά τη διάρκειά της και τις ατομικές προσπάθειες των μελών με solo και αλλαγές στους ρυθμούς, αφήνει την εντύπωση ότι όλα αυτά επαναλαμβάνονται.

Στη συνέχεια, μια κάπως πιο εμπορική κατεύθυνση στο δεκάλεπτο "Higer Ground" έρχεται να συνοδεύσει την καθαρά συμφωνική prog πλευρά και τα καταφέρνει κυρίως χάρη στις μελωδίες και τη συνεισφορά των πλήκτρων. Ενδεχομένως η σύνθεση που ξεχωρίζει στο "DOT" και θυμίζει και κάτι από το magnum opus των Σουηδών "Who’s The Boss In The Factory?". Το "Steer By The Stars" συνεχίζει με μια διαφορετική διάθεση, πιο εμπορική επίσης, αλλά με up-tempo ρυθμό και πιασάρικη μελωδία θυμίζει παλιότερες απόπειρες των Karmakanic να προσεγγίσουν κάπως το '80s pop και να το φέρουν στα μέτρα τους. Με συνεισφορά στον συνθετικό τομέα του Andy Tillison (Tangent). Τέλος το "Travelling Minds", με τις χαρακτηριστικές μπασογραμμές του Reingold στο προσκήνιο και lead κιθάρες να οδηγούν εκ του ασφαλούς μέσα από γνώριμες '80s Yes παραπομπές, οδηγεί στο δεύτερο μέρος του "God The Universe And Everything Else No One Really Cares About, Pt. II" και κλείνει το άλμπουμ αδιάφορα.

Συνολικά, το "DOT" δεν είναι η κορυφαία δουλειά των Karmakanic, περιέχει κάποιες ενδιαφέρουσες ιδέες και σημεία που ξεχωρίζουν, αλλά φαίνεται ότι η κοπτοραπτική των συνθέσεων μπήκε στον αυτόματο με αποτέλεσμα να ακούγεται όπως ακριβώς θέλει και το γκρουπ. Ένα ακόμα άλμπουμ που παραμένει πιστό στον συμφωνικό '70s Prog ήχο.

  • SHARE
  • TWEET