Insect Ark

Raw Blood Singing

Debemur Morti (2024)
Από τον Αντώνη Καλαμούτσο, 29/05/2024
Βαθύ ταξίδι σε μέρη χωρίς όνομα
Πώς βαθμολογείτε το δίσκο;

Κάποιοι ίσως είδαν τους Insect Ark να ανοίγουν για τους Ved Buens Ende προ τετραετίας και κάποιοι - όπως ο γράφων - μπορεί να αντιλήφθηκαν ότι το "The Vanishing" του 2020 ήταν ένας θαυμάσιος δίσκος. Το σίγουρο είναι πως το ντουέτο της Dana Schecter (Swans) και του νεοφερμένου Tim Wyskida (Khanate) είναι ένα project, όχι μόνο με περγαμηνές, αλλά και με ένα ήδη περπατημένο μονοπάτι. Το "Raw Blood Singing" είναι η τέταρτη στάση αυτής της πορείας.

Και μόνο από τα ονόματα των σχημάτων στα οποία συμμετέχουν οι Schecter/Wyskida, καταλαβαίνει κανείς ότι γνωρίζουν καλά από πειραματισμούς και κατάμαυρες ατμόσφαιρες, οι Insect Ark όμως δεν μοιάζουν ούτε με την μαύρη τρύπα που λέγεται Swans ούτε με το αυτοσχεδιαστικό κτήνος των Khanate: περισσότερο δομημένοι και όχι τόσο ακραίοι, κινούνται εντός ενός πειραματικού doom ύφους που διατηρεί μια avant garde υφή και αρκετά γοτθικές ατμόσφαιρες.

Ο Wyskida είναι φυσικά τεράστιος ντράμερ. Καταφέρνει να βρει χώρους για το ασύμμετρο και «παράλογο» παίξιμο του, υποστηρίζοντας ταυτόχρονα ιδανικά τον τρόπο που η Schecter εναλλάσσεται ανάμεσα σε πιάνο, μπάσο και lap steel κιθάρα. Οι ήχοι έχουν κάτι το αινιγματικό, κάτι το θαμπό και αφηρημένο, καθώς τα βαριά riffs διακοσμούνται από διάφορα εφφέ και φεύγουν για νέες κατευθύνσεις.

Η φωνή της Schecter είναι, επιπροσθέτως, τουλάχιστον ενδιαφέρουσα. Σε τραγούδια μάλιστα όπως το "The Frozen Lake" και το "Youth Body Swayed" οι έξυπνες φωνητικές γραμμές υποδηλώνουν πως οι Insect Ark θα είχαν την ικανότητα να συνθέσουν και πιο πιασάρικες, προσβάσιμες συνθέσεις. Φαίνεται όμως πως κάτι τέτοιο - παραδόξως - μάλλον δεν τους ενδιαφέρει και τόσο. Αντιθέτως, το "Raw Blood Singing" δεν συμβιβάζει ούτε στιγμή την ατμόσφαιρα του.

Οι καλύτερες στιγμές του άλμπουμ είναι φυσικά όταν βυθίζεται μέσα σε, θαρρείς, κινηματογραφικές horror διαθέσεις. Τραγούδια όπως το "The Hands" ή το "Psychological Jackal", κι ειδικά τα instrumental μερη τους, θα ήταν ότι πρέπει για screenings παλιών βουβών ταινιών τρόμου. Σε ένα τέτοιο περιβάλλον, διαισθάνομαι πως η μουσική των Insect Ark θα έβρισκε την ιδανική της εφαρμογή.

Μέσα στα 45 λεπτά του, το "Raw Blood Singing" αναδύει μια πληθώρα από ασπρόμαυρους ηχητικούς εφιάλτες και σκοτεινές φαντασίες. Όσοι σκάβουν μέσα σε experimental post/doom λαγούμια, επιβάλλεται να ακούσουν αυτό εδώ το κάλεσμα. Οι Insect Ark επιφυλάσσουν ένα βαθύ ταξίδι σε μέρη χωρίς όνομα, ένα ταξίδι χωρίς προορισμό κι ελπίδα, μέσα από ένα εξόχως αξιόλογο άλμπουμ.

Bandcamp

  • SHARE
  • TWEET