Ides Of Gemini

Constantinople

Neurot (2012)
Από τον Μανώλη Κληρονόμο, 25/05/2012
Πώς βαθμολογείτε το δίσκο;
Οι Ides Of Gemini σχηματίστηκαν μόλις το 2010 από την Serra Timms (μπάσο/φωνητικά) των πολύ καλών Black Math Horseman και τον J. Bennett (κιθάρα) και κυκλοφόρησαν πέρσι το demo EP, "The Disruption Writ". Αποτελούμενο από μόλις τέσσερα κομμάτια, έκανε φανερές τις αναπόφευκτες επιρρόες από Black Math Horseman, φλερτάροντας με το occult rock όπως το έκανε γνωστό η Jex Thoth, με πολύ πιο αιθέριες μελωδίες, ακουμπώντας το doom με ένα σχεδόν ονειρικό, μινιμαλιστικό τρόπο, ενώ η lo-fi παραγωγή και ο χαρακτηριστικός ήχος στις κιθάρες, έβγαζε μια black metal ψυχρότητα. Το εν λόγω EP έκανε ιδιαίτερη αίσθηση στους underground κύκλους, οπότε πλέον είναι γεγονός το πολυαναμενόμενο ντεμπούτο τους, από τη Neurot, και φέρει τον ελληνικότατο τίτλο, "Constantinople", ενώ προστέθηκε στη σύνθεση της μπάντας και η Kelly Johnston στα drums.

Ο δίσκος αποτελειταί από εννέα κομμάτια, εκ των οποίων τα τρία περιλαμβάνονταν και στο περσινό EP ("The Vessel & The Stake", "Slain In Spirit" και "Resurrectionists"), συνολικής διάρκειας 42 λεπτών. Το πρώτο πράγμα που προκαλεί αίσθηση είναι η εμφανώς πιο καθαρή παραγωγή και αυτό είναι ίσως και το μεγάλο μείον του δίσκου, αφού ναι μεν, η ατμόσφαιρα παραπέμπει σε τελετουργία, αλλά χωρίς την απαραίτητη «βρωμιά» δεν σοκάρει στο ελάχιστο. Αυτό που σοκάρει σίγουρα είναι η εξωπραγματική φωνή της Timms. Μαγική φωνή πραγματικά, που σε ορισμένα κομμάτια προκαλεί ρίγος και συγκίνηση. Αυτό δεν πρέπει να επισκιάζει τη δουλειά που έχει κάνει ο Bennett στην κιθάρα, ο οποίος έχει γράψει μερικά εξαιρετικά riff, από το εναρκτήριο black metal riff του "The Vessel & The Stake", μέχρι τους Tool-ισμούς του "One To Oneness" (που μάλλον είναι και το αγαπημένο μου κομμάτι) και από εκεί στα μινιμαλιστικά θέματα του "Austrian Windows" και τα heavy περάσματα του "Reaping Golden". Παρά τα πολλά εντυπωσιακά στοιχεία του δίσκου, η αλήθεια είναι ότι μετά από δυο-τρεις ακροάσεις αρχίζει και κουράζει και ειδικά μετά το προαναφερθέν "One To Oneness", πέφτει και η ποιότητα. Ίσως φταίει η ελαφρώς μονοδιάστατη προσέγγιση, ίσως να ήθελα λίγο μεγαλύτερη ποικιλία στα φωνητικά, ίσως λίγο περισσότερο νεύρο και σίγουρα, όπως προείπα, θα ήθελα περισσότερη βρωμιά στον ήχο τους όπως ήταν και στο EP τους.

Το "Constantinople" σίγουρα δεν είναι αυτό που είχα το προαίσθημα ότι θα είναι (ίσως είχα θέσει και τον πήχη πιο ψηλά απ' όσο θα έπρεπε), αλλά παρ' όλα αυτά πρόκειται για μια αξιολογότατη και ελπιδοφόρα προσπάθεια, ειδικά αν αναλογιστούμε ότι πρόκειται για το ντεμπούτο της μπάντας. Είμαι σίγουρος ότι στο μέλλον οι Ides Of Gemini, θα μας απασχολήσουν, έντονα. Να είστε έτοιμοι.
  • SHARE
  • TWEET