I Am Hunger

Odium

Snapping Fingers Snapping Necks (2012)
Από τον Βαγγέλη Ευαγγελάτο, 07/02/2012
Πώς βαθμολογείτε το δίσκο;
Μπορεί η Σουηδία να καυχιέται για την πρωτοπορία της σε τόσες και τόσες σκηνές, ωστόσο σ’ αυτή του metalcore δεν έχει να επιδείξει σχεδόν τίποτα το αξιοπρόσεκτο. Φυσικά, ποτέ δεν ξέρεις από πού θα εμφανιστεί ένα νέο όνομα με προοπτικές να εξελιχθεί σε κάτι μεγάλο και τρανό, γι’ αυτό οφείλουμε να κρατάμε μάτια και αυτιά ανοιχτά.

Οι I Am Hunger έρχονται από το Trollhättan και με το ντεμπούτο τους, "Odium", μας συστήνονται σαν μία alternative metal μπάντα. Προφανώς με αυτήν την απλοποιημένη περιγραφή προσπαθούν να γενικεύσουν το μουσικό τους υπόβαθρο, το οποίο όμως στην πραγματικότητα είναι κατά πολύ πλουσιότερο. Σαν πρώτη εντύπωση, είναι το metalcore των August Burns Red και Bring Me The Horizon αυτό που ελκύει τις περισσότερες συγκρίσεις, παράλληλα όμως είναι εξίσου εμφανές ότι η μπάντα χρωστάει πολλά στους Converge από άποψης διαχείρισης της μελωδίας, αλλά και στην ιδιαίτερη riffολογία των Neurosis.

Επιπλέον, το ύφος των Σουηδών δέχεται ισχυρές επιδράσεις από το πεδίο του hardcore, με τους συμπατριώτες τους, Refused, και τους Black Flag να πλησιάζουν πιο κοντά στους τρόπους έκφρασης των ιδεών τους. Ιδιαίτερα σημαντικό ρόλο διαδραματίζουν οι στίχοι του Fred Forsberg, οι οποίοι εκφράζουν κατά κύριο λόγο σκοτεινά προσωπικά συναισθήματα και ερμηνεύονται ιδανικά από τον ίδιο. Θυμίζοντας σε μεγάλο βαθμό αυτά των Norma Jean, τα φωνητικά του Forsberg δεσπόζουν, χρωματίζοντας κατάλληλα κάθε πτυχή του άλμπουμ, από την απόγνωση του εναρκτήριου "Somnambulate" και την οργή του "Tough Love", έως την γαλήνια εσωστρέφεια του "Some Are Made Of Worlds" που κλείνει λυτρωτικά τον δίσκο 38 λεπτά αργότερα.

Ένα πολύ βασικό στοιχείο του "Odium" βρίσκεται στο γεγονός ότι δεν μπορείς εύκολα να ξεχωρίσεις μεμονωμένα κομμάτια από το σύνολό του - αν και ομολογώ ότι έχω φάει ένα παραπάνω κόλλημα με το μελαγχολικό "Raised To Hate". Ωστόσο, πρόκειται πολύ περισσότερο για ένα άλμπουμ με την έννοια της μουσικής ενότητας, παρά για μία απλή συλλογή τραγουδιών. Υπάρχει μία κοινή αδιάσπαστη λογική με αρχή, μέση και τέλος. Υπό αυτή την οπτική, ο δίσκος θα μπορούσε να παρομοιαστεί με το "Prey On Life" των Burst, με τους οποίους η μπάντα επίσης μοιράζεται κάποιες κοινές αντιλήψεις.

Συμπερασματικά, το "Odium" είναι ένα πολύ συμπαγές άλμπουμ, απόλυτα κατασταλαγμένο ως προς τον χαρακτήρα του, που κερδίζει έξτρα πόντους αν αναλογιστεί κανείς ότι πρόκειται για παρθενική κυκλοφορία. Οι βάσεις που θέτει για λογαριασμό των I Am Hunger είναι όσο γερές χρειάζονται και, ειδικά αν αναπτύξουν λίγο παραπάνω την μεταδοτικότητα των συνθέσεων, έχουν την δυνατότητα να φτάσουν σε ακόμη καλύτερα αποτελέσματα με την επόμενή τους δουλειά.
  • SHARE
  • TWEET