Holding Absence

Λίγο παραπάνω έμπνευση, όταν έρθει, θα τους κάνει μεγάλους' γράφαμε πριν δύο χρόνια στο review του ντεμπούτου των Ουαλών Holding Absence με τον ομότιτλο τίτλο. Το ερώτημα λοιπόν που γεννάται στο μυαλό μας είναι ήρθε; Είναι το δεύτερο τους δημιούργημα "The Greatest Mistake Of My Life" όντως το μεγαλύτερο λάθος και χαμένη ευκαιρία ή ένα αριστούργημα που θα τους κάνει όντως μεγάλους όχι μόνο στη Βρετανία που σιγά-σιγά μεγαλώνουν, αλλά και παγκοσμίως;

Αν δεν τους κάνει μεγάλους αυτό το άλμπουμ τότε δεν ξέρω τί θα τους κάνει. Από το υπέροχο εξώφυλλο που σε προϊδεάζει και για το κινηματογραφικό αλλά και συναισθηματικό του πράγματος μέχρι και μια πρώτη ‘πρόχειρη' ακρόαση καταλαβαίνει κανείς ότι έχουμε να κάνουμε με ένα υπέροχο άλμπουμ. Είναι βασικά τα συναισθήματα που είναι τόσο ώριμα, μεστά και με νόημα παρά το νεαρό της ηλικίας τους και το σύνηθες της θεματολογίας (κατάθλιψη) καταφέρνουν να σου περάσουν αυτό ακριβώς που θέλανε με ένα τρόπο γεμάτο, έντονο, που σε καταπίνει και σε κάνει να φωνάξεις και εσύ "I'm Alive!" όπως ο Lucas Woodland με την υπέροχη φωνή του στο "Celebration Song", ένα όμορφο τραγούδι λύτρωσης, soundtrack μιας φανταστικής ταινίας της ζωής μιας γενιάς που μεγαλώνει με κρίσεις, πανδημίες αλλά και φαινομενική ευμάρεια που κρύβει τα αδιέξοδα. Τα τραγούδια έχουν μια μοναδική συνοχή και όλα είναι καλοραμμένα μέρη μιας συνολικής ιστορίας υπό τους ήχους ενός καλογυαλισμένου post-hardcore. Το συναυλιακό "Curse Me With Your Kiss" δένει αρμονικά με το single "Afterlife" που σίγουρα κάπου θα το πετύχετε σε πολλές προτεινόμενες playlists στις διάφορες πλατφόρμες. Θλιμμένη θεματολογία αντιπαρατεθιμένη με αισιόδοξες μελωδίες χωρίς δηθενιά οργής και ανούσιες κραυγές. Η φωνή του Woodland εθιστική στο "In Circles" με την υπέροχη μελωδία και η συμμετοχή της αδερφής του, Caitlin, στο "Die Alone (In Your Lover's Arms)" εισάγει ακόμα ένα στοιχείο λυρικότητας σε ένα κομμάτι αγάπης και απώλειας. Το άλμπουμ μιλάει για την απώλεια, το εφτάλεπτο "Mourning Song" το αποτυπώνει αυτό με ένα σπαρακτικό τρόπο. Υπάρχουν όμως και αισιόδοξες στιγμές όπως το πανέμορφο "Beyond Belief" γιατί το άλμπουμ είναι σαν μια ταινία που αποτυπώνει τα αντιδιαμετρικά συναισθήματα της απώλειας, του θανάτου, της λύτρωσης, της χαράς να είσαι ζωντανός. Μην ξεχνάμε ότι πρόκειται για νέα παιδιά.

Το φινάλε με το απόσπασμα από το τραγούδι της Gracie Fields: "The Greatest Mistake of My Life" του 1938 ταιριάζει σαν την έξοδο, το ιδανικό ποστλούδιο για τις εικόνες και συναισθήματα που μας δημιούργησαν οι Holding Absence.΄The greatest mistake of my life-Was saying goodbye to you!'. Αν αυτό είναι το νέο emo τότε καλοδεχούμενο.