Heathen

Empire Of The Blind

Nuclear Blast (2020)
Από τον Σπύρο Κούκα, 04/09/2020
Το "Empire Of The Blind" επιβεβαιώνει τις προσδοκίες κι επαναφέρει τους Αμερικάνους ιδανικά στο προσκήνιο
Πώς βαθμολογείτε το δίσκο;

Πάνε δέκα χρόνια από την τελευταία δισκογραφική εμφάνιση των Heathen, με εκείνο το εκπληκτικό "The Evolution Of Chaos" να σφραγίζει εμφατικά την επιστροφή τους στην ενεργό δράση και να μνημονεύεται, πλέον, ως ένας ήδη κλασικός δίσκος του ιδιώματος του. Μια δεκαετία αργότερα, οι ιστορικοί Bay Area thrashers αποφασίζουν να λύσουν και πάλι τη συνεχιζόμενη δισκογραφική τους σιωπή, με το "Empire Of The Blind" να αποτελεί την τέταρτη τους προσπάθεια, ερχόμενη σε μια έτσι κι αλλιώς δύσκολη παγκόσμια συγκυρία.

Εν μέσω της γνωστής πανδημίας των ημερών μας, αλλά και με το κοινωνικό γίγνεσθαι να μην έχει βελτιωθεί στο ελάχιστο από την εποχή που τα "Breaking The Silence" και "Victims Of Deception" (κυριότερα εκείνο) εξέφραζαν στιχουργικά τους προβληματισμούς τους για τα κοινωνικοπολιτικά δεινά, οι ανανεωμένοι thrashers επανέρχονται στο προσκήνιο για όλους τους σωστούς λόγους, με μια δουλειά που φέρει τη γνωστή σφραγίδα ποιότητας τους ανεξίτηλα.

Με μια μελωδική εισαγωγή ("This Rotting Sphere") να προετοιμάζει για τη thrash λαίλαπα του "The Blight", οι προθέσεις (όπως και οι Exodus «αναθυμιάσεις») δεν είναι δυνατόν να κρυφτούν - και γιατί άλλωστε; Το ομότιτλο άσμα αποτελεί μια κορυφαία σύνθεση, η οποία αναδεικνύεται μέσα από το ψευδοεπικό/μετα-αποκαλυπτικό της ύφος, όντας ένα σχεδόν power/thrash υβρίδιο που δεδομένα δεν λαθεύει.

Γενικότερα, οι Heathen ισορροπούν μαεστρικά πάνω στο νήμα που χωρίζει το Bay Area thrash από το US power metal, αφού μπορεί η έντονη και δίχως χαλινάρι αίσθηση της μελωδίας που διαθέτουν, σε συνδυασμό με τη στεντόρεια φωνή του David White να τους σπρώχνει προς το δεύτερο ανά στιγμές, αλλά η επιθετικότητα, όπως εκείνη εκφράζεται από την ακατάσχετη μα ιδιαίτερα ουσιώδη παραγωγή βίαιων riff, τους καθορίζει ως μια αμιγώς thrash μπάντα.

Παρ' όλα αυτά, όπως μας είπε και ο - βασικός συνθέτης τους - Kragen Lum, το thrash δεν έχει να κάνει με συμβάσεις και με κανόνες που «πρέπει» να ακολουθούνται, αλλά αντίθετα ευνοεί τη δίχως όρια και περιορισμούς μουσική και στιχουργική έκφραση, είτε αυτή τείνει απροκάλυπτα στο παραδοσιακό - σε ήχο - thrash (βλέπε "Blood To Be Let"), είτε σε πιο μελωδικές ("Sun In My Hand") και μπαλαντοειδείς ("Shrine Of Apathy") φόρμες. Έτσι, και με βασικότερο όπλο την εξαιρετική χημεία του κιθαριστικού διδύμου των Altus και Lum, του οποίου κάθε lead αποτελεί και μια μικρή, απροσδόκητη έκπληξη εντός της εκάστοτε σύνθεσης (κι επιπλέον bonus το instrumental "A Fine Red Mist"), οι Heathen επιβεβαιώνουν ξανά τη μοναδικότητα τους σε έναν χώρο που μάλλον τους έχει χαρίσει τα αντιστρόφως ανάλογα από τα όσα του προσέφεραν εκείνοι.

Αν και η θέση του κορυφαίου Heathen άλμπουμ μοιάζει καπαρωμένη εσαεί από το αξεπέραστο "Victims Of Deception" (ενώ και το "Evolution Of Chaos" φαντάζει ανέγγιχτο από κριτική και χρόνο), το "Empire Of The Blind" επιβεβαιώνει τις προσδοκίες κι επαναφέρει τους Αμερικάνους στο προσκήνιο ιδανικά. Ας ελπίσουμε πως η όποια συνέχεια δεν θα χρειαστεί ακόμη μια δεκαετία για την εμφάνιση της, αφού, για όσο εκείνες είναι ικανές κι ακμαίες, ο χώρος χρειάζεται μπάντες σαν του λόγου τους.

  • SHARE
  • TWEET