Fractal Sextet

Sky Full Of Hope

RareNoise (2024)
Από τον Αντώνη Καλαμούτσο, 03/12/2024
Πηγαίνοντας πέρα από το τυπικό prog και την κληρονομιά του post-minimalism, οι Fractal Sextet συνεχίζουν την σπάνια και άφθαρτη μουσική τους περιπλάνηση
Πώς βαθμολογείτε το δίσκο;

Πέραν του γεγονότος πως επιμένω, σχεδόν ρομαντικά, να γράφω για πολλές από τις κυκλοφορίες που εμπλέκεται ο υπέροχος κύριος Stephan Thelen, αυτή την φορά υπάρχει κι άλλος λόγος για γιορτή: η επιστροφή του label της RareNoise μετά από μια σύντομη παύση, label το οποίο αποτελεί εγγύηση για τους λάτρεις της πειραματικής και περιπετειώδους rock μουσικής.

Δύο χρόνια μετά το ντεμπούτο τους, οι Fractal Sextet επιστρέφουν με ένα ακόμα πιο ευρύ και βαθύ instrumental άλμπουμ. Πέραν του Thelen, η μπάντα απαρτίζεται από τους Jon Durant (κιθάρα), του γνωστού μας από τους Porcupine Tree Colin Edwin (μπάσο), Fabio Anile (πιάνο), Yogev Gabay (τύμπανα) και Andi Pupato (κρουστά). Το στυλ τους παραμένει απαράλλαχτο: ένα ατμοσφαιρικό, mid-tempo πειραματικό rock που εστιάζει στις έντονες πολυρυθμίες και συγγενεύει τόσο με το prog τύπου post 90s King Crimson, όσο με τον μινιμαλισμό όπως χτίστηκε από τους μεγάλους του είδους όπως ο Steve Reich.

Η εξερεύνηση του ρυθμού παραμένει ίσως ο υπ αριθμόν ένας στόχος του σεξτέτου. Αντικρουόμενοι ρυθμοί και αντιχρονισμοί οικοδομούν ένα πυκνό ηχητικό περιβάλλον που αναπόφευκτα αποκτά τρισδιάστατο χαρακτήρα, την στιγμή που το ευθύ και σχεδόν χαλαρό rhythm section κάνει το όλο άκουσμα να μοιάζει φιλικό. Μπορείς να απολαύσεις χαλαρά ένα track όπως το "My Secret Place", αν όμως παρατηρήσεις ότι η μπάντα μπλέκει μετρήματα με επτάρια κι εννιάρια, συνειδητοποιείς ότι το τραγούδι είναι πανδύσκολο στην εκτέλεση του.

Ακριβώς εκεί βρίσκεται και η ομορφιά/ποιότητα των Fractal Sextet. Παρά την υψηλή ακαδημαϊκή ποιότητα της μουσικής τους, την αποδίδουν με έναν τρόπο φυσικό, υπνωτιστικό, με ιδανική ρευστότητα. Πηγαίνοντας ένα βήμα παραπέρα, καταφέρνουν επίσης να υπερκεράσουν τα στυλ. Ξεγλιστρούν από τον φράχτη του math και του prog rock κι αποφεύγουν ταυτόχρονα την αισθητική της jazz, διατηρώντας για τον εαυτό τους ένα φουτουριστικό, κυκλωτικό ύφος που ανήκει σε ένα δικό του σύμπαν.

Αν ακούσεις το "Sky Full Of Hope" κάπως επιδερμικά, πιθανόν να φανεί ως ένα αρκετά μονότονο άλμπουμ που δεν έχει μεγάλη ποικιλία σε δυναμικές και tempo. Η δουλειά αυτή όμως θα λάμψει σε deep listening ακροάσεις. Εκεί οι σύνθετοι ρυθμοί, τα μελαγχολικά πιάνα και οι περίτεχνα μυσταγωγικές κιθάρες στολίζουν συνθέσεις εξερευνητικές, συνθέσεις που αιχμαλωτίζουν μια πραγματικά μοναδική ατμόσφαιρα.

Ποιους αφορά ένας δίσκος όπως το "Sky Full Of Hope"; Πολύ λίγους, είναι η αλήθεια. Ακροατές που λειτουργούν περίπου ως προοδευτικοί nerds και αφιερώνονται στις ηχητικές απολαύσεις που ερεθίζουν και γαργαλάνε το νου. Συνθέσεις όμως όπως το ομώνυμο ή το "Flight Of The Phoenix" είναι φτιαγμένες από υλικά σπάνια και άφθαρτα. Θιασώτες μιας εξαιρετικής μα και δύσκολης τέχνης, οι Fractal Sextet γεννούν πολυδιάστατα διαμάντια, εκπληρώνοντας με το παραπάνω το όποιο καλλιτεχνικό τους χρέος.

Bandcamp

  • SHARE
  • TWEET