Forever Still

Δεν περίμενα να ξεκινήσω κριτική δίσκου με αυτόν τον τρόπο τόσο σύντομα, αλλά τι να κάνεις. Όπως στο "Helix", έτσι και σε αυτό το εξώφυλλο τραβάω γραμμή. Εδώ ενώ το αποτέλεσμα δεν είναι τόσο δραματικό, το κρίμα είναι και μεγαλύτερο, γιατί η ιδέα με τις γκρίζες αποχρώσεις και τους δυαδικούς κωδικούς των χρωμάτων είναι πραγματικά έξυπνη. Όλο το ζήτημα είναι στην υλοποίηση. Δεν ήταν ανάγκη για κάτι βαθυστόχαστο ή υπέρ-καλλιτεχνικό. Με μηδέν και ένα στο βάθος ήταν δύσκολο εξαρχής, αλλά αυτή η γραμματοσειρά, το τόσο κοντινό κάδρο, γιατί. Όπως και να 'χει, τα γνωστά για βιβλία, δίσκους και εξώφυλλα. Πάμε στην ουσία του άλμπουμ.

Όσοι έχετε ασχοληθεί με το παλιότερο υλικό του σχήματος από τη Δανία, ξέρετε τι να περιμένετε. Σύγχρονης κοπής εναλλακτικό metal, με αρκούντως μαυρισμένες ατμόσφαιρες και μεγάλες, πιασάρικες μελωδίες. Τα ηλεκτρονικά στοιχεία είναι ακόμα παρόντα, τα ξεσπάσματα με τον nu-ish αέρα παρομοίως, ενώ η παραγωγή ακούγεται γυαλισμένη όσο ποτέ. Η συνταγή του "Tied Down", όμως, δεν παραμένει ίδια κι απαράλλαχτη, όσο κι αν αυτή η αίσθηση μπορεί να μείνει μετά από μια επιφανειακή ματιά. Το παραμορφωμένο theremin στο "Rewind", οι συνεχείς εναλλαγές στις γραμμές του "Fight!", όποιος κοιτάξει προσεκτικά πίσω από τα αναμενόμενα, θα διακρίνει τα νέα στοιχεία από νωρίς.

Αν έπρεπε να αναφερθεί ένα τραγούδι στο οποίο φαίνεται δια γυμνού οφθαλμού η εξέλιξη του ντουέτου στο συνθετικό μέρος συγκριτικά με το ντεμπούτο, χωρίς αμφιβολία αυτό θα ήταν το ομώνυμο. Ο τρόπος που πηγαίνει από την αργή, ογκώδη εισαγωγή στα σκισμένα φωνητικά κι από εκεί στο πλήρως εκσυγχρονισμένο alternative ρεφραίν είναι υποδειγματικός. Κάτι παρόμοιο ισχύει και για την εναλλαγή από το ραδιοφωνικού μεγέθους "Is It Gone?" στα κιθαριστικά κοψίματα των "Survive" και "Rising Over You" που θα ζήλευαν αρκετές μπάντες που μεγαλούργησαν την περασμένη δεκαετία κάτω από την ταμπέλα του post-grunge. Βήματα μπροστά μεν, διατηρώντας άθικτο τον πυρήνα δε.

Το "Breathe In Colours" απευθύνεται σε συγκεκριμένο ακροατήριο, αν και δυνητικά θα μπορούσε να μιλήσει σε πολύ περισσότερο κόσμο. Οι μελωδίες είναι ελκυστικές, τα φωνητικά της Maja Shining ακούγονται καλύτερα από ποτέ και οι ατμόσφαιρες έχουν εκείνη τη γκριζάδα που δεν τρομάζει το mainstream. Κάπου ανάμεσα στις poppy καταβολές και την contemporary metal προσέγγιση, είναι δεδομένο πως η μπάλα για το ευρύ κοινό θα χαθεί. Όπως μας είπε η μπροστάρισσα, αυτές οι αντιθέσεις τους τραβάνε και δεν έχουν όρεξη να μπουν σε κουτιά. Οι Forever Still δεν θα επανακαθορίσουν τον σύγχρονο σκληρό ήχο, αλλά αυτό που κάνουν, συνεχίζουν να το κάνουν καλά.