FVNERALS

Let The Earth Be Silent

Prophecy (2023)
Από τον Αντώνη Καλαμούτσο, 03/02/2023
Πόσο σκοτάδι μπορείς να αντέξεις;
Πώς βαθμολογείτε το δίσκο;

Ένας παλιός φίλος κάποτε μου έλεγε ότι "όσο και να το κλωτσάς, το σκοτάδι δεν πονάει", περιγράφοντας με αυτόν τον τρόπο ιδανικά την ιδιότητα της άυλης, αχανούς κενότητας. Ακούς το τρίτο άλμπουμ των FVNERALS όμως και αναρωτιέσαι πραγματικά, αν το ντουέτο αυτό «ταΐζει» το σκοτάδι με τόσο πολύ ήχο, που στο τέλος θα του δώσει ύλη, σάρκα και υπόσταση. Διότι αυτή η μπάντα επενδύει όλο της το καλλιτεχνικό εκτόπισμα στο να θεριέψει το σκοτάδι.

Το τρίτο τους άλμπουμ βρίσκει την Tiffany Ström (μπάσο, φωνή) και τον Syd Scarlet (κιθάρα) να έχουν χτίσει την βάση τους στο Βέλγιο, έπειτα από την Αγγλία, την Σκωτία και την Γερμανία. Το Βέλγιο μοιάζει να τους ταιριάζει, μια που η πελώρια μαύρη σκιά των Amenra σκεπάζει ακόμα πολλές από τις επίδοξες σκοτεινές post-metal μπάντες, δίνοντας τους κάτι από την αίγλη τους. Το υλικό που εμπεριέχεται στο "Let The Earth Be Silent" όμως δεν έχει κοινές post/doom επιδιώξεις. Δεν νοιάζεται για τον ρυθμό ή για τις συνθετικές κορυφώσεις. Σε ένα μεγάλο μέρος του, ο δίσκος δεν προάγει την κίνηση της μουσικής αλλά μοιάζει περισσότερο σαν να βουλιάζει, στεκούμενο τελικά στη μέση της απόστασης ανάμεσα στο post και στο dark ambient. Θα έλεγα να προσθέσουμε και το drone metal στην εξίσωση: οι συχνά πελώριες σε όγκο και βάθος κιθάρες του Scarlet δεν μπορεί παρά να έχουν λατρέψει το σχήμα και τα projects των O'Malley/Anderson.

Και εντάξει. Οραματίστηκαν το σκοτάδι, το έχτισαν με βαριές παραμορφώσεις, με μέρη που έρπονται και γλιστρούν, με αβυσσαλέους κιθαριστικούς απόηχους, τί ψάχνουν να βρουν όμως πίσω του; Το δελτίο τύπου αναφέρει: την Ομορφιά. Προσωπικά δεν μπορώ να δω ομορφιά πουθενά, παρά τα ατμοσφαιρικά φωνητικά της Tiffany που εμφανίζονται συχνά-πυκνά, προσδίδοντας ένα μικρό, αδύναμο φως στην όλη μαυρίλα. Μπορώ μόνο να δω την αγάπη για το κενό, την λαχτάρα για κάποιο οριστικό τέλος, ιδανικά ένα τέλος στο οποίο ο άνθρωπος πλέον εξαφανίζεται από το πρόσωπο της γης και αφήνει τον πλανήτη, επιτέλους, στην ησυχία του!

Ακόμα όμως και πίσω από αυτήν την λαχτάρα, ίσως κρύβεται μια ελπίδα. Όπως υπονοούν τα tribal στοιχεία πίσω από τα τείχη θορύβου στα "Annihilation" και "Rite", η άτολμη μελωδικότητα του πολύ καλού "For Horror Eats The Light", ακόμα και το ίδιο το εξώφυλλο όπου η σπείρα έχει ανθρώπινο κέντρο, ίσως το τέλος να σημαίνει αναγέννηση, με τον άνθρωπο παρόντα. Είναι γεγονός πως η μουσική των FVNERALS θα ακουγόταν λιγότερο αινιγματική με συνοδεία εικόνας. Τα βασανιστικά αργά tempo και οι ελάχιστες εναλλαγές ύφους, τονίζουν εξάλλου την ανάγκη για κινηματογραφικότητα.

Το "Let The Earth Be Silent" είναι ένας πραγματικά βαρύς κι ατμοσφαιρικός δίσκος, για ακροατές που διψούν και μπορούν να αντέξουν τα πνιγηρά, μελανά του ηχοχρώματα. Ανάλογα με τις προθέσεις σου, ίσως σου φανεί μονοδιάστατος ή ίσως σου φανεί γενναιόδωρος. Το μόνο σίγουρο είναι ότι οι FVNERALS καταφέρνουν να κάνουν το σκοτάδι να μοιάζει υλικό και αυθύπαρκτο. Αν κλωτσήσεις δυνατά, ίσως σε κλωτσήσει πίσω.

Bandcamp

  • SHARE
  • TWEET