Ett Dödens Maskineri

Νομίζω πως πλέον και περαστικό να είναι κάποιο άτομο από το hardcore/crust, θα αναγνωρίζει τη θέση της σουηδικής σκηνής στην παράδοσή του. Η σκανδιναβική χώρα, εξαρχής είχε θέσει τα θεμέλια της εδραίωσης, εξάπλωσης και διάνθισης του ιδιώματος, με τα ΄80ς και ‘90s πεπραγμένα της να παραμένουν μέχρι σήμερα στη σφαίρα του μυθικού. Βέβαια, και η νεότερη γενιά, δεν πάει πίσω. Τα τελευταία χρόνια, μπάντες όπως οι Myteri, Adrestia, Misantropic, Paranoid, M:40, Illvilja, Fredag den 13:e, Knivad, έχουν προσφέρει τις δικές τους εκδοχές των παραλλαγών του ήχου. Εδώ έρχονται και να προστεθούν οι Ett Dödens Maskineri (Μια Μηχανή του Θανάτου).

Οι Σουηδοί με το προ τριετίας ντεμπούτο τους “Det Svenska Hatet” σύστησαν δυναμικά την παθιασμένη τους οπτική πάνω στο μελωδικό σουηδικό hardcore. Όντας ένα από τα πλέον «φρέσκα» ονόματα του ήχου, το σχήμα συγκέντρωσε βλέμματα πάνω του, και το επόμενο βήμα αναμενόταν με ενδιαφέρον στους σχετικούς κύκλους. Ο «Πολιτισμικός Πόλεμος» (“Kulturkriget”) των Ett Dödens Maskineri κυκλοφορεί αυτές τις ημέρες και αναδεικνύει το σχήμα σε ένα από τα πλέον αναζωογοννητικά και ενδιαφέροντα του ιδιώματος σήμερα.

Στα 38 λεπτά του, το άλμπουμ αποτελεί ένα μανιφέστο μιας hardcore μπάντας η οποία επιθυμεί να ξεπεράσει τον εαυτό της. Από την πρώτη ακρόαση, ο ζεστός, οργανικός και μελωδικός ήχος της μπάντας, πλαισιώνει με φορτισμένο τρόπο τις στιχουργικές και θεματικές της επιθέσεις εναντίον της ύστερης καπιταλιστικής κοινωνίας. Με όπλο την αμεσότητα, την τυφλή συχνά αιχμή του δόρατος, και τη διάθεση να μην ενδώσουν σε καμία υπαναχώρηση, οι Ett Dödens Maskineri φωνάζουν με πάθος τους στίχους τους, οι οποίοι καταπιάνονται με μια σειρά σύγχρονων κοινωνικών, πολιτικών και ταυτοτικών ζητημάτων, ντύνοντάς τους με μουσικά θέματα που δείχνουν μια βαθιά αντίληψη του ήχουν.

Το ίδιο το σχήμα κατονομάζει ως επιρροές τιτάνες όπως οι Disfear, Skitsystem, Wolfbrigade, Martyrdöd, αλλά και παλαιότερα σχήματα της σκηνής όπως οι Anti-Cimex, Asta Kask και Strebers. Κοινώς, το μελωδικό crust της μπάντας είναι αρκετά ρυθμικό αλλά και ταυτόχρονα διεξοδικά μελωδικό ώστε να μπορεί να διατηρεί το ενδιαφέρον αμείωτο. Όταν δε, όπως στο “En ö i en ändlös Ocean” ρίχνουν τις ταχύτητες και καταφέρνουν να δημιουργήσουν ένα, επηρεασμένο από το post-metal αλλά όχι παραδωμένο σε αυτό, φουρτουνιασμένο ηχοτοπίο, αντιλαμβάνεσαι πως αυτό το άλμπουμ δεν θα ξεκολλήσει εύκολα από τα ηχεία σου.

Η δυναμική όμως της μουσικής πρότασης των Ett Dödens Maskineri κρύβεται στους d-beat/neo-crust κεραυνούς τους. Το “Avgrundsmörkret” καταφέρνει να αιχμαλωτίσει με την κιθαριστική του λεπτότητα το επικό μεγαλείο αυτού του ήχου σε ένα, αυξανόμενο σε ένταση και δραματουργία, κρεσέντο. Προηγουμένως, το “Människovärdighet”, με τον ιδιαίτερο συνδυασμό τυμπανιστικού ρυθμού και κιθαριστικών leads θα εντείνει την ανατρεπτική μελαγχολία που διέπει το δίσκο. Στο ριζικά διαφορετικό, “Distortion To Hell”, μια «αφελώς ποιητική», αν μου επιτρέπεται η έκφραση, μελαγχολική ερμηνεία των στίχων υπό ένα post-rock θέμα, μπορεί να φαντάζει μια απλοϊκή διαφοροποίηση για το σύνολο, προσωπικά όμως με κάνει να χαμογελώ ρομαντικά. Τα post-hardcore ουρλιαχτά και κοψίματα, που μου θύμισαν Tvivler, στο “Blodröd” που έπεται, αποδεικνύουν τη συνοχή που διέπει τους πειραματισμούς της μπάντας.

Οι δώδεκα συνθέσεις του “Kulturkriget” διαφοροποιούνται επαρκώς μεταξύ τους ώστε να διατηρούν το ενδιαφέρον αμείωτο. Η προσωπικότητα των Ett Dodens Maskineri στέκει αυτόφωτη, είτε αναλογιστείς το “Le Misanthrope” προς το τέλος του άλμπουμ, είτε την ψυχωμένη κεντρική μελωδία που αναζωογοννεί ως κρυστάλλινος βόρειος άνεμος στο εναρκτήριο μεγαλοπρεπές “Vapen Och Ammunition”. Ομολογουμένως, μερικές φορές οι πειραματισμοί των Ett Dödens Maskineri δεν διατηρούν ένα σταθερά υψηλό αποτέλεσμα και επιρροή ως προς την ένταση του δίσκου, παρά την καίρια ύπαρξή τους. Οι Σουηδοί όμως, είδαν στις επιρροές τους τη διάθεση να σμιλέψουν, στις λεπτομέρειες, ένα προσωπικό ήχο ο οποίος θα αντηχεί την ολοδική τους εσωτερική φωνή. Ο πόλεμος που κυρήσσουν στο δεύτερο άλμπουμ τους, αποτελεί ένα από τα κορυφαία δείγματα γραφής του ιδιώματος και της σκηνής για φέτος, και αν θέλεις να πάρεις μια συνοπτική και σύγχρονη γεύση του πώς και κυρίως γιατί αυτή η μουσική έχει παθιασμένο κοινό, οι Ett Dödens Maskineri είναι εδώ να στα εξηγήσουν καλά.

Bandcamp

Spotify