Erdve

Στην πρώτη κυκλοφορία των Λιθουανών, "Vaitojimas" πριν μερικά χρόνια είχα τιτλοφορήσει τον δίσκο ως μαυρομεταλλικό, βασανιστικό και λασπωμένο. Δεν αλλάζουν και πολλά πράγματα από τότε. Η ουσία είναι ίδια, ο ήχος απαράλλαχτος και η ατμόσφαιρα μαύρη.

Κάπου στις σκέψεις μου, υπήρχε και τότε, υπάρχει και πολύ περισσότερο τώρα ότι (και) εδώ έχουμε να κάνουμε με ένα καλό sludge δίσκο. Καλύτερο από πολλούς. Όχι όμως ξεχωριστό. Όχι απόλυτα αυτό που περίμενα και προσδοκούσα από αυτούς. Δεν έγινε το μεγάλο βήμα που ένιωθα ότι θα έρθει σε μια επόμενη κυκλοφορία τους. Οι πειραματισμοί τους περιορίζονται σε μερικούς θορύβους και κάποια παραπανίσια εφέ ή ιντερλούδια με πιάνο. Η έμπνευση τους σταθερή, αλλά χωρίς πρωτοτυπίες. Ο ήχος τους σκληρός όταν είναι γρήγοροι και επιθετικοί, σκληρός και όταν είναι αργοί και σάπιοι. Η ατμόσφαιρα κρύα και το συναίσθημα γεμάτο πίκρα και θλίψη. Η συνταγή πετυχημένη. Οι επιρροές σταθερές. Οι Neurosis και οι Cult Of Luna και οι Breach υπάρχουν κάπου εκεί πίσω. Οχι τόσο κρυμμένοι. Φανεροί και φωτεινοί. Για να δείχνουν τον δρόμο.

Η διάρκεια του δίσκου, στα τρία τέταρτα, είναι ιδανική. Δεν ξεχειλώνει σχεδόν τίποτα. Υπάρχουν όμως κομμάτια σαν το "Pragulos" και το "Votis" που όσο χτίζονται κι όσο ανεβαίνουν δεν καταλήγουν πουθενά. Υπάρχουν περάσματα σαν το "Skilimas" που εκεί προς το τέλος του έργου που βρίσκονται δεν προσφέρουν τίποτα. Όχι ότι βρίσκω νόημα στον ambient θόρυβο του "Pleura" παρότι βρίσκεται σε σωστό σημείο για γεφύρωμα.

Αρκετά κομμάτια εντυπωσιάζουν και μετά από δύο γυρίσματα κουράζουν. Πάλι, ενώ δεν υπάρχει έλλειψη ταλέντου και θέλησης, η ενορχήστρωση και το στήσιμο των κομματιών χάνει. Αντιλαμβάνομαι γιατί κάποιος μπορεί να λατρέψει αυτόν τον δίσκο αν επικεντρωθεί σε κάποια κομμάτια. Υπάρχουν υπέροχες στιγμές. Τα "Smala", "Betonas" και "Sugretinimas" είναι εκπληκτικά κομμάτια. Το σύνολο είναι τίμιο και οι μουσικές αρκετά ωμές και στυγνές. Φαίνονται κάποια προβλήματα, αλλά αμα ακολουθήσεις τον ρυθμό τους, χαθείς μέσα στην ατμόσφαιρα τους και σκοτεινιάσεις λίγο παραπάνω, θα χαρείς πολλές στιγμές. Τα "Savigaila" και "Lavondėmės" είναι γεμάτα, δυνατά και καλοφτιαγμένα. Η πλειοψηφία των ιδεών είναι καλές και θα σταθούμε σε αυτές. Κανείς δεν είναι τέλειος. Εδώ το sludge όμως κερδίζει περισσότερα απ’ οτι χάνει.

Bandcamp