Equilibrium

Για όσους δεν τους έχουν ακούσει οι Equilibrium είναι μία πεντάδα από Γερμανία, οι οποίοι προσανατολίζονται στο folk metal, με power και συμφωνικά στοιχεία. Αναμένετε μεγάλες δόσεις synthesizers σε συνδυασμό με παιχνιδιάρικες κιθάρες και μπόλικη μελωδία.

Γενικώς, οι Equilibrium είναι μία μπάντα που τραγουδά στη μητρική της, τα γερμανικά. Είτε για να προσεγγίσουν ευρύτερο κοινό, είτε να γίνουν πιο κατανοητοί στο ήδη υπάρχον, επέλεξαν ορισμένα από τα νέα κομμάτια τους να έχουν στίχους στα αγγλικά, με αποτελέσματα που σε αρκετά σημεία γίνονται τραγελαφικά, καθώς οι στίχοι καταλήγουν να βασίζονται σε ομοιοκαταληξίες επιπέδου γυμνασιακού στίχου σε θρανίο, συχνά με παιδαριώδες νόημα, βλ. στίχους του "Born To Be Epic".

Από μουσικής πλευράς, ακούγοντας το άλμπουμ, παρατηρείται η αλλαγή στο ύφος της μπάντας σε σχέση με το προηγούμενο, καθώς το folk στοιχείο δεν είναι τόσο έντονο, χωρίς, όμως, να έχει εκλείψει αρκετά ώστε να έχει μετακινηθεί σε διαφορετικό μουσικό χώρο. Το ύφος παραμένει το ίδιο αναπτερωτικό και επικό, αλλά πλέον βγαίνει και μία ανάμεικτη πικρία, αισθάνεσαι τον πόνο, τη δυσκολία (πάντα στο ίδιο χαρούμενο υπόβαθρο πχ. ο δράκος σου έπιασε λάστιχο). Μερικά από τα κομμάτια που θυμίζουν περισσότερο τον παλιό ήχο είναι το εισαγωγικό, θριαμβικό "Sehnsucht", το χαρούμενο "Heimat", το ιδιαιτέρως folk και γρήγορο "Rise Again", και το εξαιρετικό, έντονα ορχηστρικό "Koyaaniskatsi".

Αυτή η αλλαγή του ήχου, ο λίγο πιο βαρύς προσανατολισμός, σε κάποια κομμάτια αποδίδει με εντυπωσιακά αποτελέσματα όπως στα "Katharsis", "Prey" και "Eternal Destination". Σε κάποια άλλα, όμως, τα περιχαρή synthesizers κάνουν υπερβολικά μεγάλη αντίθεση, με τα επιθετικότερα ντραμς και riff, βγάζοντας ένα ανάμεικτο συναίσθημα πχ. στο "Zum Horizont".

Γενικά τα synthesizers σε κάποιες φάσεις είναι ιδιαιτέρως... ιδιαίτερα. Ιδίως στο δεύτερο μισό του "Helden" είναι σαν να ακούς 8bit soundtrack παιχνιδιού. Πάντως, για να είμαι ειλικρινής, στις στιγμές υπερβολής είναι τόσο υπερβολικά που γίνονται διασκεδαστικά. Και όχι μόνο τα synthesizers. Για παράδειγμα, το "Born To Be Epic", πέραν από τραγελαφικούς στίχους, έχει στο video clip και σπαθιά, φλογέρες και κρανία να χορεύουν, κάτι που προσωπικά, τουλάχιστον, μου προκάλεσε γέλιο.

Το πρόβλημα είναι ό,τι ακριβώς γι' αυτό, ανά φάσεις, δεν ήξερα τι προσπαθούσε να περάσει και πού να προσανατολιστεί ο δίσκος. Υπήρχαν στιγμές που αισθάνθηκα ότι ήταν η δουλειά μίας μπάντας παρωδίας από το υπερβολικά cheesy. Παρ' όλα αυτά, δεν θέλω να είμαι άδικη, σίγουρα παρουσιάζει ποικιλία καλοεκτελεσμένων συνθέσεων και περνά μεμονομένα κάθε κομμάτι πολύ όμορφα την ατμόσφαιρα του στον ακροατή, απλά αυτή δεν είναι ενιαία σε όλο τον δίσκο. Συγκεκριμένα, το κλείσιμο του δίσκου είναι εξαιρετικό, με υπέροχη κλιμάκωση και ιδίως το τελευταίο κομμάτι "Eternal Destination", που θεωρώ και ένα από τα highlights του δίσκου, βγάζει απίστευτο συναίσθημα. Η ένσταση είναι πώς αυτό το μεγαλειώδες που βγάζει ο δίσκος κατά τόπους, συμβαδίζει με άλλα μεμονομένα κομμάτια. Σε κάθε περίπτωση, για τους οπαδούς του folk metal, ο δίσκος σίγουρα θα έχει ενδιαφέρον και αποτελεί μία αξιόλογη δουλειά.