Dying Fetus

Χρειάζονται συστάσεις οι Dying Fetus στο metal ακροατήριο; Το ιστορικό brutal death metal, με γερές δόσεις grindcore, σχήμα από τη Βαλτιμόρη του Maryland, αποτελεί μία από τις παγκόσμιες σταθερές του extreme metal. Εδώ και 30 χρόνια κυκλοφορούν με χαρακτηριστική σταθερότητα δίσκους οι οποίοι αποτελούν την αφρόκρεμα, σε ουσία αλλά και ατμόσφαιρα, των εν λόγω παρακλαδιών του ακραίου ήχου. Αυτό, σε συνδυασμό με τις ζωντανές εμφανίσεις τους, έχει ως συνέπεια να διατηρούν ένα αφοσιωμένο και αυξανόμενο fan base ανά τα χρόνια.

Η είδηση λοιπόν της δισκογραφικής τους επιστροφής έπειτα από έξι χρόνια και το "Wrong One To Fuck With", έφερε χαράς ευαγγέλια. Φυσικά, κανένα δεν περιμένει οι Dying Fetus να λοξοδρομήσουν στον ένατο δίσκο τους. Από την ανακοίνωση της κυκλοφορίας του, το "Make Them Beg For Death" είχε ήδη σχηματίσει ηχοτοπία στα μυαλά των ακροατών. Το εξώφυλλο, με αισθητική slasher horror b-movie, όπως και ο γλαφυρός τίτλος, δεν ήταν παρά οι μερακλίδικες λεπτομέρειες που άφηναν την φαντασία να καλπάζει. Το άλμπουμ κατέφθασε, και τίμησε τις προσδοκίες του ακροατηρίου.

Στο "Make Them Beg For Death" οι Dying Fetus χωράνε σε 38 ιδανικά λεπτά όλα τα βασικά και αναγνωρίσιμα συστατικά του ήχου τους. Μπορεί οι μέρες από το συντριπτικό "Destroy The Opposition" να έχουν περάσει και πλέον ο ηχητικός όλεθρος (sic) της βίαιης μουσικής τους να μην σοκάρει, αλλά ανάθεμα και εάν οι δέκα συνθέσεις του άλμπουμ δεν είναι τουλάχιστον απολαυστικές. Και αυτή εδώ, είναι ακριβώς η δυναμική των Dying Fetus. Το σχήμα των John Gallagher, Sean Beasley και Trey Williams, είναι μάλλον ανίκανο να συνθέσει μέτριο brutal death metal κομμάτι.

Το νέο άλμπουμ των Dying Fetus λειτουργεί όμως, κατά βάση ως έκθεμα. Το "Make Them Beg For Death", δεν ξεφεύγει μεν από τα προαπαιτούμενα ποιοτικά και προσδοκούμενα ηχητικά επίπεδα, αλλά δεν παύει και να ηχεί ως μια αυτοαναφορική κυκλοφορία. Όπως συμβαίνει σε πλείστα σχήματα που έχουν παγιώσει τον προσωπικό τους ήχο, η διαρκής δισκογραφική παρουσία λειτουργεί και ως ένα δίκοπο μαχαίρι προσωπικότητας - παρελθοντολαγνείας. Όσο στοχευμένα και αν είναι τα riffs κομματιών όπως το "Feast Of Ashes" ή το "Hero’s Grave", δύσκολα θα εγείρουν έντονα συναισθήματα.

Βέβαια, και αυτό οφείλει να ξεκαθαριστεί ρητά, οι Dying Fetus καταφέρνουν εντέχνως να αποφύγουν να γίνουν μια καρικατούρα του εαυτού και της κληρονομιάς τους. Το επιβλητικό "When The Trend Ends" είναι η αποστομωτική απάντηση προς κάθε περίεργο όπως και του λόγου μου. Στο τέλος της ημέρας, το brutal death metal της μπάντας, όσο προβλέψιμο και να ηχήσει, θα παραμείνει αψεγάδιαστο και αλάνθαστο όπως στο "Undulating Carnage". Τότε, λίγα πράγματα θα έχουν σημασία.

Η δισκογραφική επιστροφή των Dying Fetus θα ικανοποιήσει την πείνα του κοινού τους και μπορεί άμεσα να παρέχει μια συνοπτική και περιεκτική εικόνα σε εξωτερικό ακροατήριο της δυναμικής τους. Δίσκοι όπως το "Make Them Beg For Death" δεν θα ηγηθούν του ιδιώματος ή της σκηνής, ούτε θα την επαναπροσδιορίσουν. Θα διατηρήσουν όμως τα κεκτημένα μιας μπάντας που προς υπεράσπιση του διαχρονικού της πείσματος που την κάνει να επιστρέφει διαρκώς μέσα σε ενθουσιασμό, αποτελεί την καλύτερη δυνατή αποτύπωση της έννοιας της σταθερότητας.

Youtube
Bandcamp