Disperse

Κάτι καλό γίνεται εκεί στην Πολωνία. Δεν μπορεί να είναι τυχαίο το γεγονός πως ξεπηδούν ολοένα και περισσότερες ενδιαφέρουσες κυκλοφορίες από κει, σε διάφορα ηχητικά φάσματα, από απαλότερα εως και πιο ακραία. Οι Disperse είναι από κεινες τις μπάντες που μένουν στην αφάνεια ενώ ξεκινούν την πορεία τους παράλληλα με την εξάπλωση μιας μουσικής σκηνής, δυστυχώς και για εκείνους και για εμάς. Έχοντας δημιουργηθεί το 2007, το "Foreword" αποτελεί την τρίτη κυκλοφορία τους μετά το εξαιρετικό "Living Mirrors", και θα μπορούσαν να καταταχθούν στο Djent αν και νομίζω πως ο χαρακτηρισμός δεν είναι τόσο επιτυχής από τη στιγμή που παρουσιάζουν έναν πολύπλευρο χαρακτήρα που ξεφεύγει από τα στερεότυπα που έχουν τεθεί στο χώρο.

Αν μπορούσα, λοιπόν, να πω με μια λέξη τι χαρακτηρίζει αυτό το άλμπουμ, αυτή θα ήταν: Κιθάρες. Και τι κιθάρες, ένα περίτεχνο κέντημα ηχοχρωμάτων, καθαρών, ambient, αλλά και ογκωδέστατων παραμορφωμένων riffs, αβίαστα ξεδιπλώνουν τη δεξιοτεχνία τους και την εξαιρετικά μελετημένη παρουσία τους, ανάμεσα στο πλέγμα που δημιουργείται με τα πολυεπίπεδα φωνητικά και τα τύμπανα.

Αυτό που φέρνει σε Djent είναι καθαρά κάποια riff και οι ρυθμικές ακροβασίες. Από κει και πέρα ο δίσκος τραβάει επιρροές από μια μεγάλη γκάμα ακουσμάτων, αγγίζοντας από pop μέχρι και ambient, με μερικές fusion πινελιές, ξεφεύγοντας συχνά και απροκάλυπτα από τις metal ρίζες της μπάντας. Εκεί είναι και το μεγαλύτερο ατού του άλμπουμ, καθώς δεν νιώθεις πως ακούς κάτι συνηθισμένο και χιλιοπαιγμένο. Οι Disperse έχουν χαρακτήρα, και φαίνεται να ξέρουν πώς να εξελίξουν τον ήχο τους, αφού εμφανίζονται σαφώς πιο πειραματικοί από το "Living Mirrors", χωρίς όμως να ακούγονται σαν μια άλλη μπάντα.

Κομμάτια σαν το σχεδόν χορευτικό "Tomorrow", το ηλεκτρονικό "Does It Matter How Far" ή το οργιαστικό κιθαριστικά "Surrender" ξεχωρίζουν με την ιδιαιτερότητά τους αλλά και τον μελωδικό τους χαρακτήρα, και παρουσιάζουν μια πραγματικά προοδευτική δουλειά με ενδιαφέρουσες ιδέες και διάθεση καινοτομίας. Εάν μπορούσα να εντοπίσω κάποια αρνητικά θα ήταν κυρίως η ροή του άλμπουμ που σε κάποια σημεία έχασε την προσοχή μου, ωστόσο σαν σύνολο είναι άρτιο μουσικά και ηχητικά και νομίζω πως είναι ένα ιδανικό άκουσμα για όποιον θέλει να ακούσει κάτι διαφορετικό στον ευρύτερο χώρο του progressive metal, κι έχει βαρεθεί λίγο την επανάληψη και τις κονσέρβες. Εδώ, μόνο φρεσκάδα.

Ακούστε το εδώ.