Deceased

Με μεγάλη χαρά και ικανοποίηση υποδεχόμαστε το "Ghostly White" των Deceased, ενός από τα πιο σημαντικά death metal group της Αμερικής. Σχεδόν πάντα κινούμενοι στο underground υπήρχε ανέκαθεν μια αντίθεση μεταξύ της ποιότητας των δισκογραφικών τους δουλειών και της αναγνώρισης - αποδοχής που τύχαιναν. Αν και έχουν κτίσει όλα αυτά τα χρόνια ένα πυρήνα από fans σίγουρα άξιζαν και αξίζουν μεγαλύτερης αναγνώρισης. Πέραν τούτου ο King Fowley, ο κινητήριος μοχλός πίσω από το σχήμα, είναι μια από τις πιο ενδιαφέρουσες και πραγματικά πωρωμένες μορφές metalheads. Ειλικρινής στις συνεντεύξεις του, δε βαριέται να σου μιλήσει ή να σου γράψει, οπαδός πραγματικός με τεράστιο εύρος γνώσης της σκληρής μουσικής αλλά και ταινιών τρόμου. Με ιδιαίτερα φωνητικά αλλά και ένα χαρακτηριστικό στυλ παιξίματος στα drums. Ειδικά όταν speedαρε στο παρελθόν ήταν σαν μαινόμενος ταύρος και αν αναλογιστούμε τη δυσκολία ταυτόχρονης παραγωγής φωνητικών του βγάζουμε το καπέλο.

Χρησιμοποιούμε παρελθοντικό χρόνο σε ό,τι αφορά στα drums, μιας και όπως είχε γίνει στο "As The Weird Travel On", πίσω από τα τύμπανα έχουμε τον Dave Castillo. Λόγω ιατρικών προβλημάτων ο Fowley είχε ψιλοσταματήσει το κοπάνημα και το είχε αναλάβει ο γνωστός και από τους October 31, Castillo. Δυστυχώς η κριτική αυτή και οι ακροάσεις του επερχόμενου αυτού δίσκου συμπέσανε με την είδηση του θανάτου του Dave λόγω πνιγμού. Το συμβάν έγινε τις 12 Νοεμβρίου. Ας είναι ελαφρύ το χώμα που τον σκεπάζει...

Ας μπούμε, όμως, και στο μουσικό μέρος του "Ghostly White". Μια αρκετά έντονη διαφοροποίηση με το παρελθόν είναι η σχετικά πιο απλή μορφή που έχουν τα τραγούδια. Ενώ στοίβαζαν μπόλικες ιδέες μέσα, τώρα το κάνουν με φειδώ, χωρίς όμως να εννοούμε δύο τρία riff. Αυτό έχει σαν συνέπεια τα κομμάτια να γίνονται πιο γρήγορα κτήμα σου, η δε επανάληψη του αρχικού θέματος στο φινάλε τα κάνει πιο ολοκληρωμένα. Από την άλλη, ίσως κάποιοι να τα βρουν απλά. Εν συγκρίσει με το παρελθόν τους πάντα και συγκεκριμένα την περίοδο από το "Fearless Undead Machines" και μετά. Βέβαια, να τονίσουμε και την ύπαρξη τραγουδιού όπως το "Germ Of Distorted Lore", το οποίο κρατά πάνω από 13 λεπτά! Δίχως να πλατειάζουν, σε κρατούν σε εγρήγορση και σε κάποια σημεία σε βουλιάζουν στον τρόμο. Απλά, αν το αντιπαραβάλεις με το επόμενο "A Pulpitation's Warning", που πρέπει να είναι από τα πιο βατά τραγούδια που έχουν γράψει ποτέ, γίνεται πιο κατανοητό τι εννοούμε με την έννοια της απλότητας που έχουν τα τραγούδια τους στο νέο δίσκο.

Το επίπεδο των οχτώ συνθέσεων είναι στα επίπεδα των Deceased, δηλαδή εγγύηση μεταλλική. Γρήγορα riff a la Slayer, Hallows Eve, Hirax συνδυάζονται με Iron Maiden μελωδίες μαζί με μπόλικο παραδοσιακό μέταλ τύπου Saxon, Riot, Griffin κτλ. Όλα αυτά μέσα σε μια death metal αισθητική, οπότε βάλτε και μπόλικους Venom. Για να μην παρεξηγηθούμε, με τη χρήση του όρου death metal προφανώς δεν εννοούμε κάτι με blast ή πλαστικής μοντέρνας σαβούρας, αλλά κλασσικής '80s κοπής η οποία δεν υπάρχει σαν retro αναμάσημα, αλλά εκφράζεται ως έχει αυθορμήτως. Αυτό γίνεται αντιληπτό από το πρώτο δευτερόλεπτο του "Ghostly White".

Οι ιστορίες τρόμου του Fowley, άλλες από ταινίες, άλλες από βιβλία ή σειρές, ντύνονται τέλεια και σε βάζουν στο κλίμα. Τα leads που έχουν γράψει είναι πάρα πολύ καλά και ειλικρινά εντυπωσιάζει η δουλειά τους στη λεπτομέρεια. Κάθε solo είναι καλογραμμένο χωρίς περιττά πράγματα μέσα. Τα φωνητικά είναι από τα πιο ωραία πράγματα μιας και καταλαβαίνεις τους στίχους αλλά στάζουν και νεκρίλα. Όσοι γνωρίζουν το group καταλαβαίνουν. Ο ήχος τους είναι αρκετά καλύτερος από το "Surreal Overdose", πιο καθαρός και όχι τόσο συμπιεσμένος όσο στο προηγούμενο δίσκο. Γενικά το "Ghostly White" αναπνέει καλύτερα από τον προκάτοχό του αλλά μοιάζει να χάνει αν συγκριθεί με τη χρυσή τριάδα από το "Fearless..." μέχρι το "As The Weird...". Δεν αναμέναμε κάτι που θα ξεπέρναγε αυτούς τους δίσκους, είναι πολύ δύσκολο κάτι τέτοιο. Αλλά το γεγονός ότι οι Deceased μετά από τόσα χρόνια και τόσα προβλήματα βγάζουν τόσο καλά τραγούδια και συνάμα δίσκους κάνει πάρα πολύ υπερήφανους τους φίλους τους. Και που ξέρεις, ίσως κάποια στιγμή ανακαλυφτεί η μεταλλική μαγεία τους από πιο πολλούς.