Dead Shape Figure

Μέσα στην αφθονία των καινούριων κυκλοφοριών που μας κατακλύζει σήμερα, είναι αναπόφευκτο κάποια πράγματα να υποπίπτουν της αντίληψής μας. Σ' αυτή την κατηγορία αναγκάζομαι να εντάξω τους Φινλανδούς Dead Shape Figure, το δεύτερο άλμπουμ των οποίων κυκλοφόρησε στο κατώφλι του περασμένου χειμώνα.

Το "The Disease Of St. Vitus" κινείται στο χώρο του νέο-thrash, ή post-thrash όπως βαφτίστηκαν οι πρώτες δουλειές των The Haunted, με τη μπάντα να δανείζεται υπερβολικά μεγάλο πλήθος στοιχείων από τους Σουηδούς, τόσο στο συνθετικό ύφος, όσο και στο καθαρά ηχητικό κομμάτι. Το αποτέλεσμα προσεγγίζει κατά μεγάλο ποσοστό δίσκους όπως τα "Made Me Do It" και "One Kill Wonder", ενώ δε λείπουν και κάποιες αναφορές στους Witchery, τους Hatesphere, τους The Crown και τους πανταχού παρόντες At The Gates, ακολουθώντας ωστόσο πιο αραιό μοτίβο.

Στα 43 λεπτά του, ο δίσκος περιλαμβάνει ρεσιτάλ thrashύτατης riffολογίας, προσεγμένη δουλειά στα solo, αχαλίνωτους ρυθμούς στα drums και φωνητικά που εναλλάσσονται συχνά από brutal σε μελωδικά. Όλα τα παραπάνω υπόκεινται σε μία ζωτικά ουδέτερη παραγωγή, που αφήνει στην πεντάδα των Φινλανδών τον απαραίτητο χώρο που χρειάζεται, προκειμένου να ξεδιπλώσει τις αρετές της. Επιπλέον, μία σύγχρονη death metal αύρα γίνεται αντιληπτή στο μεγαλύτερο μήκος του δίσκου, διευρύνοντας επαρκώς την ηχητική ποικιλία.

Τα μοναδικά προβλήματα αφορούν στην ταλαντευόμενη ποιοτική στάθμη των συνθέσεων, καθώς και στην μερική επανάληψη ιδεών, που κάνουν το τελικό προϊόν κάπως κουραστικό. Ακόμα, τα καθαρά φωνητικά του Galzi Kallio αποτελούν ίσως το μεγαλύτερο ελάττωμα του άλμπουμ, εξαιρουμένων κάποιων αξιόλογων σημείων στο "Shrouds". Οι δυνατότερες και πιο αντιπροσωπευτικές στιγμές συναντώνται στα "Seraphim", "Felix Culpa" και "Madonna Of Seven Sorrows", τα οποία παρουσιάζουν μία αρκετά καλή εικόνα των δυνατοτήτων της μπάντας, σε αντίθεση με το "Face On The Nails" (στο οποίο μπορείτε να ρίξετε και μια ματιά), η επιλογή του οποίου ως single δεν είναι και η πιο εύστοχη.

Εν ολίγοις, το "The Disease Of St. Vitus" είναι ένα καλό άλμπουμ για το είδος του. Συνίσταται στους οπαδούς των προαναφερθέντων συγκροτημάτων και, ειδικότερα, ως ισχυρό υποκατάστατο στους νοσταλγούς της Marco Aro περιόδου των The Haunted, που δηλώνουν απογοητευμένοι από την εξέλιξη που είχε η μπάντα μετά τα τρία πρώτα άλμπουμ.