Cold Roses

Οι Cold Roses από την Philadelphia, είναι η περίπτωση μπάντας που ενώ κολλάει γάντι στις underground κυκλοφορίες, όλο και κάποιον συντάκτη θα συγκινήσει και τελικά θα εισχωρήσει στην 15αδα του, οπότε της αξίζει μια ολοκληρωμένη παρουσίαση.

Μπορεί η καταγωγή τους να μην συνάδει με το ύφος τους που παραπέμπει στο Texas και στα blues, μπορεί οι πρώτες νότες του δίσκου από το "Got No Lovin'" με τα πνευστά να τσιγκλάνε το αφτί, η εισαγωγή του μπάσου όμως είναι εκείνη που δίνει το σύνθημα για την αποκρυπτογράφηση της μουσικής τους.

Δανειζόμενοι το όνομά τους από την ομότιτλη σύνθεση του Ryan Adams, στέκονται μόνο σ' αυτήν την σχέση και δεν επιδιώκουν περισσότερα νταραβέρια με τον τραγουδοποιό. Αντιθέτως, έχοντας σε πρώτο πλάνο τα πνευστά αγγίζουν την θεατή πλευρά της Νέας Ορλεάνης και των χαρωπών κηδειών της και παρόλο που σε λίγες στιγμές ελαφραίνουν τον ήχο τους, δεν τον χαρακτηρίζεις εύκολα pop.

Ίσα-ίσα που με το μπαλαντοειδές "Leave You Alone" φέρνουν στο προσκήνιο την τιμημένη εποχή της Motown. Λευκοί που αναγνωρίζουν κι ενστερνίζονται την afro μουσική; Δεν είναι ούτε η πρώτη, ούτε η τελευταία φορά. Το "Cutting It Close" που ακολουθεί είναι το αγαπημένο τραγούδι του δίσκου, τόσο μουσικά όσο και στιχουργικά.

Κάθε μπάντα που σέβεται τον εαυτό της κι ασχολείται με το blues rock, οφείλει να χαρίσει έστω μια στιγμή πόνου: «Kiddin' myself that I'm leavin' her today, 'cause every time I go, she just makes me stay. It's just one more night locked in her cell. Well, she may look like heaven, but she burns like hell», συνοδευόμενο από καθαρόαιμο rock 'n' roll ρυθμό και το solo που περιμένεις ν' ακούσεις.

Οι Cold Roses δεν στέκονται μόνο σε πνευστά και μπάσο, έχουν το ρυθμικό τους γκάζι στο "Worn Out Mind" και στο "If I Ever Loved A Woman" (το μπάσταρδο των The Black Keys με τους Kings Of Leon) κι αν ήταν λιγότερες οι «αγαπησιάρικες» συνθέσεις τους, θα έπαιρναν κανα δυο πόντους παραπάνω. Ακόμα κι έτσι, το "No Silence In The City" είναι μια πρώτης τάξεως ευκαιρία να ακούσετε διασκεδαστική rock μουσική.