Cirith Ungol

Έχοντας κυκλοφορήσει έναν μόλις μήνα μετά το ξέσπασμα της πανδημίας το πολυπόθητο άλμπουμ της μεγάλης επιστροφής τους μετά από σχεδόν τρεις δεκαετίες, οι Cirith Ungol δεν απογοητεύτηκαν από τις εξελίξεις που δεν θα μπορούσαν να επηρεάσουν και παρέμειναν δραστήριοι, επιδιώκοντας να ολοκληρώσουν το παζλ του μύθου τους με κομμάτια που είχαν χαθεί.

Δύο δεκαετίες πριν, η πλούσια συλλογή "Servants Of Chaos" με τη συνεπιμέλεια των Robert Garven και Greg Lindstrom είχε φέρει επισήμως στο φως κομμάτια από το demo του 1979 και γενικότερα από την εποχή πριν την κυκλοφορία του ντεμπούτου "Frost Αnd Fire", μαζί με αρκετά μεταγενέστερα demo εποχής "Paradise Lost" και σκόρπιες ζωντανές ηχογραφήσεις.

Ακριβώς πριν από ένα χρόνο, διατέθηκε από το πουθενά και επανακυκλοφόρησε επίσημα, αλλά δυστυχώς περιορισμένα, το θρυλικό και χαμένο "Orange Album" του 1978 με κομμάτια που οι οπαδοί δεν είχαν ακούσει ποτέ. Περιμένοντας ακόμη την κανονική κυκλοφορία του ενώ σε δέκα μέρες βγαίνει στην αγορά πλούσια επετειακή επανέκδοση του "Frost Αnd Fire" με ενδιαφέρον ακυκλοφόρητο υλικό, το φετινό EP τεσσάρων κομματιών "Half Past Human" αποτελεί για την ώρα ιδανικό αποτύπωμα του μυθικού παρελθόντος στο παρόν.

Καθώς πρόκειται αποκλειστικά για νέες ηχογραφήσεις υλικού από την πρώτη περίοδο του συγκροτήματος και τη δεκαετία του '70, με την παρούσα σύνθεση των Greg Lindstrom, Robert Garven, Tim Baker, Jim Barraza και Jarvis Leatherby, παρουσιάζεται η εξέλιξη του είδους σε βάθος δεκαετιών δίχως η οπτική να αλλοιώνεται από τη σκόνη του χρόνου, με το φίλτρο μιας καλοκουρδισμένης ομάδας που κατέχει γνώση και εμπειρία.

Στις επιμέρους λεπτομέρειες, το "Brutish Manchild" είχε κυκλοφορήσει τον Μάιο του 2020 σε flexi disc μαζί με το περιοδικό Decibel, ενώ το "Route 666" βρισκόταν και στο "The Orange Album" (πρώτη επίσημη έκδοση των Cirith Ungol σε κασέτα). Το τελευταίο, μαζί με τα "Shelob's Lair" και "Half Past Human" βρίσκονται και στο εξαιρετικό ντεμπούτο των Falcon εν έτει 2004, σχήματος που έτρεξε ο Lindstrom με τον Perry Grayson (Destiny's End) και τον Darin McCloskey (Pale Divine).

Όσον αφορά το ύφος, αναμενόμενα οι μουσικές φόρμες προσομοιάζουν με τον hard rock χαρακτήρα του "Frost Αnd Fire", περικλείοντας όμως σε σημαντικό βαθμό τη στριφνότητα και την ομπσκιουρίλα που περιεργάζονταν όπως φαίνεται οι Cirith Ungol ήδη από τη δεκαετία του '70 και στις μέρες μας αποδεικνύει πόσο μπροστά κοιτούσαν εξαρχής οι Καλιφορνέζοι.

Σημαντικό ατού θεωρώ προσωπικά την παραγωγή. Σαφέστατα καθαρότερη σε σχέση με τη μουντίλα του κατά τα άλλα αξιολογότατου "Forever Black", αναδεικνύει τα εξαιρετικά παιξίματα σε κιθάρες και τύμπανα. Εκτός από το tradrmark ύφος των Cirith Ungol, ειδοποιός διαφορά σε σχέση με τις ήδη γνωστές εκτελέσεις αποτελεί φυσικά η απόκοσμη χροιά του Baker που είναι αδύνατον να μην στιγματίσει τα τραγούδια.

Όσον αφορά τις συνθέσεις μεμονωμένα, στο "Route 666" ξεχωρίζουν το ορμητικό riff και η δισολία, στο "Brutish Manchild" υπάρχει η εσάνς ενός "Frost Αnd Fire" ή ενός "Death Οf Τhe Sun", στα "Shelob's Lair" και "Half Past Human" όμως κυριαρχεί η σκιερή μεγαλοπρέπεια του proto doom και proto epic που αγαπήσαμε και πάντοτε αναζητούμε στους Καλιφορνέζους.

Εν τέλει, τούτο το EP αποδεικνύεται ιδανικό συμπλήρωμα της βασικής δισκογραφίας των Cirith Ungol, καθώς αποτυπώνει με τρόπο ιδανικό τις προθέσεις και το όραμα που είχε ήδη από τη δεκαετία του '70 μια ξεχωριστή παρέα στη δυτική ακτή, χωρίς τις εμπορικού χαρακτήρα στρεβλώσεις του ντεμπούτου "Frost Αnd Fire". Για να μην πω ότι θα μπορούσαμε ανετότατα να έχουμε ένα κανονικό LP. Και παρότι φανταχτερότερος σε σχέση με όσα έχουμε συνηθίσει, ένας Michael Whelan στο εξώφυλλο είναι πάντοτε περισσότερο από ευπρόσδεκτος.