Chrome Hoof

Πρωτοπόροι μουσικοί ή τσαρλατάνοι ενός περιοδεύοντα θιάσου; Ευφυείς καλλιτέχνες ή κατά φαντασία συγκρότημα; Ερωτήματα που θα βρουν απάντηση μόνο με το πέρασμα του χρόνου και που θα ήταν άτοπο να τα θέσουμε επί χάρτου τη δεδομένη στιγμή, γι' αυτό ας εστιάσουμε περισσότερο στα της νέας κυκλοφορίας της μπάντας που δημιούργησε ο μπασίστας των Cathedral, Leo Smee, με τον αδελφό του Milo και μια πλειάδα μουσικών, χορευτών και ηθοποιών!

Το άκουσμα είναι ευτυχώς πιο άμεσο και ανώδυνο από το "Beyond Zade" του 2006, χωρίς αυτό να σημαίνει πως οι τρόφιμοι των Chrome Hoof γιατρεύτηκαν και πήραν εξιτήριο. Αν μη τι άλλο τα 11 -και όχι 3- τραγούδια θεωρούνται ένα πρώτο βήμα ως προς την εμπέδωση του prog - jazz - disco - psychedelic - funk - groove - electro - doom (!) ήχου τους και οι ενορχηστρώσεις είναι αυτή τη φορά πιο στρωτές και κατασταλαγμένες. Τα παρανοϊκά - αγχωτικά γυναικεία φωνητικά δε σε αφήνουν σε χλωρό κλαρί και ξυπνούν δυσάρεστες αναμνήσεις από το κοινόβιο του Λονδίνου όπου πεταγόσουν κάθε τρεις και λίγο από τις υστερικές τσιρίδες αξύριστων κοριτσιών που βρίσκονταν στα πρόθυρα περιόδου!

Ναι, είναι βλάσφημο άκουσμα αλλά όχι με το κατά black metal ανάγνωσμα, καθότι βεβηλώνουν και ασελγούν πάνω σε κάθε μουσικό ορθολογισμό ή και παραλογισμό, χωρίς να γίνονται όμως persona non grata από τους επικριτές τους. Δεν έχουμε να κάνουμε με μια μπάντα που θα αποθεωθεί από τους κουλτουριάρηδες κριτικούς που θεοποιούν ο,τιδήποτε καινοτόμο και προοδευτικό, αλλά με ένα μουσικό φαινόμενο το dna του οποίου θα αναλυθεί συστηματικά και σε βάθος.

Η έστω και μία ακρόαση του "Pre-Emptive False Rapture" κρίνεται απαραίτητη για πολλούς λόγους, κυρίως όμως για να δοκιμάσετε τα όρια της αν(τ)οχής σας και για να ικανοποιήσετε την περιέργειά σας. Τώρα, αν στην πορεία προκύψει και η αρέσκεια προς τους Chrome Hoof, μη διστάσετε να το ομολογήσετε μιας και ο μουσικός μπόγιας λείπει σε μόνιμες διακοπές και το Δαφνί δεν έχει ανοίξει ακόμα τις πύλες του για παρόμοια περιστατικά γνωστά και ως «Νόσος Mike Patton»... ευτυχώς!