Cauldron

Burning Fortune

Earache (2011)
Από τον Θοδωρή Μηνιάτη, 01/04/2011
Πώς βαθμολογείτε το δίσκο;
Κάποιοι λένε ότι στη ζωή τίποτα δεν είναι τυχαίο και όλα συμβαίνουν για κάποιο λόγο. Πόσο μάλλον όταν συναντάς συγκροτήματα τελείως τυχαία, που σε κάνουν να νιώθεις ωραία και σου δίνουν την εικόνα ότι υπάρχουν ακόμα κάποιοι που οικειοποιούνται άρρηκτα τις λέξεις «heavy metal», λατρεύοντας και δοξάζοντας τις σε τόσο μεγάλο βαθμό, που δημιουργούν μουσικές που εξυμνούν συνεχώς τον όρο. Οι Cauldron ανήκουν σε αυτή την κατηγορία, κάτι που φάνηκε από την πρώτη στιγμή που κυκλοφόρησε το EP τους, "Into The Cauldron", το 2007. Το όνομα τους άρχισε να γίνεται αρκετά γνωστό στους underground κύκλους, δίνοντας σε πολλούς την εικόνα και την πεποίθηση ότι ένα αστέρι γεννιέται.     

Τέσσερα χρόνια μετά, και αφού μεσολάβησε το 2009 η πρώτη full length δουλειά τους, "Chained To The Nite", στο φως της δημοσιότητας ήρθε το "Burning Fortune", ένα άλμπουμ που θα ταράξει σίγουρα τα νερά της metal μουσικής και θα ξετρελάνει όσους αρέσκονται στο παλιομοδίτικο metal. Όπως έκαναν και οι ομόηχοι τους Enforcer πέρσι, αυτοί πήραν τη σκυτάλη, κυκλοφορώντας ένα άλμπουμ που θα απασχολήσει πολλούς. Χωρίς να απέχει ηχητικά από τις προηγούμενες προσπάθειες τους, έχει μια μικρή διαφορά, ίσως και πιο σημαντική: Έχει σε σύνολο συνθέσεων πιο πολλά τραγούδια που θα σου μείνουν. Θέλεις γιατί σου καρφώνονται στο μυαλό πιο πολύ και πιο εύκολα από ότι τα προηγούμενα; Θέλεις γιατί ο τραγουδιστής της μπάντας, Jason Decay, τραγουδάει με τέτοιο τρόπο, που ηχεί σα σειρήνα που σε παρασέρνει; Ο καθένας θα βρει ένα λόγο για να ακούσει το δίσκο πάρα πολλές φορές.

Όλο το άλμπουμ, όπως και αυτό των Enforcer πέρυσι, είναι βουτηγμένο στο ένδοξο παρελθόν της δεκαετίας του 1980. Παρόλο που κατάγονται από τον Καναδά, μια χώρα με πολύ μεγάλη μουσική κληρονομιά, η μουσική τους πατάει γερά στην Αγγλία και στα θεμέλια που είχε ορίσει το New Wave Of British Heavy Metal. Μπάντες όπως οι Tokyo Blade και όλοι οι συναφείς ηχητικά μουσικοί ήρωες είναι σαφείς επιρροές του group. Εντύπωση προκαλεί το πόσο ώριμες είναι οι συνθέσεις αλλά και το υψηλό επίπεδο τους, δίνοντας στον ακροατή τραγούδια - διαμάντια, τραγούδια που θα σου δημιουργήσουν συναισθήματα που θες να έχεις όταν βιώνεις έναν ωραίο και ολοκληρωμένο δίσκο. Είναι πολύ σημαντικό να σε κάνουν τραγούδια να ανατριχιάζεις και να σκιρτάει η καρδιά σου σαν το πρώτο ραντεβού με το άλλο φύλο. Γιατί το "Burning Fortune" είναι ακριβώς αυτό. Ένα άλμπουμ με αρχή, μέση και -δυστυχώς- τέλος, γεμάτο εικόνες και συναισθήματα «ντυμένα» με μουσική.

Θεωρώ πως το κάθε κομμάτι έχει μπει για κάποιο λόγο και σκοπό στη θέση που είναι κατά τη διάρκεια του δίσκου. Από την άλλη, τραγούδια όπως τα "All Or Nothing", "Frozen In Fire" (ύμνος!), "Tears Have Come", "Queen Of Fire" και "Breaking Through" θα αναστατώσουν πολλών οπαδών τις ζωές. Όχι ότι τα άλλα υστερούν, αλλά αυτά, κατ' εμέ, κατέχουν τις κορυφαίες θέσεις. Λογικό, αν σκεφτεί κανείς ότι απειροελάχιστοι παίζουν έτσι τώρα πια, βασίζοντας τα κομμάτια τους σε στακάτες απλές μελωδίες, άκρως δομημένες να ηχούν σαν έναν τεράστιο μετρονόμο που δίνει το ρυθμό και το tempo, αναλόγως της περίστασης. Σε όλο το άλμπουμ υπάρχει μια παράξενη μαγεία, δίνοντας σου την εντύπωση ότι από το ξεκίνημα ταξιδεύεις σε μια παράξενη ουτοπική νιρβάνα. Το άλμπουμ δε μπορεί να λειτουργήσει σα μουσικό χαλί άλλων ασχολιών, αφού σε προδιαθέτει να του δώσεις μεγάλη προσοχή.  

Οι Cauldron βαδίζουν παράλληλα στο δρόμο που χάραξαν οι Enforcer. Λέτε να γίνει κίνημα; Ποιος ξέρει... Όσοι έχετε ακούσει τους Enforcer, επενδύστε άφοβα και στους Cauldron. Είναι και αυτοί ιεραπόστολοι αγνού κλασικού heavy metal. Αυτό λείπει από τις μέρες μας. Παρόλο που ο κόσμος και η μουσική πάνε μπροστά, δυστυχώς ο συνεχιζόμενος καθημερινός βιασμός στο metal θέλει έστω και κάποιους που κοιτάνε συνεχώς εκεί πίσω, στην αρχή, εκεί που ξεκίνησαν όλα και τώρα πια έχουν αλλάξει κατά πολύ.
  • SHARE
  • TWEET