Bourbon Flame

Πολλοί υποστηρίζουν πως τα στατιστικά ενός αγώνα ποδοσφαίρου και μπάσκετ δεν αποδίδουν την πραγματική εικόνα του παιχνιδιού. Έτσι μπορεί να γίνει και με τα βιογραφικά μελών μιας μπάντας: Βλέποντας μέλη από Enslaved, I, Aeturnus και Hades Almighty, διατήρησα μια επιφύλαξη λόγω των φοβερών και τρομερών Audrey Horne, αλλά δε φαντάστηκα σε καμία περίπτωση πως οι Νορβηγοί το έριξαν στο αμερικανικό hard rock και τί hard rock.

Πορωτικό, αιθέρια βρώμικο που ξυπνάει την πιο τρελή των φαντασιώσεων. Ποια είναι αυτή; Τζαμάρισμα Guns & Crues, με τον Blackie (μην αναρωτηθείτε ποιος Blackie, ένας είναι) στα φωνητικά! Η έκπληξή μου δε μπορεί να αποτυπωθεί εδώ, αλλά για να σας δώσω το μέγεθός της, έχετε υπ' όψιν σας πως δεν είμαι ο φανατικότερος της σκηνής αυτής. Κι όμως έχω ακούσει τον πρώτο δίσκο των Νορβηγών αρκετές συνεχόμενες φορές και κάθε μια από αυτές είναι καλύτερη της προηγούμενης, αν και συνηθίζω να στέκομαι στα πρώτα ένα δύο ακούσματα. Πολλαπλό γκρέμισμα φούρνων...

Έχω τη διάθεση να πω βαριές κουβέντες για το δίσκο αυτό, ίσως και αφοριστικές, αλλά θα συγκρατηθώ και θα αρκεστώ στο νοητό περπάτημα των γεφυρών που έχουν κατασκευάσει οι Νορβηγοί. Τα "Royal Cardinal" και "Got What It Takes" αποτελούν χαρακτηριστικά παραδείγματα του ταλέντου τους σε χτίσιμο κι εναλλαγή ρυθμού και μαζί με τα υπόλοιπα 7 τραγούδια σχηματίζουν την ιδανική κυκλοφορία. Πόσους δίσκους έχετε ακούσει που σας παροτρύνουν να σιγοντάρετε σε όλα τα κομμάτια; Προσθέστε κι αυτόν εδώ και μεγαλώστε τη συλλογή σας. Προκαλεί εξάρτηση, είναι κολληματικός και οι παρενέργειές του θαυματουργές. Δείτε κι εμένα...

Δε θέλω να σας παιδέψω άλλο, προτιμώ να ακούσω από εσάς τα λόγια τα μεγάλα για το "Bourbon Flame" και ο πρώτος ανέξοδος κι εύκολος τρόπος είναι το myspace τους. Το δύσκολο της υπόθεσης θα είναι να ξεκολλήσετε το αφτί σας από εκεί και για μένα να μην προβώ σε βαρύγδουπη δήλωση. Το ότι πλέον δε με νοιάζει αν βγει η Κινέζικη Δημοκρατία πιάνει; Το ότι τα solos θα έκαναν τον Slash να κοκκινίσει; Μπαααα...