Bon Jovi

Τα πηγαινέλα του ήχου των Bon Jovi δεν σταματούν στο 2020, αφού η πλειονότητα των τραγουδιών είναι σαφώς φοβερά επηρεασμένη από τον ήχο του Nashivlle για ακόμα μια φορά, αφήνοντας τα σκληρότερα rock -και πόσο μάλλον τα πιο glam- χαρακτηριστικά στο παρελθόν.

Η «ζημιά» πάει πίσω στο μακρινό 2006, όταν ένα ντουέτο με την Jennifer Nettles "Who Says You Can’t Go Home" πήγε στο νούμερο ένα των charts για την country μουσική. Προφανώς ο Bon Jovi συνειδητοποιώντας ότι υπάρχει «ζουμί» σε αυτή την αγορά, έστριβε όλο και πιο πολύ τον ήχο της μπάντας σε πιο φιλικά προς την country μονοπάτια.

Με λαμπρή εξαίρεση το βασικό single του δίσκου ονόματι "Limitless", με την pop-rock αισθητικη του, το οποίο με παρέπεμψε ευχάριστα προς τους U2 και Coldplay (αν και κυρίως προς τους άγνωστους Βρετανούς Thirteen Senses) γίνεται απολύτως κατανοητό από την πρώτη ακρόαση ότι το "2020" δεν απευθύνεται ιδιαίτερα στο ευρωπαϊκό κοινό του Bon Jovi.

Ίσως σε παρόμοιο ύφος με το παραπάνω να κινείται και το αφελές "Beautiful Drug", το οποίο είναι η αγάπη αν αναρωτηθεί κανείς, αλλά αυτό το τραγούδι ξεκάθαρα δεν έχει το εμπορικό gravitas του “Limitless” και για αυτό δεν έχει ούτε καν βιντεοκλίπ.

Το "2020" περιλαμβάνει σε γενικές γραμμές κυρίως μπαλαντοειδή και ακουστικόπληκτα τραγούδια που αφορούν τον COVID-19 ("Do What You Can"), το κίνημα του Black Lives Matter ("American Reckoning") με ξεκάθαρη αναφορά στη δολοφονία του George Floyd, όπως επίσης και το προσφυγικό κύμα, τα fake news και Ρώσους χάκερ ("Blood In The Water") αλλά και τον αμερικάνικο στρατό και τους πεζοναύτες ("Unbroken") για να μην μείνει κανείς δυσαρεστημένος.

Όσο και εκτιμητέα να είναι η απόπειρα κοινωνικής ευαισθητοποίησης του Bon Jovi μέσω των στίχων του, το μουσικό κομμάτι του "2020" δεν είναι σε θέση να δημιουργήσει κάτι παραπάνω από ένα νωχελικό ενθουσιασμό με τα γλυκανάλατα και χωρίς δυναμική τραγούδια του.