Bokassa

Τρίτο άλμπουμ για τους Νορβηγούς punk-stoner-groove metallers, πλέον στη Napalm, εξαργυρώνοντας την επιτυχία των δύο προηγούμενων κυκλοφοριών, αλλά και φυσικά το endorsmenet από τον Lars Ulrich, που ακούγοντας το πρώτο τους "Divide And Conquer" τους χαρακτήρισε τη νέα αγαπημένη του μπάντα και ότι είναι "insanely fucking cool". Και μετά τους πήρε μαζί με τους Ghost σαν support για την παγκόσμια περιοδεία του Hardwired. Αυτό, βέβαια, ήταν ευλογία και κατάρα μαζί για τους Bokassa, αφού ναι μεν πλέον υπό την αιγίδα των megastars Metallica το τρίο θα βρισκόταν εκτεθειμένο σε αμέτρητες χιλιάδες νέων οπαδών, αλλά αυτό ίσχυσε κυρίως στη θεωρία εφόσον στις περισσότερες -αν όχι σε όλες- τις συναυλίες το setlist των Metallica και το στήσιμο της συναυλίας σήμαινε ότι οι Νορβηγοί εμφανίζονταν σχεδόν... μεσημέρι με ελάχιστο κόσμο να προλαβαίνει να τους παρακολουθήσει. Ωστόσο τους είδαν πολλοί, το όνομα τους άρχισε να ακούγεται και πλέον να μεγαλώνει.

Και ήρθε το τρίτο άλμπουμ με το υπεργαμάτο αυτό εξώφυλλο με τον ροζ πήγασο (;) και έναν τύπο σαν τον Ράμπο πάνω του να φωνάζει "Molotov Rocktail". Ε, φαντάζομαι καταλαβαίνει κανείς ότι δεν παίρνουν τον εαυτό τους και πολύ στα σοβαρά και αυτό φαίνεται και στα τραγούδια τους. Ένα fusion groove, punk και ρίζες σε stoner. Σαν να ακούς Weezer να διασκευάζουν Kvelertak και Queens Of The Stone Age ή το αντίστροφο. Οι ίδιοι αυτοχαρακτηρίζονται stonerpunk και ως η καλύτερη μπάντα που δεν έχεις ακούσει ποτέ. Δεν ξέρω γι'αυτό αλλά σίγουρα έχουν ενδιαφέρον και η ακρόαση του άλμπουμ ήταν άκρως διασκεδαστική και ενδιαφέρουσα. Έντεκα κομμάτια γεμάτα riff, χιούμορ, singalongs για κάποια μελλοντική αρένα που θα τους άρεσε να ξαναπαίξουν, αλλά αμφιβάλλω αν τους πολυνοιάζει κιόλας καθώς είναι φανερό ότι πρωταρχικός στόχος είναι να διασκεδάζουν οι ίδιοι με τη μουσική τους."So Long Idiots!" εμείς ανεβήκαμε επίπεδο 'Finally, I'm ready to ascend, this time it ain't pretend'. Δύσκολα θα βρείς στη σοβαροφάνεια του σήμερα κομμάτια να καλούν για witch hunt με τσουγκράνες στο κορυφαίο "Pitchforks'R'Us". "Enjoyment could only mean ale" και δεν μπορείς να διαφωνήσεις με το stoner μαστουροτράγουδο "Low (And Behold)" στο οποίο ακούγεται μέχρι και τρομπέτα. Στο ομότιτλο κομμάτι αυτοανακυρρήσονται ως ηγέτες ενός είδους που κυριεύεται από συκοφάντες, αναφέρονται στο "Ratitute" των Weezer και το "Chinese Democracy" των Guns 'n' Roses και ο αυτοσαρκασμός και το χιούμορ συνοδεύονται από κορυφαία grooves και γυναικεία φωνητικά. Ο πρωταγωνιστής στο "Careless (In The Age Of Altruism)" αποσυνδέεται από τον κόσμο και δεν τον ενδιαφέρει να ακούσει 'blackened balkan jazz' (!) σε ένα υποτίθεται βαθυστόχαστο κομμάτι, αλλά με εντυπωσιακά heavy breakdowns.

Οπλισμένοι με αυτοπεποίθηση και με τη σιγουριά ότι ξέρουν πως αυτό που κάνουν αρέσει, πλέον ανεβαίνουν επίπεδο σαν όνομα Bokassa και ξεκινάνε να κατακτήσουν τον κόσμο. Οπλισμένοι με ήδη δύο καλά άλμπουμ, την αποδοχή του Ulrich για promotion, την εμπειρία της παγκόσμιας περιοδείας και το εξωφρενικό "Molotov Rocktail", πλέον μπορούν να ξεκινήσουν κάτι μεγαλύτερο, αν βέβαια τους ενδιαφέρει κάτι που θα φανεί και από το πόσο οι ίδιοι μπορούν να πάρουν τον εαυτό τους στα σοβαρά.