Bokassa

Είναι σχεδόν αναπόφευκτο να μιλήσει κανείς για τους Bokassa χωρίς να αναφερθεί στους Metallica, οπότε ας κάνουμε την εν λόγω αναφορά νωρίς για να φύγει από τη μέση. Όπως φαντάζομαι οι περισσότεροι, έτσι κι εγώ, πρώτη φορά είδα το όνομα της Νορβηγικής αυτής μπάντας όταν ανακοινώθηκαν ως δεύτερο support σχήμα (κάτω από τους Ghost) των Metallica, στο πλαίσιο της προώθησης του "Hardwired…". Κι αφού όλοι μας έχουμε λίγο-πολύ ποτιστεί με μια συγκεκριμένη νοοτροπία σε αυτή τη χώρα, οι περισσότεροι σκεφτήκαμε «άραγε τι μέσο είχαν»…

Όμως, όπως αποδείχθηκε ούτε μέσο είχαν, ούτε εν τέλει τους άλλαξε τόσο πολύ τη ζωή αυτή η ευκαιρία που τους δόθηκε. Η πεζή πραγματικότητα είναι πως τους άκουσε ο Lars, γούσταρε και τους πήρε στην περιοδεία. Τόσο απλό και χωρίς καμία ίντριγκα. Ενδεχομένως, η δημοσιότητα που επήλθε τους βοήθησε να πάρουν «μεταγραφή» σε μια μεγαλύτερη δισκογραφική όπως η Napalm, ούτε αυτό κράτησε πολύ, καθώς μετά από μόλις ένα άλμπουμ αλλάζουν και πάλι στέγη, κυκλοφορώντας το τέταρτο στούντιο άλμπουμ τους μέσω της μικρότερης αλλά πάντα αξιόλογης Indie Recordings.

Πέραν του όποιου περιφερειακού θορύβου συνοδεύει το όνομά τους, το "Molotov Rocktail" μου άρεσε πολύ, και ειδικά κάποια τραγούδια σαν το "Careless (In The Age Of Altruism)" (με το υ-π-έ-ρ-ο-χ-ο video) τα έλιωσα στο repeat. Επίσης, τους συμπάθησα ακόμα περισσότερο μέσω της συνέντευξη που μας παραχώρησαν, καθώς μου φάνηκαν πολύ cool και αυθεντικοί τύποι, καθώς φαίνεται να υποστηρίζουν στην πράξη αυτό που βγάζουν ως γενικότερη εικόνα προς τα έξω. Κοντολογίς, ανέμενα με ενδιαφέρον το επόμενο δισκογραφικό βήμα να δω αν μπορούν να τα καταφέρουν ακόμα καλύτερα…

Το καλύτερα για μπάντες σαν τους Bokassa είναι και λίγο σχετικό βέβαια. Μπορεί να ακούγεται κάπως κλισέ, αλλά στην περίπτωσή τους μοιάζει να ισχύει το ότι δεν δίνουν και τρομερή σημασία στην business πλευρά των πραγμάτων και το μόνο που τους νοιάζει είναι να παίζουν την μουσική που γουστάρουν. Κι ως εκ τούτου, το "All Out Of Dreams" μοιάζει σαν ένα ακόμα άλμπουμ για τους Νορβηγούς, χωρίς ιδιαίτερες εκπλήξεις.

Πιστοί στο stonerpunk τους, όπως οι ίδιοι το χαρακτηρίζουν, δεν είναι ούτε ακριβώς stoner, ούτε ακριβώς punk, κι αν έπρεπε να περιγράψω αυτό που παίζουν θα έλεγα πως μοιάζει με μια μίξη μεταξύ Danko Jones και Planet Of Zeus, με ολίγη από Red Fang. Για να γίνω και πιο συγκεκριμένος, το "Let’s Storm The Capitol" θα μπορούσε να είναι εύκολα ένα τραγούδι που θα είχε γράψει ο Danko (ή κι ο Schaffer εδώ που τα λέμε), ενώ στο "Gung Ho" αν κάποιος έβαζε τον Μπάμπη στα φωνητικά, πιθανολογώ ότι δεν θα ήταν και τόσο έντονη η διαφορά. Επίσης, ο Aaron Beam των Red Fang συμμετέχει στο "Bradford Death Squad".

Τα riff παραμένουν γευστικότατα, το απαραίτητο νεύρο είναι και πάλι παρόν, το χιούμορ - αν και μειωμένο - μπορεί να εντοπιστεί στους στίχους και γενικά όλα μοιάζουν καλώς καμωμένα από πλευράς Bokassa, με την μικρή λεπτομέρεια ότι τα περισσότερα τραγούδια του "All Out Of Dreams" μοιάζουν ένα μικρό κλικ κάτω από τα περισσότερα του προκατόχου του. Εξαίρεση αποτελούν το πολύ δυνατό "Garden Of Heathen" με τη συμμετοχή του Lou Koller των Sick Of It All και το ακόμα πιο γαμηστερό "Straight Edgelord". Από την άλλη, η παραγωγή είναι ακόμα καλύτερη και πιο ευκρινής, με τον Tue Madsen να έχει βάλει το χέρι του στη μίξη και το mastering.

Η αλήθεια είναι ότι είχα μια προσδοκία παραπάνω από το "All Out Of Dreams" βάσει των υποσχέσεων που είχε αφήσει το "Molotov Rocktail" αλλά αυτό δεν αναιρεί πως πρόκειται για μια ακόμα δυνατή heavy rock δουλειά από τους Bokassa, με τραγούδια για να τα ευχαριστηθείς με την μπυρούλα σου. Κι ακόμα περισσότερο ενώ τα απολαμβάνεις ζωντανά σε ένα μικρό, ιδρωμένο club.