Birds Of Prey

Οι Birds Of Prey είναι μία από αυτές τις περιπτώσεις μπάντας που θα μπορούσες να χαρακτηρίσεις super group. Αντλώντας μέλη από συγκροτήματα όπως οι Alabama Thunderpussy, Baroness και Municipal Waste, περιμένει κανείς κατ' ελάχιστο ένα ικανοποιητικό αποτέλεσμα στη δημιουργία τραγουδιών.

Αυτό που ακούμε όμως στο νέο δίσκο των Birds Of Prey, με τίτλο "The Hellpreacher", σε καμία περίπτωση δεν πιάνει τα στάνταρ που περιμένει κάποιος. Οι ίδιοι χαρακτηρίζουν τη μουσική τους death metal, αλλά εγώ προσωπικά ακούω μια heavier εκδοχή των Alabama Thunderpussy, με ήχο που μάλλον προσπαθεί να προσεγγίσει αυτόν των μοντέρνων Entombed. Και επειδή η καταγωγή και οι επιρροές δεν κρύβονται εύκολα, προσθέστε σε όλο το παραπάνω μίγμα και μια γερή δόση από southern bourbon άρωμα και έχετε τη μουσική των Birds Of Prey.

Το πρόβλημα με την εν λόγω κυκλοφορία όμως δεν είναι στο να περιγραφεί η μουσική που παίζεται, αλλά η ποιότητα της, η οποία είναι αμφίβολη. Ο δίσκος, παρά το γεγονός ότι είναι μικρός σε διάρκεια, κουράζει εύκολα. Οι ίδιες ιδέες και μοτίβα ανακυκλώνονται και δεν προσφέρουν τίποτα παραπάνω στον ακροατή, πέρα από στιγμιαία groovy σημεία -αρκετά δυνατά οφείλω να παραδεχτώ-, που όμως ξεχνιούνται πολύ γρήγορα.

Η μπάντα έχει κυκλοφορήσει άλλους δύο full length δίσκους πριν το "The Hellpreacher", το 2006 και 2008 αντίστοιχα. Δεν ξέρω αν τους πέτυχα σε συνθετική καμπή, καθότι δεν έχω ακούσει τις προηγούμενες δουλειές, αλλά σίγουρα το παρόν δισκάκι δε με εμπνέει στο να τις ψάξω κιόλας. Από εκεί και πέρα είναι στο χέρι σας αν θα τους δώσετε μια ευκαιρία.