Bassinvaders

Hellbassbeaters

Frontiers (2008)
Από τον Θοδωρή Μηνιάτη, 21/02/2008
Πώς βαθμολογείτε το δίσκο;

Bassinvaders αποφάσισαν να ονομάσουν το project τους 4 επιφανείς μουσικοί. Οι Markus Grosskopf (Helloween), Tom Angelripper (Sodom), Schmier (Destruction) και Peavey (Rage) εν έτει 2008, όταν η πρωτοτυπία και ο προοδευτισμός έχουν δυστυχώς εκλείψει στη heavy metal μουσική, αποφάσισαν να ενώσουν τις δυνάμεις τους για να δημιουργήσουν κάτι που δεν έχει ξανακουστεί και ξαναγινεί. Το όνομα του group είναι κατανοητό αν σκεφτούμε το όργανο που παίζουν όλοι.

Την ιδέα είχε ο Markus Grosskopf και, εκτός των παραπάνω, οι οποίοι είναι οι βασικοί πρωταγωνιστές, κάλεσε και τους Apollo Papathanassiou, Jesper Binzer και J.C στα φωνητικά, Stefan Arnorld και Andre Hilgers στα drums και τους Billy Sheenan, Dennis Ward, Rudy Sarzo, DD Verni, Lee Rocker Marco Mendoza, Joey Vera, Muelli, Wyzard, Nibbs, Jens Becker, Eggy, Stig Peterson, Jan Eggert και Dirk Schlachter για να προσφέρουν και αυτοί τον οβολό / bass solo τους.

Από το τέλος του πρώτου μήνα του 2008 βρίσκεται στα ράφια των δισκοπωλείων το εγχείρημα τους με τίτλο "Hellbassbeaters". Εκ πρώτης επαφής η κίνηση φαίνεται καλή, αφού κανείς άλλος -αν δε με απατά η μνήμη μου- δεν έχει ξανακάνει album που να έχει μόνο μπάσο, drums και φωνές, χωρίς την παρουσία της θεάς κιθάρας, κάποιες πενιές της οποίας έχουν μείνει αξέχαστες. Έπειτα, η παρουσία τόσων αναγνωρισμένων μουσικών συνιστούσε μια καλή προσπάθεια. Δυστυχώς το αποτέλεσμα δεν ήταν το αναμενόμενο.

Οι συνθέσεις, χωρίς να είναι άσχημες, δεν είναι κάτι το ιδιαίτερο. Το album στο μεγαλύτερο μέρος του θυμίζει τις τελευταίες δουλειές των Rage χωρίς κιθάρα. Στα υπόλοιπα κομμάτια θα βρούμε πολλά στοιχεία από τα groups στα οποία παίζουν οι κύριοι Angelripper και Schmier και λιγότερο του Grosskopf. Δυστυχώς τα κομμάτια αφήνουν μια μέτρια γεύση στα αφτιά, αφού πέρα από το σχόλιο «ε, καλό είναι», μετά την ακρόαση δεν κυριαρχεί κάποιο άλλο συναίσθημα. Την παραγωγή έχει αναλάβει ο Grosskopf, κάνοντας τα τραγούδια να ηχούν πεντακάθαρα και κρυστάλλινα, αλλά τι να το κάνεις;

Είναι λυπηρό να ακούς heavy metal χωρίς μελωδία. Η απουσία της θεάς κιθάρας είναι κάτι παραπάνω από εμφανής. Παρ' όλα αυτά, η κίνηση για τη δημιουργία ενός τέτοιου δίσκου είναι σίγουρα επικροτούμενη. Αρκετά αξιόλογη είναι η διασκευή του "Eagle Fly Free" των Helloween, αφού η έλλειψη κιθάρας έχει φανερώσει μια άλλη, αρκετά ενδιαφέρουσα πτυχή του κομματιού. Τέλος, για όσους είναι συλλέκτες, ας αναφερθεί ότι η ευρωπαϊκή έκδοση του album θα έχει ένα παραπάνω κομμάτι (στην ιαπωνική δεν αναφέρομαι γιατί εκεί θα υπάρχει σίγουρα bonus υλικό).

Είμαι πολύ περίεργος για το αν οι Bassinvaders θα υποστηρίξουν την κυκλοφορία του album με live εμφανίσεις ή η κυκλοφορία θα μείνει ως studio project. Μέχρι πάντως τα νεότερα, η ακρόαση του δίσκου αξίζει, καθώς είναι κάτι το πρωτότυπο από μεγάλους μουσικούς. Κρίμα που το αποτέλεσμα δε συμπίπτει με τη φήμη και το ταλέντο τους.

  • SHARE
  • TWEET