Bad Omens

Το συγκρότημα από την Βιρτζίνια κυκλοφόρησε τον πρώτο του δίσκο το 2016 και συγκρίθηκε αφενός με τους Bring Me The Horizon και αφετέρου με τις επιρροές του απο τους Slipknot. Για του λόγου το αληθές παραθέτω το τραγούδι "Dethrone" από το δεύτερο album τους για να κάνετε την κριτική σας. Το τρίτο τους album είναι μια καθοριστική στιγμή στην καριέρα τους διότι προσδιορίζει τον ήχο τους και βάζει μια προσωπική σφραγίδα στην μελωδία τους.

Στο "The Death Of Peace Of Mind", οι Bad Omens συνδυάζουν τη φόρμουλα του metalcore που ακολούθησαν αυστηρά στο ομώνυμο ντεμπούτο τους και στο "Finding God Before God Finds Me" του 2019 με έναν ηλεκτρονικό και προοδευτικό ήχο. Το αποτέλεσμα είναι ενας ποικιλόμορφος δίσκος που χρωστάει πολλά στην σύγχρονη μουσική κοινότητα αλλά και στην metal ομήγυρη, διαχωρίζοντας όμως τον εαυτό του από την υπόλοιπη rock playlist, όπως επισημαίνει o Noah Sebastian, τραγουδιστής, στιχουργός και παραγωγός της μπάντας. Μάλιστα, ως τραγουδιστής δηλώνει ότι δεν είχε αυτοπεποίθηση για τη φωνή του και πολλές φορές την έκρυβε πίσω από εκκωφαντικά ουρλιαχτά. Αυτή, τη φορά επέλεξε να βγει μπροστά από τις βαριές κιθάρες και να αφήσει την φωνή του να εναρμονιστεί με τα υπόλοιπα όργανα. Αυτό μάλλον θα δυσαρεστήσει στους λάτρεις του θορύβου αλλά θα ευχαριστήσει αυτούς που προτιμούν τις ξαφνικές αλλαγές στα είδη ενός τραγουδιού, όπως γίνεται στο εναρκτήριο "Concrete Jungle", το οποίο κάνει ξεκάθαρη τη φυσιογνωμία αυτού του δίσκου. Ενώ η μπάντα παίζει τολμηρά με το φως και το χρώμα, δεν υπάρχει αμφιβολία ότι, στιχουργικά και ηχητικά, υπάρχει ένα βρώμικο και δυστοπικό σκοτάδι στο παιχνίδι." I feel my focus fading away, I had high hopes,,Blood signed we made a pact, Yours dried out, you took it back" σε γρήγορο ρυθμό στο τραγούδι "Nowhere To Go", το οποίο θα μπορούσε να είναι ένα αρκετα ραδιοφωνικό κομμάτι εφόσον παρουσιάζει αυτή την ανάγκη να πατάς το play ξανά και ξανά.

Είναι δύσκολο να πεισθεί κανείς να ακούσει τέτοιου είδους μουσικές καθώς τα κομμάτια είτε θα γράψουν μέσα σας είτε θα σας αφήσουν παγερά αδιάφορους. Ειδικά, πιστεύω τους λάτρεις της metalcore που δεν δέχονται κανένα ίχνος συναισθηματισμού στα τραγούδια τους. Και πολύ καλά κάνουν. Δεν κρίνουμε εδώ, εδώ προτείνουμε. Αφήνουμε τον εαυτό μας ελεύθερο και χανόμαστε σε στρατηγικά τοποθετημένα nu metal riffs του "Artificial Suicide" και στο φουτουριστικό synth wave groove του "What Do You Want From Me?" Αγαπημένο κομμάτι είναι το "IDWT$" καθώς είναι ικανό να κατακτήσει ακροατές από διάφορα μουσικά είδη, φωνητικά παρουσιάζει μια σύγχρονη ματιά, σαστιτικές εναλλαγές και ένα επιθετικό φινάλε. Αναμφισβήτητα, πρόκειται για ένα συγκρότημα που αξίζει την ματιά μας και την περιέργεια μας για το επόμενο τους βήμα.

"The Death Of Peace Of Mind" λοιπόν, γιατί καθένα από τα κομμάτια έχει μερίδιο στον τίτλο, γιατί ο δημιουργός τους βιώνει το άγχος της σύγχρονης ζωής, των social media, τις προσωπικές σχέσεις που πάνε κατα διαόλου και την ανησυχία των ασταθών πολιτικών τοπίων. "The Death Of Peace Of Mind" γιατί θάνατος και ζωή ανταγωνίζονται με εμάς για θύματα.