Avantasia
Angel Of Babylon
Nuclear Blast (2010)
Από τον Χρυσόστομο Μπάρμπα, 23/04/2010
Ο Tobias Sammet, έπειτα από το άλμπουμ των Avantasia "The Scarecrow", εξέφρασε την αμφιβολία του για το αν θα μπορούσε να ξαναβρεί στο μέλλον τα απαραίτητα χρηματικά μέσα ώστε να ξανασυγκεντρώσει τόσους πολλούς κορυφαίους καλεσμένους που θα τον βοηθήσουν στη διεκπεραίωση ενός μεγαλεπήβολου project. Έκανε λοιπόν γνωστό, πως η συγκεκριμένη του δουλειά ("The Wicked Symphony"/"Angel Of Babylon"), πίστευε πως θα είναι η τελευταία του ευκαιρία να δημιουργήσει κάτι πραγματικά μεγαλειώδες και εξαιρετικό. Έτσι, μετά από αυτή τη δήλωση/υπόσχεση -όπως είναι φυσικό- οι απανταχού φαν (και μη) του Sammet και της δουλειάς των Avantasia περίμεναν ανυπόμονα να ακούσουν κάτι που θα ξεπερνούσε οποιοδήποτε προηγούμενο άλμπουμ τους. Τα πράγματα όμως είναι λίγο πιο πολύπλοκα.
Ας τα πάρουμε όμως από την αρχή. Το "Angel Of Babylon" είναι το τρίτο μέρος της metal όπερας "The Scarecrow". Η ιστορία συνεχίζεται από το τέλος του "Wicked Symphony", αφού ο πρωταγωνιστής έχει χάσει τα πάντα, συναντά διάφορα πλάσματα που του δείχνουν το σκοτεινό παρελθόν τους (βλ. χαρακτήρα του Jon Oliva), κάτι που αναζωπυρώνει τη θέλησή του να σταθεί και πάλι στα πόδια του. Χαρακτήρες όπως αυτοί του Russell Allen και του Klaus Meine (στο "Wicked Symphony") βοηθούν το Scarecrow να πιστέψει στον εαυτό του και να επιτύχει τη λύτρωση.
Όσον αφορά καθαρά το μουσικό κομμάτι, το "Angel Of Babylon" βρίσκεται αναμφίβολα στα «χωράφια» του power metal, με κάποιες μικρές παρακάμψεις. Η βασική ομάδα μουσικών που έχει συγκεντρώσει ο Tobias Sammet είναι η ίδια με την προηγούμενη δουλειά των Avantasia, κάτι που σημαίνει πως έχουν δεθεί αρκετά μεταξύ τους, δημιουργώντας έναν ήχο με αρκετή συνοχή. Προσθέτοντας μάλιστα σε αυτούς, καλεσμένους όπως τους Bruce Kulick (Kiss, Grand Funk Railroad) και Jens Johansson (Yngwie Malmsteem , Dio, Stratovarius), έχουμε ένα αρκετά εντυπωσιακό line up.
Έτσι, τα όργανα και η γενικότερη ενορχήστρωση φαίνεται να επιτυγχάνουν άψογα το σκοπό τους. Δηλαδή, αρκετά συχνά παραμένουν στο παρασκήνιο, βοηθώντας την ανάδειξη των τραγουδιστών και της ιστορίας που διηγούνται. Παρόλαυτα, όπως και στο "Wicked Symphony", υπάρχουν αρκετές στιγμές όπου λάμπουν τα ίδια τα όργανα: οι κιθάρες με δυνατά riff και ενδιαφέροντα solo, τα πλήκτρα δημιουργώντας τον απαραίτητο συμφωνικό ήχο και το μπάσο με τα ντραμς κρατώντας έναν δυνατό ρυθμό.
Όπως και στο "Wicked Symphony" όμως, το βάρος πέφτει περισσότερο στα φωνητικά που κοσμούν τα τραγούδια παρά σε οτιδήποτε άλλο. Λογικό εν μέρει, αφού τα δύο άλμπουμ αποτελούν ουσιαστικά ένα ενιαίο project, αλλά στο "Angel Of Babylon" παρατηρείται κάποια έλλειψη ποικιλίας. Ο δίσκος «επισκιάζεται» κάπως από τον Jorn Lande, που αν και είναι αναμφίβολα πολύ καλός, η συμμετοχή του σε έξι από τα έντεκα κομμάτια συμβάλλει στην αίσθηση του επαναλαμβανόμενου. Βέβαια, βασικό ρόλο παίζει και ο μικρότερος βαθμός τραγουδιστών, σε σχέση με το "Wicked Symphony", κάτι που οδηγεί αναπόφευκτα σε μικρότερη μουσική ποικιλία.
Πάντως για να αποδίδουμε τα του Καίσαρος τω Καίσαρι, ο Lande, παρέα με τους Sammet, Allen και Kiske, με τις ερμηνείες τους στο "Stargazers" δημιουργούν ένα τραγούδι εφάμιλλο του εκπληκτικού "The Wicked Symphony" από το ομώνυμο άλμπουμ. Highlight του τραγουδιού αποτελούν φυσικά οι ερμηνείες των Tobias Sammet, Jorn Lande, Russell Allen και Michael Kiske αλλά και τα κιθαριστικά σόλο. Ακόμα, σημαντική στιγμή του δίσκου αποτελεί το ατμοσφαιρικότατο "Death Is Just A Feeling", το οποίο με τη μαγευτική ερμηνεία του Jon Oliva (Savatage), μοιάζει να βρίσκεται ακριβώς στο σωστό κλίμα όσον αφορά το όραμα του Sammet. Το ίδιο ισχύει και για το "Symphony Of Life", το οποίο απογειώνει με την ερμηνεία της η –ελάχιστα γνωστή- Cloudy Yang. Στις «πιασάρικες» στιγμές συγκαταλέγονται τα "Your Love Is Evil", "Down In The Dark" και το σχεδόν glam metal "Alone I Remember". Ακόμα, δυνατά κομμάτια που τραβούν μονομιάς την προσοχή του «metal αυτιού» είναι τα "Angel Of Babylon", "Promised Land" (γνωστό από το EP "Lost In Space Part II") και το πολύ καλό "Rat Race".
Συνοψίζοντας, η σύγκριση ανάμεσα στο "Angel Of Babylon" και το "Wicked Symphony" είναι σίγουρα αναπόφευκτη. Τα κομμάτια του πρώτου μπορεί να είναι κατάτι λιγότερο αξιομνημόνευτα με τις πρώτες ακροάσεις αλλά ως άλμπουμ, τo "Angel Of Babylon" φαίνεται να έχει περισσότερη συνοχή. Έτσι, αν και με την εξαίρεση των "Stargazers" και "Death Is Just A Feeling", κανένα κομμάτι δεν ξεχωρίζει ιδιαίτερα, ο συγκεκριμένος δίσκος είναι σίγουρα ολοκληρωμένος και με άψογη δουλειά στην παραγωγή. Ο Tobias Sammet δικαιούται να είναι περήφανος για το project του "The Wicked Symphony"/"Angel Of Babylon", αν και δύσκολα θα υποστήριζε κάποιος πως είναι ό,τι καλύτερο έχει να παρουσιάσει.
Ας τα πάρουμε όμως από την αρχή. Το "Angel Of Babylon" είναι το τρίτο μέρος της metal όπερας "The Scarecrow". Η ιστορία συνεχίζεται από το τέλος του "Wicked Symphony", αφού ο πρωταγωνιστής έχει χάσει τα πάντα, συναντά διάφορα πλάσματα που του δείχνουν το σκοτεινό παρελθόν τους (βλ. χαρακτήρα του Jon Oliva), κάτι που αναζωπυρώνει τη θέλησή του να σταθεί και πάλι στα πόδια του. Χαρακτήρες όπως αυτοί του Russell Allen και του Klaus Meine (στο "Wicked Symphony") βοηθούν το Scarecrow να πιστέψει στον εαυτό του και να επιτύχει τη λύτρωση.
Όσον αφορά καθαρά το μουσικό κομμάτι, το "Angel Of Babylon" βρίσκεται αναμφίβολα στα «χωράφια» του power metal, με κάποιες μικρές παρακάμψεις. Η βασική ομάδα μουσικών που έχει συγκεντρώσει ο Tobias Sammet είναι η ίδια με την προηγούμενη δουλειά των Avantasia, κάτι που σημαίνει πως έχουν δεθεί αρκετά μεταξύ τους, δημιουργώντας έναν ήχο με αρκετή συνοχή. Προσθέτοντας μάλιστα σε αυτούς, καλεσμένους όπως τους Bruce Kulick (Kiss, Grand Funk Railroad) και Jens Johansson (Yngwie Malmsteem , Dio, Stratovarius), έχουμε ένα αρκετά εντυπωσιακό line up.
Έτσι, τα όργανα και η γενικότερη ενορχήστρωση φαίνεται να επιτυγχάνουν άψογα το σκοπό τους. Δηλαδή, αρκετά συχνά παραμένουν στο παρασκήνιο, βοηθώντας την ανάδειξη των τραγουδιστών και της ιστορίας που διηγούνται. Παρόλαυτα, όπως και στο "Wicked Symphony", υπάρχουν αρκετές στιγμές όπου λάμπουν τα ίδια τα όργανα: οι κιθάρες με δυνατά riff και ενδιαφέροντα solo, τα πλήκτρα δημιουργώντας τον απαραίτητο συμφωνικό ήχο και το μπάσο με τα ντραμς κρατώντας έναν δυνατό ρυθμό.
Όπως και στο "Wicked Symphony" όμως, το βάρος πέφτει περισσότερο στα φωνητικά που κοσμούν τα τραγούδια παρά σε οτιδήποτε άλλο. Λογικό εν μέρει, αφού τα δύο άλμπουμ αποτελούν ουσιαστικά ένα ενιαίο project, αλλά στο "Angel Of Babylon" παρατηρείται κάποια έλλειψη ποικιλίας. Ο δίσκος «επισκιάζεται» κάπως από τον Jorn Lande, που αν και είναι αναμφίβολα πολύ καλός, η συμμετοχή του σε έξι από τα έντεκα κομμάτια συμβάλλει στην αίσθηση του επαναλαμβανόμενου. Βέβαια, βασικό ρόλο παίζει και ο μικρότερος βαθμός τραγουδιστών, σε σχέση με το "Wicked Symphony", κάτι που οδηγεί αναπόφευκτα σε μικρότερη μουσική ποικιλία.
Πάντως για να αποδίδουμε τα του Καίσαρος τω Καίσαρι, ο Lande, παρέα με τους Sammet, Allen και Kiske, με τις ερμηνείες τους στο "Stargazers" δημιουργούν ένα τραγούδι εφάμιλλο του εκπληκτικού "The Wicked Symphony" από το ομώνυμο άλμπουμ. Highlight του τραγουδιού αποτελούν φυσικά οι ερμηνείες των Tobias Sammet, Jorn Lande, Russell Allen και Michael Kiske αλλά και τα κιθαριστικά σόλο. Ακόμα, σημαντική στιγμή του δίσκου αποτελεί το ατμοσφαιρικότατο "Death Is Just A Feeling", το οποίο με τη μαγευτική ερμηνεία του Jon Oliva (Savatage), μοιάζει να βρίσκεται ακριβώς στο σωστό κλίμα όσον αφορά το όραμα του Sammet. Το ίδιο ισχύει και για το "Symphony Of Life", το οποίο απογειώνει με την ερμηνεία της η –ελάχιστα γνωστή- Cloudy Yang. Στις «πιασάρικες» στιγμές συγκαταλέγονται τα "Your Love Is Evil", "Down In The Dark" και το σχεδόν glam metal "Alone I Remember". Ακόμα, δυνατά κομμάτια που τραβούν μονομιάς την προσοχή του «metal αυτιού» είναι τα "Angel Of Babylon", "Promised Land" (γνωστό από το EP "Lost In Space Part II") και το πολύ καλό "Rat Race".
Συνοψίζοντας, η σύγκριση ανάμεσα στο "Angel Of Babylon" και το "Wicked Symphony" είναι σίγουρα αναπόφευκτη. Τα κομμάτια του πρώτου μπορεί να είναι κατάτι λιγότερο αξιομνημόνευτα με τις πρώτες ακροάσεις αλλά ως άλμπουμ, τo "Angel Of Babylon" φαίνεται να έχει περισσότερη συνοχή. Έτσι, αν και με την εξαίρεση των "Stargazers" και "Death Is Just A Feeling", κανένα κομμάτι δεν ξεχωρίζει ιδιαίτερα, ο συγκεκριμένος δίσκος είναι σίγουρα ολοκληρωμένος και με άψογη δουλειά στην παραγωγή. Ο Tobias Sammet δικαιούται να είναι περήφανος για το project του "The Wicked Symphony"/"Angel Of Babylon", αν και δύσκολα θα υποστήριζε κάποιος πως είναι ό,τι καλύτερο έχει να παρουσιάσει.