Autopsy

The Headless Ritual

Peaceville (2013)
Από τον Φίλιππο Αλέκου, 18/06/2013
Πώς βαθμολογείτε το δίσκο;
Θα μπορούσα να ξεκινήσω ετούτη εδώ την κριτική γράφοντας για το πόσο σημαντική μπάντα είναι οι Autopsy, πόσο φοβερούς δίσκους έχουν κυκλοφορήσει, κλπ, κλπ. Το θεωρώ περιττό. Όντας τόσο ένας από τους θεμέλιους λίθους στο οικοδόμημα που ονομάζεται αμερικάνικο death metal, όσο και ένα πρώτης τάξεως cult act, έχουν πλέον εδραιώσει το όνομά τους στη συνείδηση του μέσου metalhead που έχει ψαχτεί λίγο βαθύτερα από το "Kill 'Em All" των Metallica.

Από τη μία η απήχηση της επανασύνδεσής τους, από την άλλη οι μετα-reunion κυκλοφορίες τους δείχνουν πόσο λάθος ήταν η διάλυση τους πίσω στο 1995. Και το "The Headless Ritual" επιβεβαιώνει το συμπέρασμα με τον καλύτερο δυνατό τρόπο. Γιατί δεν μιλάμε για έναν νέο δίσκο που θα κάνει την διαφορά, ούτε θα προκαλέσει έκπληξη το άκουσμά του. Το "The Headless Ritual" είναι ακριβώς αυτό που περίμενες από τους Autopsy το 2013. Σαπίλα, ψόφος και δυσοσμία μετουσιωμένα σε νότες με τον καλύτερο δυνατό τρόπο από τους μαέστρους του είδους που δείχνουν να έχουν τα εχέγγυα να προσφέρουν ακόμα στη σκηνή.

Αυτό που πάντα με συναρπάζει ακούγοντας τις πρώτες κυκλοφορίες των Αμερικανών, καθιστώντας τους κάτι το ξεχωριστό σε σχέση με τα παραδοσιακά death metal συγκροτήματα, είναι το μοναδικό πάντρεμα που κάνουν μεταξύ της death θηριωδίας και του doom metal όγκου σε συνδυασμό με πρωτόλεια Sabbathικά riff, δημιουργώντας κάτι το πραγματικά ξεχωριστό. Το γεγονός ότι καταφέρνουν και διατηρούν, τόσα χρόνια μετά, την συνταγή αναλλοίωτη και μας προσφέρουν κομματάρες σαν το  επτάλεπτο "She Is Α Funeral" που μοιράζει πόνο απλόχερα δείχνει ότι τα άτομα παίζουν μπάλα μόνα τους σε αυτό το επίπεδο.

To μόνο στοιχείο που -εικάζω- ότι θα μπορούσε να αναφέρει κανείς ως αρνητικό στην παρούσα ηχογράφηση, είναι η ηχογράφηση καθεαυτή, η οποία είναι υπερβολικά clean για τα προ-reunion δεδομένα των Αμερικανών. Από την άλλη βέβαια, κινείται στα ίδια πλαίσια με τον προκάτοχο του, "Macabre Eternal", επομένως δεν αποτελεί και καμιά ιδιαίτερη έκπληξη και επίσης το δίδυμο Reifert, Cutler με τα λαρύγγια τους παράγουν τόσο δυσθεώρητα υψηλά ποσά σαπίλας -θα έλεγα ότι την έχουν αναγάγει σε τέχνη- που πραγματικά πρέπει κάποιος να είναι ιδιαίτερα «ψείρας» για να ενοχληθεί από τον ήχο του άλμπουμ.

Συνολικά, ο νέος δίσκος αποτελεί μια εξαιρετική δουλειά που διατηρεί ψηλά το όνομα των Autopsy και την ποιότητα στην οποία μας έχουν συνηθίσει, σε ένα πεδίο της ακραίας μουσικής που δεν χωράνε πειραματισμοί και καινοτομίες και είναι ως εκ τούτου ακόμα πιο δύσκολο να ξεχωρίσεις και να παράγεις κάτι πραγματικά αξιόλογο και όχι ένα κακόγουστο αναμάσημα παλιότερων ιδεών σου. Αναμφίβολα μία από τις καλύτερες φετινές κυκλοφορίες.
  • SHARE
  • TWEET