Atheist

Αναμφίβολα το "Jupiter" ήταν μια από τις αναμενόμενες κυκλοφορίες της χρονιάς. Μπορώ να φανταστώ ότι τρεις δίσκοι στο ενεργητικό της μπάντας δεν αρκούν για τους φανατικούς οπαδούς των Atheist. Πόσο μάλλον όταν αυτά τα επτά χρόνια αποχής έμοιασαν με αιώνα. Μετά από όλο αυτό το πήγαινε-έλα μουσικών και τη δωδεκάχρονη διάλυσή τους, μόνο ο Kelly Shaefer (φωνητικά, κιθάρα) και ο Steve Flynn (drums) παρέμειναν ανέγγιχτοι όσον αφορά τη σημερινή σύνθεση της μπάντας. Η πλειοψηφία των περιπτώσεων δείχνει ότι μια πολυετής αποχή συνοδεύεται από ένα μέτριο δίσκο, στον οποίο θέλουμε να δώσουμε μια άφεση, αλλά στην πραγματικότητα το αποτέλεσμα δε μας αφήνει.

Ευτυχώς, στην περίπτωση των Atheist δε χρειάστηκε να αναζητήσουμε αιτία για άφεση. Η φιλοσοφία στη μουσική της μπάντας έχει μείνει απαράλλαχτη. Νομίζω ότι το "Jupiter" είναι στην ουσία αυτό που περίμενε ένας οπαδός όλο αυτό τον καιρό. Μέσα από αυτό μπορεί να δει κανείς ολοκληρωμένα την πορεία των Atheist και ταυτόχρονα να τους δει ένα βήμα πάνω από το αριστουργηματικό "Elements". Για την προσφορά του Steve Flynn ό,τι και να πούμε θα είναι λίγο. Έχουμε να κάνουμε με έναν πραγματικό χαμαιλέοντα και παράλληλα με ένα τέρας δεξιοτεχνίας. Ωστόσο, τα φωνητικά του Shaefer είναι ευδιάκριτο ότι έχουν υποστεί μια αλλαγή, καθώς είναι αρκετά πιο καθαρά και μελωδικά, σε σχέση με τις προηγούμενες δουλειές των Atheist. Έκπληξη μου προξένησε η καθαρότητα του ήχου... είναι αυτό που λέμε ήχος ξυράφι, πράγμα στο οποίο δε μας είχαν συνηθίσει οι Αμερικανοί.   

Ακόμα,  αυτή η στροφή λίγων μοιρών προς το σύγχρονο ήχο στην αρχή μπορεί να φαίνεται κάπως ξένη. Κι αυτό γιατί όλα τα κομμάτια στο σύνολό τους κατακλύζονται από τεχνικά στοιχεία στις κιθάρες αλλά και το tempo τους φαίνεται να έχει ανεβεί αισθητά. Μετά από μια σειρά ακροάσεων και έπειτα, όμως, αυτή η διαφορετικότητα δένει απόλυτα με το σκαρί του δίσκου και γι' αυτό και το θεωρώ ισoδύναμο με τα "Piece Of Time", "Unquestionable Presence" και "Elements". Εν ολίγοις, οι θρύλοι αυτού του είδους κατάφεραν να ανταποκριθούν στις προσδοκίες μας και απέδειξαν ότι για κάποιους μουσικούς ο χρόνος είναι με το μέρος τους και δεν παίζει το ρόλο του γιατρού. Αν και το "Jupiter" έκανε την εμφάνισή του λίγο πριν το τέλος του χρόνου, νομίζω ότι είναι μια πολύ καλή παρέα για την υποδοχή του νέου έτους.