Assemble Head In Sunbursts Sound

Όταν το μυαλό έχει αδειάσει κι έχει χώρο μόνο για υπέρβαση. Όταν θέλεις να «μην», αλλά δε θέλεις να έχεις καθαρό το μυαλό και οι συνέπειες των πράξεών σου δε σε νοιάζουν. Την ώρα που έχεις άγνοια κινδύνου και ο πόνος της κατακόρυφης συντριβής είναι το ζητούμενο, τότε φίλε μου είσαι σε καλό δρόμο. Στο σωστό για να ακριβολογώ. Στο δρόμο που χάραξαν οι Assemble Head In Sunbursts Sound.

Στην πρώτη νότα που σε έπεισε, στο εξώφυλλο που σε τσίγκλισε. Στον γλυκό ύπνο που επιτέλους γύρισε πίσω, φέρνοντας μαζί του folk μελωδίες garage αισθητικής με Gilmour-ικά solos. Στην «ψυχεμβέλεια» που έλεγε μιά ψυχή, εκείνη που μπορεί να πάει μέχρι και το διάστημα, αλλά προτιμά να παραμείνει γήινη, μόνο και μόνο για να σε πείσει πως μπορείς κι εσύ. Στο μεθυσμένο hammond που ζηλεύει τη σχέση ηλεκτρικής κιθάρας-ενισχυτή κι επιθυμεί να γίνει το τρίτο μέλος αυτής. Για την παραμόρφωση ρε γαμώ το!

Στο #4, στο #8, στα δεύτερα γυναικεία φωνητικά που σου θυμίζουν τη φωνή της αγαπημένης σου, στα αντρικά φωνητικά που εύχεσαι -κατόπιν εορτής- να τα είχες την κρίσιμη στιγμή. Στο απλοϊκότερο riff που σου κολλάει τη σκέψη, στη βρωμιά της ηλεκτρικής που διαδέχεται τις αγάπες και τα λουλούδια. Άμα είσαι μάγκας, τράβα παίξ' το κι εσύ. Στη φλογέρα που σε πίνει ολάκερο όταν σολάρει, στο αναμενόμενο ξέσπασμα που όμως σε ξαφνιάζει, στους On Trial, στους Jethro Tull, στους Monster Magnet, στον Gilmour, στο #8, στο #4, στο #8, στο #4...

Εκεί σου πρέπει να βαδίσεις και το ξέρεις. Τυχερά είναι αυτά. Σε κάποιους κάθονται και σε κάποιους δεν... Αν είσαι τυχερός είπες; Γενικά όχι, αλλά μες την ατυχία σου, ναι. Μόνο μη μαρτυρήσεις την πρόσκαιρη χαρά σου. Φύλαξέ την σαν κόρη οφθαλμού, όπως έπρεπε να είχες κάνει προ πολλού και μην τη φανερώσεις, παρά μόνο όταν δεις και κάποιον άλλον με το ίδιο χαζό χαμόγελο σαν το δικό σου. Τελικά, δεν είσαι ο μόνος που άκουσε το "When Sweet Sleep Returned". Γαμώ το...