Alfa Mist

Το "Antiphon", ντεμπούτο του Alfa Mist το 2017, αποτελεί έναν από τους θεμέλιους λίθους της νέας βρετανικής jazz σκηνής. Αυτής που ξεπήδησε αναμιγνύοντας τα jazz κεκτημένα των προηγούμενων δεκαετιών με σύγχρονους ήχους, breaks και ραπάρισμα με εμφανείς hip hop/r&b επιρροές. Η νέα αυτή φωνή μίας γενιάς μουσικών βρήκε σύντομα μεγάλη απήχηση στο κοινό όπως φάνηκε από τα αλλεπάλληλα sold out κάθε επανέκδοσης του δίσκου. Η συνέχεια όμως δεν υπήρξε εξίσου εντυπωσιακή. Τα δύο άλμπουμ που ακολούθησαν, με απόλυτη πειθαρχία ανά δύο χρόνια, ήταν απογοητευτικά, όχι στα επί μέρους χαρακτηριστικά τους αλλά στο πώς τα συνένωναν σε ένα σύνολο και στο ποια κυριαρχούσαν. Συγκεκριμένα, φάνηκε τα jazz στοιχεία να υποχωρούν προς μία πιο έντονη r&b κατεύθυνση. Φυσικά αυτό μπορεί να είναι υποκειμενικό και να ικανοποίησε ένα διαφορετικό κοινό όμως φάνηκε να στερεί από τον Alfa Mist το στοιχείο αυτό που τον ξεχώρισε αρχικά.

Το "Variables" έρχεται να αντιστρέψει τις εντυπώσεις αυτές, όχι πάντως ακριβώς επειδή η ενσωμάτωση αυτή είναι τόσο πιο επιτυχημένη αλλά μάλλον γιατί το βάρος έχει μετατοπιστεί και τα στοιχεία που συναποτελούν την μουσική πρόταση του δίσκου είναι τόσο πολύ καλύτερα από τις προηγούμενες φορές. Δηλαδή και στο "Variables" μπορείς να εντοπίσεις σχεδόν εναλλάξ τις «jazz συνθέσεις» και τα «r&b τραγούδια» με βελτιωμένη μεν όσμωση μεταξύ τους αλλά όχι απόλυτη. Οι πρώτες είναι όμως περισσότερες πλέον και η κάθε σύνθεση και το κάθε τραγούδι ξεχωριστά ξεχειλίζει από έμπνευση με ορισμένα να διεκδικούν θέση στα καλύτερα που έχει γράψει ποτέ ο Alfa Mist. Ας πάρουμε ως παράδειγμα το "Aged Eyes", τραγουδισμένο από τη μόνιμη συνεργάτιδά του σε φωνή και μπάσο, Kaya Thomas-Dyke. Πρόκειται για μια πανέμορφη r&b μπαλάντα με υπέροχους στίχους και παρότι η jazz είναι μάλλον απλώς ενορχηστρωτική υποσημείωση, είναι ερωτεύσιμο και ένα από τα highlight του δίσκου. Στην άλλη πλευρά έχουμε συνθέσεις σαν το "The Gist" ή το "Variables" που είναι καθαρόαιμη σύγχρονη βρετανική jazz, επίσης από τα highlight όχι μόνο του δίσκου αλλά ίσως και της μέχρι τώρα καριέρας του Alfa Mist.

Αυτό το σταθερά υψηλό ποιοτικό επίπεδο καθόλη τη διάρκεια της συγκεκριμένης κυκλοφορίας και η μεγαλύτερη έμφαση στην jazz πλευρά του, κάνουν την τέταρτη δουλειά του Βρετανού πιανίστα να επιβεβαιώνει επιτέλους το status που είχε κατακτήσει με την πρώτη του. Σε μία σκηνή που συνεχώς παράγει καινούργια διαμάντια και είναι από τις πιο ενδιαφέρουσες και παραγωγικές της εποχής μας, ο Alfa Mist μπορεί να διεκδικήσει ξανά τη θέση που του αξίζει.