Accept

Η «κατάρα» συγκεκριμένης εταιρείας με μπάντες που υπογράφει φαίνεται να συνεχίζεται και με τους πολυαγαπημένους Accept, καθώς οι βετεράνοι Γερμανοί metallers κυκλοφόρησαν μέσω αυτής τον πιο πρόσφατο δίσκο τους. Δύσκολο να το παραδεχτεί κάποιος φίλος τους, αλλά αληθές, το "Humanoid" φαίνεται να διακόπτει ένα σερί εξαιρετικών κυκλοφοριών με τον Mark Tornillo πίσω από το μικρόφωνο τους, κάτι που οριακά είχε αποφευχθεί στις δύο προηγούμενες, πιο πρόσφατες (και grower) κυκλοφορίες τους.

Προφανώς, για τη συγκεκριμένη εξέλιξη εν πολλοίς ευθύνεται η ίδια η μπάντα, καθώς με την επαναδραστηριοποίηση της καλλιέργησε υψηλότατες προσδοκίες που κάθε φορά εκπλήρωνε. Έτσι, μια καθόλα τίμια και διασκεδαστική - σε ένα επαρκές μέρος της - δουλειά, κρίνεται ανεπαρκής, αφού μπορεί το συνθετικό μοτίβο να υπάρχει ακέραιο, μπορεί η κιθαριστική δουλειά και πάλι να λάμπει, αλλά αυτή τη φορά όλα μοιάζουν πιο κουρασμένα, πιο διεκπεραιωτικά.

Σαφώς, αυτό δεν σημαίνει κάτι για τις ορδές οπαδών των Γερμανών metallers, αφού το θρυλικό τους status και οι πέντε δεκαετίες στο δημιουργικό κουρμπέτι αρκούν για να προσφέρουν επί μέρους στιγμές μαγείας για να πιαστεί κανείς. Αρκούν, όμως, αυτά τα ψήγματα για να αναδείξουν ένα κατά τα άλλα προβλέψιμο υλικό σε πραγματικά ενδιαφέρον; Προσωπικά, πολύ αμφιβάλλω, αφού μια καλογυαλισμένη παραγωγή, 2-3 καλές συνθέσεις και μια αναλλοίωτη δημιουργική κι εκτελεστική συνταγή, δεν δίνει ένα αρκούντως μνημειώδες αποτέλεσμα.

Αξίζει, πάντως, να αναφερθεί η συμβολή των περισσοτέρων μελών της μπάντας στη συνθετική διαδικασία, ακόμη και του παραγνωρισμένου Uwe Lulis (που συνεισέφερε στο "Frankenstein"), γεγονός που δείχνει πως η χημεία μεταξύ των μελών και το πνεύμα συνεργασίας είναι σε εξαιρετικό επίπεδο. Άλλωστε, τα τελευταία φαίνονται και στις συναυλιακές τους επιδόσεις, που θα έχουμε την τύχη να απολαύσουμε ξανά εντός του επερχόμενου καλοκαιριού.

Δεν χρειάζεται να πλατειάσω περαιτέρω για να περιγράψω ένα άλμπουμ που, λίγο - πολύ, ο καθένας που θα το προσέγγιζε, γνώριζε από πριν μεγάλο μέρος από το ποιόν του. Καλώς ή κακώς, το "Humanoid" στέκεται ως ένα από τα πιο αδύναμα άλμπουμ της Accept δισκογραφίας και - σίγουρα - το χειρότερο της εποχής Tornillo. Παρόλα αυτά, η σφραγίδα ποιότητας αυτού του βαρυσήμαντου ονόματος υπάρχει, οπότε οι όποιες ακροάσεις θα είναι δεδομένα διασκεδαστικές, αλλά μέχρι εκεί.