Therion @ Gagarin 205, 15/04/07

Είναι γεγονός πως οι συναυλίες που έχουν ανακοινωθεί μέχρι τα τέλη Ιουλίου είναι τόσες που ο Έλληνας metalhead άρχισε πλέον να ελπίζει πως δε θα ανακοινωθούν άλλες, επειδή πολύ απλά η επιθυμία του να δει όλα αυτά τα ονόματα δε συμβαδίζει με τα όσα του προσφέρει το πορτοφόλι του. Παρ' όλα αυτά, ο κόσμος ανταποκρίθηκε στον ερχομό των Therion, πράγμα που με εξέπληξε ευχάριστα, καθώς περίμενα μικρότερη προσέλευση κοινού...

Ο χώρος ήταν σχετικά γεμάτος, σε σημείο που να πεις ότι η συναυλία είχε επιτυχία από εμπορικής πλευράς, αλλά δίχως να ασφυκτιείς από την πολυκοσμία. Κατά την άφιξη μας είδαμε το σκηνικό που είχε στηθεί στη σκηνή: δεξιά και αριστερά είχαν τοποθετηθεί κάγκελα και, όπως είδαμε μετά, οι τραγουδιστές / τραγουδίστριες μεταφέρονταν ανάλογα με το κομμάτι είτε στο κυρίως μέρος της σκηνής, είτε πίσω από τα κάγκελα, δίνοντας έτσι έναν άλλο χαρακτήρα στην εμφάνιση τους. Επίσης, η βάση στην οποία το drum kit ήταν τοποθετημένο είχε υπερυψωθεί, έτσι ώστε η όλη εικόνα του σκηνικού να μοιάζει πιο εντυπωσιακή. Το πανό με το όνομα του γκρουπ που δέσποζε από πίσω ήταν αυτό που λέμε 'το κερασάκι στην τούρτα' για να δέσει η όλη εικόνα.

Support γκρουπ δεν υπήρχε κι έτσι περιμέναμε μέχρι τις 21:00 που ήταν και η ανακοινωθείσα ώρα έναρξης. Από την αρχή της εμφάνισης τους πάντως φάνηκε πως ήρθαν αρκετά προετοιμασμένοι. Στην προηγούμενη εμφάνιση τους, κατά την περιοδεία για τα "Sirius B" / "Lemuria", είχαν μία συναυλιακή σκηνική παρουσία, με τον Mats Levin στα κύρια φωνητικά και τους τραγουδιστές και τις τραγουδίστριες που υποστήριζαν τα αντίστοιχα οπερετικά να είναι σε ένα βάθρο. Αυτή τη φορά είχαν δύο τραγουδίστριες για τα οπερετικά και τον Mats Levin στο γνωστό του ρόλο, αλλά και τον Snowy Shaw σε ρόλο βαρύτονου τις περισσότερες φορές.

Αυτή τη φορά οι ερμηνευτές δεν ήταν στατικοί, καθώς μετακινούνταν ανάλογα με τα κομμάτια, και όταν για παράδειγμα είχαν ρόλο backing vocals, μεταφέρονταν πίσω από τα κάγκελα. Σε κάποια στιγμή μάλιστα το μικρόφωνο 'πρόδωσε' τον Snowy, με αποτέλεσμα με δύο άλματα να βρεθεί στο κυρίως μέρος της σκηνής (ρίχνοντας και ένα πιατίνι στην προσπάθεια του) για να προλάβει να τραγουδήσει τα μέρη που του αντιστοιχούσαν. Πάντως, αν και δε μπορεί κανείς να πει πως από εκτελεστικής απόψεως οι Therion ήταν αυτή τη φορά καλύτεροι, στο σύνολο τελικά κέρδισαν στις εντυπώσεις, καθώς έχουν πλέον εξελιχθεί σε μία σημαντική δύναμη στον τομέα live. Αφήστε που είχαν προσέξει και κάποιες λεπτομέρειες, όπως παραδείγματος χάριν όταν ο άκρως 'ψαρωτικός' Snowy Shaw είχε ανοίξει ένα βιβλίο σα να απαγγέλει στίχους με επικό χαρακτήρα.

Όσον αφορά τα πλήκτρα και τα συμφωνικά μέρη, υποστηρίζονταν τελικά από υπολογιστή, κάτι το αναμενόμενο βέβαια, που όμως αντί να σε 'χαλάει', σου έδινε την εικόνα ενός ενεργητικού στη σκηνή γκρουπ, αντί των συμφωνικών / στατικών εικόνων που μπορεί κανείς να φαντάζεται από την ακρόαση και μόνο των δίσκων.



Το set list ήταν κυρίως βασισμένο στον νέο δίσκο, τα κομμάτια του οποίου απ' ότι φάνηκε ήταν πολύ καλές προσθήκες. Η προσοχή γενικά εστιάστηκε στους δίσκους από το "Theli" και μετά, παίζοντας και κλασικά για τα δεδομένα τους τραγούδια, αλλά και κάποια που ήταν μία ευχάριστη έκπληξη (π.χ. το "Lemuria"). Συμπεριέλαβαν 4 κομμάτια από το "Theli" και τα τρία από αυτά στο τέλος του πρώτου encore, πράγμα που ξεσήκωσε το κοινό, όπως ήταν άλλωστε αναμενόμενο. Το μόνο ίσως μελανό σημείο, που όμως δε με ενόχλησε ιδιαίτερα, ήταν η απουσία κομματιών από το "Lepaca Kliffoth". Μία προσωπική επιθυμία ήταν να παίζανε και το "Siren Of The Woods" από το "Theli", το οποίο είχαν παίξει την προηγούμενη φορά...

Δε με ενόχλησε πάντως καμία επιλογή ή παράλειψη, επειδή όταν βλέπεις ένα τόσο πλήρες show με διάρκεια περίπου 2 ώρες και 20 λεπτά και μετά κοιτάς την τιμή του εισιτηρίου που ήταν 28 ευρώ, συνειδητοποιείς πως άλλοι παίζουν τη μισή διάρκεια του set, με ίσως όχι τόσο καλή απόδοση, και μπορεί να πληρώσεις ακόμα και την διπλάσια 'ταρίφα' για το εισιτήριο. Οι Therion έκαναν ένα εκπληκτικό, με την έννοια του όρου, live και το γεγονός ότι η διάρκεια του set δε μας φάνηκε τόσο μεγάλη ενώ έπαιζαν λέει πολλά πιστεύω.

Ένα από τα highlights της βραδιάς, πέραν των δικών τους συνθέσεων, ήταν και η παραδοσιακή διασκευή που κάνουν στα live τους. Την προηγούμενη φορά είχαν παίξει ένα Mercyful Fate και έκλεισαν με το "Iron Fist" των Motorhead. Αυτή τη φορά είχαν ετοιμάσει το "Thor (The Powerhead)" των Manowar, με τον Snowy να αναλαμβάνει τα φωνητικά, και, να πω την αλήθεια, από το σημείο στη μέση του club βρέθηκα κάπου μπροστά, στον ψιλοχαμό που γινόταν. Ήταν ένα καλό και 'πορωτικό' κλείσιμο μίας από τις καλύτερες συναυλίες την φετινής σεζόν.

Σημείωση 1. Απορώ πως ο Mats μπορεί να είναι όλη την ώρα 'στην τσίτα' με headbanging και να βγάζει τόσο άνετα τα φωνητικά. Μακάρι κάθε φορά να έρχονται με αυτόν!

Σημείωση 2. Ο drummer ήταν επίσης πολύ καλός και το drum solo του, που κράτησε 3 λεπτά, ήταν όσο χρειαζόταν για να μην κουράσει και σπαταλήσει άδικα χρόνο από το set της μπάντας.

Σημείωση 3. Το πλήρες set list της βραδιάς:
Der Mitternachtlowe
Schwarzalbenheim
The Blood Of Kingu
The Falling Stone
Seven Secrets Of The Sphynx
An Arrow From The Sun
Deggial
The Wine Of Aluqah
The Khlysti Evangelist
The Perennial Sophia
Son Of The Sun
Son Of The Staves Of Time
Birth Of Venus Illegitima
Tuna 1613
-drum solo-
Muspelheim
The Rise Of Sodom And Gomorrah
Ginnungagap
Grand Finale - Postludium
-1st encore-
Lemuria
The Wand Of Abaris
Nightside Of Eden
To Mega Therion
Cults Of The Shadow
-2nd encore-
Thor (The Powerhead)

Σημείωση 4. Ένα πράγμα που οφείλω να παραδεχτώ είναι ότι όλα πήγαν ρολόι από θέμα προγραμματισμού στις τελευταίες συναυλίες της Didi Music. Η ώρα έναρξης ήταν ακριβέστατη στα live των Pain Of Salvation, Cathedral, απ' ότι μου είπαν και στους Iron Maiden, και το live των Therion δεν αποτέλεσε εξαίρεση.