Scorpions & friends @ Θέατρο Λυκαβηττού, 11/09/13

Περισσότερο καθήλωσαν παρά ξεσήκωσαν το κοινό ο εξαιρετικός Klaus Meine και το αρκετά ενδιαφέρον ακουστικό set των Scorpions

Από τον Θοδωρή Ξουρίδα, 12/09/2013 @ 11:58
Όταν πριν από τρεις περίπου μήνες ανακοινώθηκε η τριπλή ακουστική εμφάνιση των Scorpions στην Αθήνα, αρκετοί αντιμετώπισαν επικριτικά το εν λόγω εγχείρημα. Οι λόγοι δεν είχαν να κάνουν τόσο με τον ακουστικό χαρακτήρα των εμφανίσεων, όσο με την ανακολουθία λόγων και πράξεων εκ μέρους των «Σκορπιών» σχετικά με την υποτιθέμενη απόσυρσή τους από την ενεργό δράση.

Οι πολέμιοι θα πουν ότι ήταν ένα συνηθισμένο μαρκετίστικο κόλπο ώστε να προσελκύσουν περισσότερο κοινό στις συναυλίες τους και πως θα πρέπει να δωθεί «τόπος στα νιάτα». Οι υποστηρικές θα πουν ότι αποφάσισαν τελικά να αποσυρθούν σταδιακά καθώς το ξανασκέφτηκαν και πως εφόσον τέτοια συγκροτήματα δεν ξαναβγαίνουν, καλά κάνουν και συνεχίζουν.

Είτε συμφωνεί κάποιος περισσότερο με την πρώτη άποψη, είτε με την δεύτερη, θα πρέπει να αποδεχτεί ότι ισχύουν δύο τινά. Το πρώτο είναι ότι για τα συγκροτήματα που βρίσκονται σε υψηλό επίπεδο  το marketing αποτελεί αναμφίβολα μέρος του παιχνιδιού. Το δεύτερο είναι ότι για να μπορείς να βρίσκεσαι σε υψηλό επίπεδο μετά από δεκαετίες καριέρας, θα πρέπει να παίζεις και καλή μπάλα. Σαν τους ποδοσφαιριστές που κοντεύουν τα 40 και παίζουν σε μεγάλες ομάδες.

Εκτός λοιπόν της δεδομένης ποιότητας που χαρακτηρίζει ακόμη και σήμερα τις ζωντανές εμφανίσεις των Scorpions γενικότερα, συνέτρεχαν επιπλέον λόγοι που θα μπορούσαν να προσελκύσουν το κοινό. Ο ιδιαίτερος χαρακτήρας των αποκλειστικά ακουστικών εν Αθήναις παραστάσεων, η μαγνητοσκόπηση τους για μια επικείμενη DVD κυκλοφορία και η εγγύηση του MTV Unplugged καθιστούσαν την επιστροφή των Scorpions στην χώρα μας μια εμπειρία που δύσκολα θα ξαναέχει την ευκαιρία κανείς να ζήσει.

Η είδηση για το sold-out της συναυλίας του Σαββάτου μία εβδομάδα πριν από την διεξαγωγή της και το δεδομένα πολυπληθές κοινό που έχει τιμήσει τους Scorpions κατά τις προηγούμενες επισκέψεις τους στη χώρα μας, προμήνυαν, παρά το σχετικά υψηλή τιμή του εισιτηρίου και το εργάσιμο της ημέρας, ένα γεμάτο θέατρο.

Εισερχόμενος στο θέατρο λίγα λεπτά πριν την προγραμματισμένη ώρα έναρξης, παρατήρησα εμφανή κενά στα δύο άνω άκρα των κερκίδων και ελάχιστες άδειες θέσεις μπροστά στη σκηνή. Συνηδειτοποιώντας γρήγορα πως οι αναπομείνασες κενές θέσεις προσέφεραν περιορισμένη ορατότητα, προτίμησα τελικά την άμεση επαφή με τη σκηνή που θα προσέφερε ένα από τα τοποθετημένα στα δεξιά και μπροστά στη σειρά των ηχείων καθίσματα.

Αντικρίζοντας τον τρόπο που είχε διακοσμηθεί η σκηνή, καταρχάς προβληματίστηκα για την αισθητική του θεάματος. Πέντε κίονες δωρικού ρυθμού κατασκευασμένοι πιθανότατα για την περίσταση και τρεις μεγάλων διαστάσεων εικόνες με παραστάσεις μελανόμορφων αγγείων στο φόντο δεν είναι και το πιο συνηθισμένο θέαμα. Προφανώς το συγκρότημα ήθελε να τιμήσει τη χώρα μας, μεταφέρωντας επιπλέον ένα σκηνικό που να θυμίζει Ελλάδα σε όλο τον κόσμο μέσω του DVD. Για να είμαστε όμως ειλικρινείς, αυτή η χωρίς αίσθηση μέτρου, τόπου και χρόνου προσομοίωση όσων θαυμάζουμε σε αρχαιολογικούς χώρους και μουσεία φάνηκε τουλάχιστον κακόγουστη.

Scorpions

Με όλες τις κενές θέσεις να έχουν πλέον καλυφθεί, η πεντάδα των Scorpions με την συνοδεία τριών κιθαριστών, κουιντέτου εγχόρδων και δύο ακόμη μουσικών σε κρουστά και πιάνο / ακορντεόν βρίσκεται στη σκηνή λίγο πριν τις εννέα. O Klaus Meine απευθύνεται στο κοινό για πρώτη φορά στο κοινό με το συνηθισμένο «Καλησπέρα Αθήνα», μία φράση που μάλλον δεν χρειάζεται να του την υπενθυμίζει κάποιος όποτε επισκέπτεται την χώρα μας.

Η αρχή θα έλεγα ότι ήταν κάπως μουδιασμένη, με το πρόσφατο "Sting In The Tail" και το απλά ικανοποιητικό "Can't Live Without You" να μην ξεσηκώνουν το κοινό. Η συνέχεια με τρία κομμάτια κολλητά από την Roth περίοδο του σχήματος αποτέλεσε αν μην τι άλλο μια ευχάριστη έκπληξη. Το πιάνο και τα ρυθμικά χειροκροτήματα στο "Pictured Life", το εξαιρετικό jam στο "Speedy's Coming" και ένα συγκινητικό "Born To Touch Your Feelings" (το οποίο πιθανώς παρουσιάζεται πρώτη φορά ζωντανά) μας έκαναν να αναθαρρήσουμε, ευελπιστώντας σε μια ανάλογη συνέχεια.

Scorpions

Επανερχόμαστε προσωρινά στο παρόν με το "The Best Is Yet To Come" και ένα όμορφο, ρυθμικό καινούριο τραγούδι, για να βουτήξουμε ξανά στα 70s και ένα από τα καλύτερα κομμάτια που έγραψαν οι Schenker και Meine εις διπλούν! Πρόκειται για το "In Trance" που αποδόθηκε εξαιρετικά από τον Meine και την Γερμανίδα τραγουδίστρια Cäthe. Ένα τεχνικό πρόβλημα είχε ως αποτέλεσμα να σβήσουν τα φώτα της σκηνής στη μέση του κομματιού, ο φωτισμός αποκαταστάθηκε πλήρως μετά από ένα-δύο λεπτά και γρήγορα αποφασίστηκε η ορθή επανάληψη του κομμάτιου. Θα λέγαμε μάλιστα πως την δεύτερη φορά αποδόθηκε ακόμη καλύτερα με το κοινό να συμμετέχει ειδικά στο τέλος με το χαρακτηριστικό sing-along και το μεγαλειώδες solo πάντως να λάμπει διά της απουσίας του.

Scorpions

Ο Meine προλογίζει το "When You Came Into My Life", ένα από τα παλιότερα κομμάτια του group που παίζονται για πρώτη φορά ζωντανά, αναφέροντας ότι προέκυψε μετά από ένα workshop συγγραφής τραγουδιών που είχε πραγματοποιηθεί στο Μπαλί της Ινδονησίας το 1995 με τη συμμετοχή του ιδίου. Τα τρία επόμενα τραγούδια ήταν καινούρια, με το πρώτο να είναι ένα ορχηστρικό γραμμένο από τον Matthias Jabs, το δεύτερο να ανήκει στον Schenker (ο οποίος μάλιστα ανέλαβε και τα φωνητικά και μας θύμισε τον Eric Burdon) και το τρίτο να ερμηνεύει ο Meine παίζοντας ο ίδιος κιθάρα.

Η καλύτερη απάντηση σε όσους αμφιβάλλουν για τις φωνητικές ικανότητες του Meine δόθηκε με το "Send Me An Angel". Ακόμη και ο ίδιος φαντάζομαι παραδέχεται το αυτονόητο και το φυσιολογικό, ότι η φωνή του δηλαδή δεν διαθέτει την χροιά που είχε στο παρελθόν. Αυτό όμως που απέδειξε με εμφατικό τρόπο στο συγκεκριμένο κομμάτι είναι ότι παρά τα 65 του χρόνια έχει ακόμη τη δυνατότητα να παραδίδει αξιοπρεπέστατες ερμηνείες. Η κίνησή του στο τέλος να σηκωθεί από τη θέση του για να βρεθεί για πρώτη φορά κοντά στο κοινό προκάλεσε δικαιολογημένα αρκετά θερμές αντιδράσεις.

Scorpions

Ακολουθούν δύο ακόμη κομμάτια που παίζονται ζωντανά για πρώτη φορά, με τις εντυπώσεις να κερδίζει από το "Passion Rules The Game" το εξαιρετικά εκτελεσμένο "Where The River Flows". H διαφορετική από τη συνηθισμένη εισαγωγή "Rock You Like Α Hurricane" (ντουέτο με τον Γερμανό Johannes Strate) και το μαντολίνο στο βασικό του θέμα δεν αποτρέπει τον κόσμο που βρίσκεται μπροστά στη σκηνή απ' το να σηκωθεί όρθιος για πρώτη φορά και να συμμετάσχει ενεργά σε ένα από τα αναμενόμενα highlight της βραδιάς.

Το solo τυμπάνων και κρουστών που παρεμβάλλεται ανάμεσα στο "Hit Between The Eyes" και ένα ακόμη καινούριο τραγούδι αποδεικνύεται ευτυχώς κλάσεις ανώτερο από τα drum solo στα ηλεκτρικά live των Scorpions, παρά τους αρχικούς φόβους μας για μία ακόμη κουραστική και ανούσια επίδειξη από τον Kottak. Το "Blackout" που ολοκληρώνει το κύριο set μετά από σχεδόν δύο ώρες, αρχικά δεν γίνεται αντιληπτό λόγω της πειραγμένης εισαγωγής, στη πορεία όμως ξεσηκώνει το κοινό και αποδεικνύεται το ιδανικό φινάλε πριν από το encore.

Στο encore ήταν λίγο πολύ αναμενόμενο ότι την τιμητική τους θα είχαν οι υπερεπιτυχημένες  μπαλάντες των 80s, αυτό που δεν γνωρίζαμε ήταν η υπολειπόμενη διάρκεια και το πλήθος των κομματιών που θα ακούγαμε ακόμη. Το "Still Loving You" χωρίς τύμπανα αποδίδεται εξαιρετικά συνοδεία πιάνου και εγχόρδων με όλο το θέατρο να τραγουδάει. Το "Wind Of Change", πάλι χωρίς τύμπανα και σε ντουέτο με τον τραγουδιστή των A-ha, Morten Harket, κερδίζει με άνεση το βραβείο των περισσότερων υψωμένων καμερών, μεταξύ των οποίων αντικρίσαμε έκπληκτοι και ένα notebook.

Scorpions

Το "Big City Nights" και κυρίως το "No One Like You" προκάλεσαν τις θερμές αντιδράσεις των ορθίων πλέον μπροστά στη σκηνή, για να γράψει τον επίλογο σε μια πολύ όμορφη βραδιά το υπέροχο "When The Smoke Is Going Down". Όπως ήταν αναμενόμενο, η πεντάδα των Scorpions και οι φίλοι τους αποθεώθηκαν από ένα κοινό που τους λατρεύει και ανανέωσαν το ραντεβού για το επόμενο βράδυ.

Κάνοντας τον απολογισμό της πρώτης unplugged εμφάνισης των Scorpions & Friends στην Αθήνα, θα λέγαμε ότι οι εντυπώσεις ήταν αναμενόμενα και αναμφισβήτητα θετικές, χωρίς όμως να δηλώνω ενθουσιασμένος. Σε σχέση με το "Acoustica" του 2001 υπήρχαν δύο σημαντικές διαφορές. Πρώτον, το setlist ήταν αρκετά διαφορετικό και δεύτερον οι ενορχηστρώσεις πιο πλούσιες.

Αναμφισβήτητα θετικό ήταν ότι ακούσαμε αρκετά κομμάτια που δεν είχαν παιχτεί ποτέ ζωντανά από τους Scorpions, αρνητικό ότι δεν ακούστηκε κανένα κομμάτι από το "Lovedrive". Τα καινούρια κομμάτια ακούστηκαν ενδιαφέροντα με την πρώτη ακρόαση, όμως δεν μπορούν να αξιολογηθούν σωστα. Το κακό σε αυτή τη περίπτωση είναι ότι απευθύνονταν κυρίως στους φανατικούς φίλους του σχήματος, οι οποίοι όμως είναι πολύ πιθανόν να προτιμούσαν κάποια παλιότερα και αγαπημένα κομμάτια.

Όσον αφορά τον ήχο, ήταν αρκετά ικανοποιητικός, με την υποσημείωση ότι στη θέση που βρισκόμουν ήταν μεν αρκετά δυνατός, δεν είχε όμως την απαραίτητη ευκρίνεια. Όπως και να χει, όταν κυκλοφορήσει το DVD ο ήχος θα είναι προφανώς πολύ καλύτερος, ανεξαρτήτως του που καθόταν ο καθένας.

Ο συνδυασμός των καθισμάτων σε όλο τον χώρο, του πιο ήπιου χαρακτήρα των ακουστικών εκτελέσεων και των πολλών καινούριων κομματιών είχε σαν αποτέλεσμα να μην υπάρχει παλμός, παρά μόνο θερμές αντιδράσεις σε συγκεκριμένα κομμάτια από συγκεκριμένη μερίδα του κοινού. Από την άλλη μεριά σε καμία περίπτωση δεν μπορώ να πω ότι έχασα το ενδιαφέρον. Οι εκτελέσεις ήταν εξαιρετικές, όπως εξαιρετικός ήταν και ο Klaus Meine, ο οποίος εκτός από σπουδαίος τραγουδιστής είναι επίσης, ακόμη και σε ειδικές καταστάσεις, ικανότατος frontman.

Αυτό που θα πρέπει να κρατήσουμε από την πρώτη ακουστική εμφάνιση των Γερμανών στην Αθήνα είναι ότι Scorpions έχουν πολλά μεγάλα τραγούδια και όρεξη να προσφέρουν νέα πράγματα στους οπαδούς τους μετά από 40 χρόνια καριέρας. Εμείς από την μεριά μας πρέπει να αισθανόματε εκτός φυσικά από ικανοποημένοι και αρκετά τυχεροί γιατί βιώσαμε μια συναυλιακή εμπειρία που πιθανότατα δεν θα ξαναζήσουμε. Θα έχουμε όμως στη δισκοθήκη μας, αν όλα γίνουν όπως έχουν προγραμματιστεί, την αποτύπωση σε ήχο και εικόνα αυτού που είδαμε και κυρίως ακούσαμε εκείνο το βράδυ στο Λυκαβηττό.
SETLIST

Sting In The Tail
Can't Live Without You
Pictured Life
Speedy's Coming
Born To Touch Your Feelings
The Best Is Yet To Come
Dancing With The Moonlight
In Trance
When You Came Into My Life
Delicate Dance
Love Is The Answer
Follow Your Heart
Send Me An Angel
Where The River Flows
Passion Rules The Game
Rock You Like A Hurricane
Hit Between The Eyes
Drums & percussion solo
Rock & Roll Band
Blackout

Encore:
Still Loving You
Big City Nights
Wind Of Change
No One Like You
When The Smoke Is Going Down


Φωτογραφίες: Χρήστος Κισατζεκιάν / www.livephotographs.com
  • SHARE
  • TWEET