Levellers, Ορέστης Ντάντος @ Gagarin 205, 26/11/11

29/11/2011 @ 12:54
Οι Levellers, μια από τις σημαντικότερες (και με τις μεγαλύτερες πωλήσεις, αν αυτό έχει κάποια σημασία) φολκ-ροκ μπάντες της βρετανικής σκηνής γιορτάζουν είκοσι χρόνια από την κυκλοφορία του καλύτερου δίσκου τους, "Levelling The Land". Τι καλύτερος τρόπος για να τον τιμήσουν από μια περιοδεία που τους φέρνει από τα μέρη μας και εμάς από το Gaggarin, βράδυ Σαββάτου, για να το γιορτάσουμε παρέα. Κάθε συναυλία των Levellers, εξάλλου, είναι ένα ατελείωτο πάρτυ.



Την υποδοχή στους καλεσμένους έκανε ο καθηγητής μουσικής στο Άστρος Κυνουρίας (αλλά και κάτοικος Αθηνών τα Σαββατοκύριακα) Ορέστης Ντάντος. Στη μισή περίπου ώρα που έμεινε στη σκηνή, ξεχώρισαν τα πιο γνωστά "Θα Πάω Όταν Γουστάρω" και "Όταν Γυρνάς Τα Βράδια Απ' Τα Ξενύχτια Σου". Γενικά ωραίες γλυκόπικρες συνθέσεις από τον κύριο καθηγητή και την πολύ καλή μπάντα του, με βάση τις σχέσεις και τις χαμένες ευκαιρίες και πολύ προσεγμένες εκτελέσεις, δυστυχώς όμως δίχως πολύ ανταπόκριση από το λιγοστό έτσι κι αλλιώς κόσμο που βρισκόταν εκείνη τη στιγμή στο Gagarin. Η ατάκα «σας ευχαριστούμε που συνεχίζετε να έρχεστε σε συναυλίες» τα λέει όλα για το κλίμα που επικρατεί τον τελευταίο καιρό στα μουσικά δρώμενα της Αθήνας.



Αρκετά όμως με αυτά, εδώ ήρθαμε για να γιορτάσουμε. Στις 22:15, λοιπόν, οι γκάιντες ηχούν την έναρξη και η εξαμελής κολλεκτίβα από το Brighton κάνει την εμφάνισή της στη σκηνή και χωρίς πολλά πολλά αρχίζει με το "One Way", πρώτο κομμάτι από το "Levelling The Land", στο οποίο θα βασιστεί και το μεγαλύτερο μέρος του set. Ο καταπληκτικός βιολιστής στη σκηνή και ουχί στη στέγη καθώς και ο μπασίστας θυμίζουν χαρακτήρες του joker από τη Μεσαιωνική Αγγλία (ο παλιάτσος που έκανε ότι διασκεδάζει αλλά ταυτόχρονα περιγελούσε την Εξουσία). Ο δε πληκτράς και περιστασιακός περκασιονίστας με τη μπλούζα Sankt Pauli υπενθυμίζει τις πολιτικές καταβολές της μπάντας. Ο ήχος, κατά τα άλλα, παραμένει καθαρός και ωραίος, ενώ εντύπωση προκαλεί η σέκτα οπαδών που ακολουθεί τους Levellers σε κάθε συναυλία τους ανά τον κόσμο. Αυτοί οι Φοβεροί Πιστοί Άγγλοι κατά βάση (αλλά και από άλλες εθνικότητες), γεμάτοι κέλτικα tattoos, παρασέρνουν όλο το Gagarin σε ξέφρενο χορό.



Για το "The Game" ο Chadwick αφήνει την ακουστική για την ηλεκτρική κιθάρα και όλη η μπάντα δε σταματά να χοροπηδά. «Singing altogether, that's what we do» λέει ο Chadwick και αυτό δε μπορούμε παρά να κάνουμε και εμείς στο "The Road". Στο δε "Medusa" αισθάνομαι σα «sailor pig», καραβόσκυλος κοινώς, για να έρθει το πιο ιδιαίτερο και τραβαδούρικο κομμάτι τους, το "Boatman", να μου θυμίσει τι δεν είμαι - a free man.



Στο "Jig" κάνει την εμφάνισή του ο Αβορίγινας κλόουν με το κιλτ, παίζοντας το didgeridoo του (αυτό το τεράστιο μακρύ όργανο σα σωλήνας, που φυσούν οι ιθαγενείς της Αυστραλίας), αφήνοντάς μας χαζούς, ενώ μετά από λίγο αλλάζουμε ήπειρο για το "The Devil Went Down To Georgia" των Charlie Daniels Band και εγώ να κάνω σαν τον Πάτρικ Σουέζυ στο "Urban Cowboy", προσπαθώντας να το χορέψω (προσπαθώντας λέμε) όσο πιο γρήγορα μπορώ.

Το "Another Man's Cause" μάς προσγειώνει απότομα στον πόλεμο των Φώκλαντς, για να μας ανεβάσει πάλι το τρομερό μπάσο του "Sell Out" και να μας μεταφέρει στη μάχη του Beanfiled με το πιο straight rock κομμάτι της βραδιάς. Στο δε "Liberty" δεν υπήρχε κανείς που να μην αναφώνησε με πάθος την ομώνυμη κραυγή. Ακολούθησαν τα "Dirty Davey" και "Riverflow" για να κλείσει το κανονικό set με το καταπληκτικό "Cholera Well", στις 23:20 περίπου.

Στη συνέχεια ακολούθησε κλήρωση, όπου ένας μάλλον ντροπαλός τυχερός κέρδισε μια ακουστική κιθάρα, την οποία και υπέγραψαν οι Levellers επιτόπου. Ο Chadwick μάλιστα αστειεύτηκε μετά, βγάζοντας σε δημοπρασία και τον πληκτρά της μπάντας.

Για το απαραίτητο encore είχαμε το "Hope Street" και ακολούθως το συγκινητικό "Carry Me", στο οποίο κυριάρχησε η φυσαρμόνικα του Simon Friend. Έκλειασν με τη μεγάλη επιτυχία από το "Mouth To Mouth", το "Beautiful Day", ενώ εμείς αναφωνούσαμε «what a beautiful night - that was» μετά από ένα εξαιρετικό live από μία κεφάτη μπάντα σε φουλ φόρμα.

Setlist:

One Way
The Game
Fifteen Years
Τhe Road
Medusa
Boatman
Jig/Truth Is
The Devil Went Down To Georgia
Another Man's Cause
Sell out
Battle of Beanfield
Your Parade
The Liberty Song
Dirty Davey
Riverflow
Cholera Well
-----------------------------
Hope Street
Carry Me
What A Beautiful Day

Γιάννης Χυτήρογλου
Φωτογραφίες: Ιπποκράτης Ναυρίδης, Κατερίνα Ιγγλέση
  • SHARE
  • TWEET